A mandatory love (1st Generation)

chapter 31

Napalingon si jake sa likod. Nanibago siya sa itsura ni chen. Parang may kakaiba at may gustong sabihin si chen. "Na-naaalala ko na lahat."

Halo halong emosyon ang naramdaman ng lalaki. Tulala lang siya at iniintay ang susunod na sasabihin ng babae. Mag sosorry kaya siya? Sasabihin kaya niyang mahal niya parin ako?

"Jake......alam ko na din na nasaktan kita dahil nalaman mong may boyfriend ako habang nililigawan moko." Lumapit si chen kay jake at mahigpit na niyakap ang lalaki.

Dahan dahan ding niyakap ni jake si chen. Isiniksik ni jake ang ulo ni chen sa dibdib niya. "Ok lang 'yon. Mas matindi ang ginawa kong pananakit sa damdamin mo. I will love you, if you let me"

Song: when you look me in the eye.

" i will let you."

Matagal ang ginawang pagyayakapan ng dal'wa. Itiningala ni jake ang mukha ni chen at marahang hinalikan ang mga labi nito. Ang halik nila ay nag iiwan nang pagmamahal sa isa't isa.

They try to make a new world and forgot the world before they meet again.

Ngumiti si jake kay chen habang pinipilit na hindi lumuha. Binasa niya ang labi at hinalikan ang pisngi ni chen. "Iloveyou.....hinding hindi ko na sasayangin ang pagkakataon na tayong dal'wa ulit ang mag kasama. Napatunayan natin na kahit dumaan tayo sa madaming  problema at hindi pagkakaintindihan, ako ang una mo at ako an huli mo."

Hinawakan ni jake ang kamay ni chen. "Iloveyou too jake. I'm really sorry too." Sagot ni chen.

Nag punta sila sa stella shop at nag-usap. Ang nakaraan ay parang sobrang bilis na nakalimutan. "Paano si peter?"

"Jake......si peter, pinsan ko pala." Kumunot ang noo ni jake. Hindi niya matanong na kung paano nangyaring naging sila. Baka isilin ni chen na masyadong ma topic an lalaki pag dating sa ganoong bagay.

"Ahh..."

"Si papa. Kasalanan niya ulit. Pamangkin niya si peter, dahil tanga ako noong oras na 'yon. Hindi ko nakilala si peter. Ayon, pumayag ako sa gusto ni papa. Natatakot din ako noon dahil nililigawan mo ako. Na mi-miss ko na si manda." Tumingala si chen para pigilan ang pagluha.

CHEN POV.

"Gusto mo bang i kwento ko lahat ng nangyari sakin jake?" Tanong ko kay jake. Tumango lang naman siya habang walang emosyon.

"Nung time na hindi kita maalala. Ramdam ko na parang may kulang sa akin. Ahhhh.......oo kulang talaga, si papa. Ganoon parin siya. Hindi ko alam pero tingin ko siya ang may bipolar disorder. Napapansin ko naman kase na bumabait siya sakin at minsan sumasama naman. Nagkataon talaga na si peter yung pinakilala sakin ni papa. Gwapo si peter, pero magkadugo kami." Tumungo ako at kinagat ang labi.

"Ahmmm chen pwede bang mag tanong?" Napatingala naman ako at seryoso lang ang mukha niya. Tumango ako. "Si azianna marie chen. Highschool friend mo?"

Parang nag flashback sa ulo ko ang pangalan na binaggit niya. Hindi ko siya nasasagot dahil school ang nakikita ko at illusion ko. Habang nakaupo ako ay tumungo akong muli.

Si jake. "Ikaw din 'yung dahilan kung bakit kami nagkagalit jake?" Tanong ko.

"Oo kwinento nga niya.....hindi mo lang talaga maalala. So talagang nag kita na tayo. Hindi lang highschool lovelife ang tawag satin noon. Hinding hindi talaga kita nakilala noon. Hindi kita napapansin."

"Oo nga, ikaw nga yung gusto ko noon. Gusto naming dal'wa ni marie..........teka? Paano mo nakilala si marie?"

"She's my client. Kilala niya pala ako, tapos pumasok siya bilang secretary ko. She try to comfort me pero hindi ako komportable."

"Ok lang 'yan."

Umiling si jake. Ewan ko pero parang nasasaktan ako kapag nakikita si jake na ganito lang. Nang tumingala ako ay naramdaman ko na ang luhang bumagsak at dumaan papuntanh likod ng tenga ko.

"Bakit ka umiiyak c-chen?" Akmang hahawakan sana ni jake ang mukha ko pero nagsalita ako.

"Ok lang.....naalala ko lang 'yung dati. An sakit pala ng nakaraan. Kung maibabalik ko ang nakaraan ay ayokong tumigil sa itsura ko noon. Gusto ko noong bata ako. Wala kase akong prinoproblema noon eh. Si manda. Hindi nadin buhay, piling ko tuloy napakawalang kwenta kogng magulang." Sagot ko.

Sa tingin ko at lulubog ako sa kinauupuan ko dahil sa sinisisi ko parin ang sarili ko. "Magiging ok ang lahat chen, ibibigay ko lahat. And i promised na kahit kapalit pa ng buhay ko, ok lang."

"Uuwi na muna ako." Aniko. He simply nooded. "We can talk tomorrow. Wala naman akong gagawin." Tumango lang siya sa sinabi ko. "Ikaw baka may gagawin ka bukas."

"Chen....may ipapakita ako sa iyo." Seryoso naman akong napatitig sa kan'ya. Dahil naging concern ako ay inintay kong ipakita ang sinabi niyang ipapakita niya.

Inilibas niya ang kahon. "Ito. Natatandaan mo pa 'to?" Ipinakita niya ang isang singsing na familiar din sakin. Oo. Parang nakita ko nanga, sobrang ganda niya.

"Ahmmm familiar lang."

"I'm willing to give it to you." Ngumiti lang ako sa kan'ya. I'm really sure that things is so expensive. May diamond siya sa gitna at kumikinang pa. "Do you want it?" Tanong niya.

"Yahhh....pero kung sayo naman iyan, eh sayo nalang."

Hindi ko mabasa sa mukha niya ang pagngiti niyang ginagawa. "We'll wait the time comes, malalaman mo kung para saan 'tong singsing na ito."

Parang may kung anong kumabog sa dibdib ko ng sobrang bilis. Ang saya ko. Ang saya saya ko. Hindi lang si jake ang masaya dahil maging ako ay sobrang saya rin.

"Teka lang....." napatitig ako sa kan'ya. Inintay ko na magsalita siya. "Ohhh i forgot. Siguro sa sususnod ko nalang itatanong nakalimutan ko kase eh."

Napangiti nalang ako sa kan'ya. "Jake ahmm...uuwi na ako." Tumango siya sakin.

"Kailangan mo ba ng hatid?" Tanong niya.

Napaisip pa ako kung magpapahatid ba ako o hindi.

"Hindi na siguro jake...kaya ko naman" ilang segundo ko siyang inintay na magsalita pero tumango nalang siya.

"Ok bye and keep safe." Tumango ako sa sinabi niya.

-

Dumaan ang araw at oras. Lagi kong napapansin na may nagpapadala saking bulaklak. "Eto ulit.....agan and again bhie." Saad ni kim.

Lumunok ako. "Akin na nga." Sabay higit ko ng bulaklak.

"Hindi pa 'ata alam ni tita na may manliligaw ka..." umirap ako sa kan'ya kasabay ng pagexhale. "Ok lang 'yan...malaki kana chen, amanda chesney, hindi na nila kailangan ng gabay mo. 'Yung dal'wa mo ngang kapatid hinayaan nilang mag-asawa ng maaga eh diba? Staka sila nadin nagtulak sayo sa pag aarange marriage diba?"

Ang daming alam ng babaeng 'to. Kulang nalang siya ang maging point of view ko.

"Ohh ba't ganyan ka makatingin." Tanong niya pa.

"May punto ka." Sagot ko.