A mandatory love (1st Generation)

chapter 32

"Chen....." napalingon ako sa pinto ng kwarto ko. Unti unting lumalapit si mama papuntang higaan ko. "May itatanong lang ako--"

"Tungkol po ba kay jake maa?"

"Oo..."

"Nanliligaw lang siya"

"I know, at alam kong takot kang malaman ko. You don't need to be nervous. Hindi naman kita pagbabawalan, naalala mo ba nung time na binabanggit ko pa nga yung pangalan ni jake eh. 'Cause i'm willing too you to remember him. Kahit gaano kasaklap 'yung niranas mo. Naiintindihan ko na, dahil may sakit siya. At sana h'wag kang mabibihla sa sasabihin ko ha."

Inabangan ko ang sinabi niya. "Hindi mo tunay na papa ang may-ari ng kompanya na aviphal cologne. Step father mo siya. Pero alam mo ba mahal na mahal ka non. Katulad ni jake, meron din siyang sakit na bipolar. So hope you understand."

Titig na titig lang ako kay mama. Para akong bata na kailngan pang bigyan ng linaw ang mga nangyayari. Ako kase ang bunso, hindi makali si mama sa posisyon ko ngayon.

"Mahal mo parin ba si jake?" Tanong ni mama. Ang hirap sagutin ng tanong na 'yan. Pero hindi ko na kailangang lokohin ang sarili ko. Pakinggan ang puso h'wag ang utak.

"Opo ma...na realize ko din kase na, anlaki ng ginanti ko sa kan'ya. Alam naman natin na kapag puso ang nag desisyon wala tayong magagawa diba kundi sundin ito. So alam kong nahirapan siya nug time na 'yon na mahalin ako pabalik."

"Mahal ka din ni jake amanda. Pero....ang nakikita mo lang sa kan'ya. 'Yung hindi mo nararamdaman." Tumango ako sa kan'ya.

Sana nga ako nalang din si mama. Dahil bukod sa magaling siyang manggamot. Alam niya din ang nasa isip at puso mo.

"Matutulog na ako." Bumalil siya sa kwarto niya. Ako naman ay tulala lang at iniisip ang sinabi ni mama. Yeah right. Ang nakikita ko kay jake ay yung hindi ko nararamdaman. Yung pagmamahal.

"Bakit mahal na mahal kita?" Tumulo ang luha ko. Alam kong sa cellphone bumagsak ang luha ko. "Bakit? After all ikaw parin jake? Bakit hindi kita malimutan?" Tumigil ako saglit ay biglang nag vibrate ang cellphone ko. Tinignan ko 'yon at may voice message mula kay jake.

[Dahil mahal din kita chen. At sana. Mahalin mo parin ako.] Aniya.

And then i realize na hindi ko man lang tinignan na nakabukas pala ang cellphone ko nung time na tumulo ang luha ko. Nag touch siya ng kanya at napindot ang voice message. At dahil doon narinig niya lahat ng sinabi ko.

Nag vibratr ulit at tinignan ko kung ano 'yon. [Goodnight honey, iloveyou.]

Nabasa ko ang labi ko at kinagat ang labi. Bumulog ako. Iloveyoutoo.

Humiga ako at natulog na.

Pagkapasok sa trabaho ay muling may dumatig na bulaklak. "Ilang linggo, buwan na ba 'yang si jake nanliligaw chen?"

"Pagkaaalam ko ay mag e-eight months na." Sagot ko. Napahampas naman si kim sa noo.

"Kita mo 'yan? Paligoy ligoy ka pa? Eh mahal mo din naman."

"Gusto kog intayin na bumigay siya."

"Fvxk you! Iintayin mo 'staka mo sasagutin kapag bumigay na siya sa iba?"

"That's not what i mean."

Napairap naman siya. Kung pwede lang sabihing dapat di ka nalang umuwi!

"May bisita ka chen!" Napatingin ako sa pinto ng opisina at unti unting pumasok si sam. At hindi lang siya, kinagulat ko ang kasunod niya.

Napalunok ako ng sunod sunod, cass.

"Ehhhmmm" ubo ko.

"Ahh chen--"

"You may sit." Aniko sabay turo sa couch. Umalis si kim at bumalik sa sweevel chair niya.

Ilang minuto kong inintay na magsalita siya. Kinagat ko pa ang labi pero talagang di siya nagsasalita. "Ano?" Aniko.

"Chen. Mag aapply lang ako..."

"Ang interview form ay na kay kim. Kunin mo sa kan'ya." Aniko. "Ikaw cass? Mag a-apply kadin?"

Tumango siya. "Kunin niyo nalang kay kim." Tumingin ako kay kim at tumingin din naman siya sakin. Ngumuso ako at nagets naman niya ako.

Lumapit siya samin at pinalapit sa couch ni kim. Nakatitig lang ako sa kanila habang kinakausap silang dal'wa ni kim. Kagat ko pa ang ballpen habang titig sa kanila.

Panay din naman ang titig ni kim sakin, parang naiilang siyang kausap ang dal'wang ito.

Natapos ang interview at lumapit sakin si sam. "Sorry." Aniya. Hindi ko alam kung bakit siya nag s-sorry kase dahil wala naman siyang kasalanan. Dapat ay si cass ang humingi ng tawad dahil siya ang malaki ang atraso sakin. Andaming nawala sakin.

"For what?"

"Ako....ako ang hihingi ng tawad chen." Napatingin ako kay cass. "I'm really sorry for what i did before chen.....nasulsulan lang talaga ako ng bruhang iyon. Kaya naman nagawa kong ipaalam sa kanila." Aniya pa.

Alam ko 'yon. Pero malaki parin ang kasalanan niya sakin. "Forget about it." Nagtuon ako ng pansin sa papel. Akmang paalis na sila ay nagsalita ako. "We can be friends again." Aniko.

Ngumiti sila sakin kaya binigyan korin sila ng ngiti pabalik. Tumalikod sila at lumabas ng opisina.

Nagulat naman ako sa biglang pagbalik ni kim na pwesto ko at suno sunod ang tanong. "Sila ba 'yun?"

"Oo.....kilala mo sa panglan tapos sa mukha hindi?"

"Shongaaaa...di 'ba nasa ibang bansa ako noon? Teka. Ang ganda nung isa, nung matangkad." Si cassandra ang tinutukoy niya.

"Maganda naman talaga 'yon.....ako lang maganda pag tulog."

"Asusss....--"

"Kim, may manliligaw ka." Napapikit ng madiin si kim. Uyy parang nag sisikreto rin tong babaeng 'to ah.

"Sino raw?" Pilit niya pang tanong.

"Xander raw....pasok po kayo." Kinagulat ko ang pagpasok ng isang lalaking naka black suit naka red necktie at naka cool hair pa. Agad ko namang napansin si kim na tumalikod at humarap sakin.

"Bhiee gagawin ko?" Tanong niya pa.

Hindi ko siya masagot dahil literal na gwapo ang manliligaw ng babae. "First meet kim." Bulong ng lalaki bago umupo sa harap ni kim.

Hindi naman lumilingon ang babae sa kanya at todo harang nang palad. "Bakir mo tinatakpan ang mukha mo? Ehh ang ganda ganda mo?" Napaubo ako sa sinabi ng lalaki.

Tumingin siya sakin at nagsalita. "Your kim friend right?" Tumango lang ako. "Nice to meet you." Inilahad niya ang kamay at nakipag shake hands sakin.

Ako nalang ay naiingit sa dal'wang 'to at dito pa naglalandian sa harap ko. "Don't cover your face kim." Aniya pa.

"Alam mo xander, mahiyain talaga 'yang kaibigan ko. Pero alam mo tipo niyan 'yung mga kagaya m---"

"Ehem..." napatingin akong muli sa pinto.

Ako naman ngayon ang napatalikot sa nakita. Fvcking bullsh*t sh*t sh*t.

Si jake nandito sa opisina ko. Nakatayo sa pinto at nakatitig sakin. Kahit hindi ko titigan ay naka gray suit naman siya at stripe na necktie. Anlayo niya pero ang bango bango ng pabango niya. Damn!

"Xander your here too?" Agad akong napalingon sa sinabi ni jake at alam kong papalapit siya dito samin. Nagtapikan pa sila sa balikat at umupo na din si jake sa tabi ni xander.

"Mag aapply ka?" Seryosong tanong ni xander kay jake.

"No....ang akala ko nga ay ikaw ang mag aapply?" Sagot pa ni jake.

What the fvck is life. Mapapamura ka nalang talaga.