Εκτός προγράμματος

Πρώτη βοήθεια του θεού, δεύτερη του γειτόνου

Τα Σάββατα, τα έχω για να κοιμάμαι.

Δυστυχώς όμως, αυτό δεν ισχύει για τους μεταφορείς. Επι ένα συνεχόμενο τέταρτο ο ήχος από το όπισθεν του φορτηγού, που προσπαθεί να παρκάρει, φτάνει ως το δωμάτιο μου. Προσπαθώ να τον αγνοήσω και να συνεχίσω τον ύπνο μου, αλλά αυτό είναι αδύνατον όταν το μπιπ-μπιπ που ακούγεται είναι τόσο εκκωφαντικό.

Από τη μέρα που το διπλανό διαμέρισμα νοικιάστηκε δεν έχουμε μείνει σε ησυχία σε αυτή την πολυκατοικία. Εδώ και έναν μήνα μπαινοβγαίνουν μπογιατζήδες, υδραυλικοί, ηλεκτρολόγοι, που δουλεύουν από το πρωί έως το απόγευμα. Εδώ και έναν μήνα, ξυπνάω με τις φωνές από τους εργάτες που από τις εφτά το πρωί πιάνουν δουλειά.

Δε λέω οι άνθρωποι προσπαθούν να κάνουν τη δουλειά τους, αλλά και όλοι οι υπόλοιποι είμαστε εξίσου άνθρωποι που για να δουλέψουν χρειάζονται ύπνο.

Και σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο ιδιοκτήτης αποφάσισε πως πρέπει η μετακόμιση του να γίνει σήμερα και μάλιστα πρωί-πρωί.

Δε θα τον πιάσω στα χέρια μου; Τότε να δεις κάτι καντήλια που θα πέσουν.

Έχοντας αποδεχτεί τη μοίρα μου, σηκώνομαι κακήν κακός από το κρεβάτι και αφού το στρώσω, πηγαίνω στο μπάνιο. Πλένω τα δόντια μου, το πρόσωπο μου κι έπειτα απλώνω την ενυδατική μου.

Αρχίζω να χτενίζω τα μαλλιά μου κοιτάζοντας παράλληλα τον εαυτό μου στον καθρέφτη. Τα σκούρα καστανά μάτια μου φαίνονται κουρασμένα ενώ μαύροι κύκλοι αχνοφαίνονται στο πρόσωπο μου. Τα εξίσου σκούρα φρύδια μου κάνουν αντίθεση με τα ξανθά μαλλιά μου, προδίδοντας έτσι το γεγονός ότι δεν είμαι φυσική ξανθιά. Το πρόσωπο μου, παρόλ' αυτά, είναι ατσάλινο και παρά τα ψεγάδια του καταφέρνω να το διατηρώ αδιαπέραστο.

Αφήνω πίσω μου το μπάνιο για να επιστρέψω στο δωμάτιο μου. Βγάζω τις πιτζάμες μου και φοράω τα άνετα ρούχα μου για μέσα στο σπίτι.

Στο σαλόνι τα πάντα είναι τακτοποιημένα και συγυρισμένα, όπως ακριβώς τα αφήνω κάθε βράδυ προτού πέσω για ύπνο. Στην κουζίνα, τα πάντα αστράφτουν και στον στεγνωτήρα, πάνω από τον νεροχύτη, υπάρχουν δυο-τρία πιάτα που θα βάλω αργότερα στη θέση τους.

Βγάζω τον συναγερμό και χωρίς να χάσω χρόνο ανοίγω τα παράθυρα και τα πατζούρια, αφήνοντας τον καθαρό και δροσερό αέρα να μπει στο διαμέρισμα μου. Εισπνέω και εκπνέω με απόλαυση τη μυρωδιά του πρωινού που προέρχεται από τα πεύκα τα οποία είναι φυτεμένα στο πεζοδρόμιο.