"Balım gitme konusunda emin misin?"
Yorgun bakışlarım Eylül'ü buldu. Yalnızca başımı sallamakla yetindim. Gözleri dolu dolu olurken iyi olduğumu göstermek için gülümsemek istedim. Dudaklarım başarısız birkaç denemeden sonra vazgeçti.
"Göknil yer, zaman farketmez ihtiyacın olduğunda ara tamam mı?" Berkay'ın tedirgin bakışları yüzümde geziyordu.
O kadar berbat bir halde miydim? İki gün olmuştu. Herkesin bir gün gideceğini kendime hatırlatır kimseye sonsuz güven duymamam gerektiğini bilirdim. Sadece bilirdim. Güvenimin paramparça olması bunu destekliyordu.
Yıkılmıştım. Benim bir evim yoktu ama evim başıma yıkılmış gibi hissetmiştim.
Ona sevgim azalmıyor, öfkem diri duruyordu. Bu beni daha çok yıpratıyordu. Nefret edebilmeyi tercih ederdim.
Şimdiyse ani bir değişiklikle buradan uzaklaşmanın bana iyi geleceğini düşünmüş ve Antalya'ya dönme kararı almıştım.
"Ne kadar duracaksın?"
Eylül'ün konuşmasıyla düşüncelerim bölündü.
"Bilmiyorum Eylül, çok uzun zaman oldu. Eskiden yaşadığımız evi özledim, yürüdüğüm sokakları özledim. Annemi özledim. Ne zaman özlemim diner bilmiyorum. " Sonlara doğru konuşmam sadece benim duyabileceğim bir fısıltıya dönüştü.
Saat geldiğinde kısa bir vedalaşmadan sonra bekleyen yolcu otobüsüne bindim. Eylül ve Berkay ben gidene kadar durmak isteseler de böyle bir şeye gerek olmadığına ikna etmiştim. Otobüsün kalkmasına çok az zaman vardı ve dışarda tek tük kişi kalmıştı.
Dalgın bakışlarım dışarıda gezinirken gözlerim bir çift yeşile değdi. Kalbim acıyla kasıldı ve buna eş zamanlı olarak gözlerim yanmaya başladı.
Gelmişti.
Nefes nefeseydi, saçları dağılmış alnına dökülmüştü. Koşmuştu belki de ama geç kalmıştı. Otobüs hareket etti. O akıp giden yolun başında kaldı, benim aklım onda.
#
Eylül: Geldin mi
Göknil: Geldim
Göknil: Eve yerleştim
Göknil: Özlemişim
Eylül: E ne zaman dönüyorsun
Göknil: Eylül geleli bir gün bile olmadı daha
Eylül: Birkaç saat gayet yeterli bi süre
Eylül: Hem beni de düşün
Eylül: Evde varlığına o kadar alışmışım ki sabah kahvaltıda iki tane tabak koydum
Eylül: Odana gittim uykulu uykulu seni arıyorum
Eylül: Yoksun
Eylül: Bir duygulanma çöktü üzerime
Göknil: Reglin yaklaşıyordur
Eylül: Anladım sen de beni özlemişsin hemenGöknil: Arayı çok uzatmadan dönmeye çalışırım
Göknil: Şimdi çıkıyorum, birkaç yere uğramam gerekiyor
Eylül: Tamam balım dikkat et
Eylül'ün mesajına yanıt vermek üzere parmaklarım klavyede dolaşırken odamda telefonumun zil sesi yankılandı.
Göktuğ arıyor..
Ne kadar geçtiğini farketmediğim saniyelerin ardından arama kapandı ve biraz sonra tekrardan çalmaya başladı. Aramayı reddettim ve numarayı engelledim. Saat öğlene yaklaşıyordu ve benim artık evden çıkmam gerekiyordu.
İnstagramdan gelen bildirim sesiyle bakışlarım tekrar telefonuma düştü.
akayakaydın: Sana ulaşamama izin ver
akayakaydın: Kendimi anlatmama izin ver
akayakaydın: Sadece bunu istiyorum
göknlayaz: Ben seninle alakalı hiçbir şey istemiyorum
akayakaydın: O şerefsizin söylediklerine inanıp nasıl beni dinlemezsin Göknil
göknlayaz: İnanmadan önce sana sordum ben Göktuğ
göknlayaz: Seni dinlemedim diye beni suçlamaya çalışıyorsun
göknlayaz: Hâlâ ne yaptığını anlamıyorsun
göknlayaz: Beni ne duruma getirdiğinin farkında değilsin
göknlayaz: Sana hâlâ kendimi açıklıyorum
göknlayaz: Dediği kadar gurursuzum
Akayakaydin adlı kullanıcıyı engellediniz
akayakaydın: Zihnimi bir sürü düşünce işgal ediyor ve ben ne yapacağımı bilmiyorum
iletilemedi
akayakaydın: Seni üzdüğüm için kendime kızıyorum, ağlamana sebep olduğum için kendime kızıyorum, güvenini kırdığım için kendime kızıyorum..
iletilemedi
akayakaydın: Seni kaybetmekten deli gibi korkuyorum
iletilemedi
akayakaydın: Ama ne olursa olsun kendimi sana anlatacağım
iletilemedi
akayakaydın: Öyle kolay pes etmeyeceğim
iletilemedi
akayakaydın: Daha çok anı biriktireceğiz, daha çok evcil hayvanımız olacak, yürüdüğümüz sokaklardan daha çok geçeceğiz, sen daha çok kahveme Göttuğ yazacaksın ve ben her seferinde buna takılacağım
iletilemedi
akayakaydın: Ve ne olursa olsun ben sana hep daha çok aşık olacağım
iletilemedi
#
hic ask, ayrılık acisi cekmedigim icin acikli sarki acip yaziyorum ise yaramasi lazim şköriwdfjsje
YOU ARE READING
barista||texting
Short Story|ARA VERİLDİ| -Ben Göktuğ -Ama siz kahveme neden Göttuğ yazdınız? 23.07.2022