2

598 10 0
                                    

TRIGGER WARNING: UNWANTED, SORROW, MELODRAMA, ANGER.

After our wedding ceremony, we used to leave the place where we need to do something

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.

After our wedding ceremony, we used to leave the place where we need to do something. Maaga kaming nag-paalam and our parents used to say na bigyan namin sila ng apo but i am here at the place where hindi ako belong

"Sa kabilang kwarto ka matutulog"saad ni Laurence Sa'kin.

Tumango naman ako at pumuntang guess room and guess what. Wala pang kama at parang naging imbakan ng kung ano ano ito. Tumingin ako kung nasan si Laurence at tinaasan siya ng kilay "Laurence?"tawag ko sa kaniya at lumapit siya sa akin at itinuro ko itong loob ng guess room kuno.

"Dito mo 'ko patutulugin? Parang bodega ang style" saad ko at natawa siya sa sinabi ko "why did you sleep with your family? You're a trash so keep that" saad niya at tinalikuran ako. Umalis siya sa harap ko at nasaktan ako sa sinabi niya

This is the beginning of my life....no it's the middle chapter of my life. Sinalba ko lang ang pamilya ko pero I don't know how to handle this.

"P-pwede?.....sa Guess room na lang ako?"

Napakunot naman siya sa hiling ko at tumawa siya nang parang baliw.

"Bakit? Bisita ka ba para patulugin kita doon? In my house, may rules ako at kailangan mo yun sundin. Obey the rules,Mrs. Galiso. This is what you want right? To be my unwanted wife?" It's not my choice.

Umiling na lang ako "You didn't know what i feel right now, Laurence"

Ngumisi siya "That you feel right now is not the hurting part. Prepare a dinner for me. 'Wag na 'wag kang sasabay sa'kin. Kung gusto mo kumain ng pagkain. Pumunta ka sa basura!"saad niya at umalis na.

Hanggang kelan ko ba mararanasan ang mga masasakit na salita nila? Even when i am young people assumed that they are not my parents and i am abandoned child.

I met someone named Liam, He's a Groomsmen of Liam. Siya din ang nagpayo sa akin na mag-handa ako sa pakikisama ni Liam sa akin.

"Now,Prepare yourself for this. Hindi madaling pakisamahan si Laurence. Yeah, He's a good guy but now makikita ko pa lang sa aura niya kanina baka may binabalak siyang saktan ka"

Liam said at natawa ako "Because ako ang pakakasalan niya, I'm proud of it. Ayoko nang ganitong kasal. Inaasam ko noon yung mahal ko inaantay ako sa altar at mangangakong hindi magkakasakitan at kami ay magmamahalan lamang. Hindi maghihiwalay pero mukhang hindi ko na siya makikita dahil pinagkait nila ang kalayaang may-roon ako."

Natahimik siya "Wala akong kalayaang magmahal ng iba dahil ikakasal na nga ako eh,You know what i mean kasi ikakasal ka na din eh. Kumbaga it's history repeats ika nga nila. Pero wag mong sasaktan ang babaeng pakakasalan mo. Alam kong magiging miserable buhay niya gaya nang magiging buhay ko ngayon sa kamay ni Laurence." Saad ko.

"Basta 'andito lang ako. I'm here as your friend even though kakakilala pa lang natin. Pag sinaktan ka ni Laurence 'wag kang mag atubiling takbuhan ako. Talagang itatakas kita palayo sa kaniya." he said.

He's kind and handsome.

"DO YOU TAKE Diana Angela Samson as your beloved wife?" The priest asked him

Matalim ang mata niyang tumingin sakin at hindi ko nakikita ang saya doon sa matang iyon. This is my wedding i need to pretend that I'm happy.

"I do" he coldly said.

Alam ko namang napilitan siyang pakasalan ako. Eh Parehas lang naman kaming Napilitan eh. Kung tutuusin mas gusto ko pang si Sheila ang pakasalan niya baka maging masaya pa ako.

Right now we're the same that blue and there's no choice to make decisions that we have.

"Do you take Laurence Andrew Galiso?"the priest asked me.

I stare at him with fear and tumango ako "I do"

This is it. " I say your name"

" I, Laurence Andrew Galiso."

He repeat the priest "Take you say her name, to have and to hold, to sorrow and cherish,in sickness and in health til' death do us part"

Palihim siyang napairap at sinunod niya ang pari "Take you Diana Angela Samson, to have and to hold, to sorrow and cherish,in sickness and in health til' death do us part"

He said coldly. "Ok, Repeat after me"

"I, Say your name"

"I, Diana Angela Samson"

"Take you say his name, to have and to hold, to sorrow and cherish,in sickness and in health til' death do us part"

"Take you Laurence Andrew Galiso, to have and to hold, to sorrow and cherish,in sickness and in health til' death do us part"

Then the priest pronounce us husband and wife.

Now I'm Mrs. Galiso. Mrs. Laurence Andrew Galiso

"The dinner is ready" I said to him and he stare at me coldly. But....

The coldness in his eyes is hurting me the words he said too.

"Get out, I don't want to see your face."

His words hurt me more. So i decided to go in the garden. I saw a Blueberry there and i get it. I'm so hungry right now and malamig sa labas.

Kinain ko yung isang piraso na blueberry at alam kong hindi pa din ako busog sa pagkain ko nun. Madami pa naman dito. Kumuha ako ng tubig at diniligan ko iyon kahit gabi na.

Para hindi madehydrate ang isang ugat kailangan nito ng tubig.

"DIANA!"

Narinig ko agad ang sigaw ng asawa ko at agad-agad akong pumunta sa dinning table at nakita ko siyang matalim ang tingin.

"S'AN KA NAGPUNTA?"

Sigaw niya. Mabuti na lang wala kaming kapitbahay na maririnig ang sigaw niya.

"Diyan lang, Sa labas nagpahangin. Tapos ka na ba kumain?" Maayos kong Tanong

"Ayoko na,Hindi naman masarap pagkain na hinanda mo. And note this hindi ako kumakain ng peanut and ang kare kare ayoko din. If maulit pa ito itatapon ko na 'yang niluto mo"Saad niya.

He didn't finish his food at umakyat na sa taas. Wala akong karapatan sa kaniya. Kasal lang kami sa papel eh. Hindi naman niya ako mahal.

Iniligpit ko na lang at kumuha ako ng lagayan. Nilagay ko doon ang niluto ko at ang kanin. Kinain ko na lang kesa masayang.

This is the marriage that i've hate in my life. Hindi ko pinangarap na maging ganito. Ako. Ako nga ang asawa pero si ate ang mahal niya. Hindi ako dapat maging ganito diba?.Sanay na ako eh.

" Huwag kang kakain, You're not belong to this talk" my mom said

Tumingin ako kay dad na matalim ang tingin sakin. Lumapit naman si ate at inakyat ako sa taas

"My little sis,Sorry for what happened earlier. Promise dadalhan ka ni ate ng food here ok?"

Tumango na lang ako at niyakap siya.

"We used to be a good sister,Why did you pretend to love me?"I whispered while I'm eating the some food that he left here.

NEVER BEEN LOVED Where stories live. Discover now