Big Mistake (Dutch)

Hoofdstuk 2

Trillend liep ik naar de tafel waar het witte briefje op lag. Ik deed m'n ogen dicht omdat ik zo bang was om het te zien. Ik hield me adem in en deed langzaam me ogen weer open.

Ik ben een paar daagjes weg voor me werk. Het was spoed dus ik kon echt niet langer wachten. Ze hadden een dierenarts nodig en de dierenartsen in die buurt hebben het al druk genoeg. Ik blijf daar een paar daagjes omdat er heel veel mishandelde hondjes zijn gevonden in hokken. Dus ik moet ze allemaal gaan onderzoeken. Ik bel je vanavond wel en als er iets is bellen hè? Onder aan het briefje staat me nummer.
Kus mam

Ik blies mijn adem weer uit. Pfffff het was gelukkig niet een of andere moordenaar die me achterna zat. Ik besloot maar om iets met Snow te doen. Ik rende naar buiten omdat ik echt even frisse lucht nodig had. Ik zuchte, wat een opluchtig dat het me moeder was in plaats van-...
Ik kon me zin in gedachten niet afmaken want ik knalde ergens tegenop of beter gezegd iemand. 'Sorry' hoorde ik hem zeggen. Wow ik herkende de stem ergens van maar ik kon het niet plaatsen. Ik keek omhoog met mijn fel blauwe ogen en zag hem. 'Chad?' Zei ik verbaast. 'Lizzy?' We staarde elkaar zo een paar seconden aan. Toen zei hij: 'Woon jij hier?' 'Eh ja.' antwoorde ik.
'Wauw wat een prachtig huis en zo bij het strand, wat een chill leven zou jij moeten hebben.'
'Nou ik ben net verhuist, maar ik vind het wel leuk ja.' Ik keek even langs hem en er liep een rilling over me rug. Daar stond hij, die man. Hij stond achter een groepje andere jongens, maar ik kon hem wel zien. Hij had-...
'Waar staar je naar?' Chad keek ook om. Zijn ene wenkbrauw trok wat op. Toen besefte ik pas wat hij dacht. Hij dacht natuurlijk dat ik naar dat groepje jongens stond te kijken, maar ik keek naar die... waar was hij?
'Nou ik moet maar eens gaan. Laterz.' Shit, shit, shit dit ging totaal niet volgens plan. Niet dat er een plan was, maar het ging gewoon helemaal mis. Een jongen van dat groepje kwam langs en vroeg naar mijn nummer. Ik negeerde hem en liep rechtstreeks naar stal. Ineens kreeg ik een briljant plan. Als ik nou eens op Snowvlake sprong en naar Chad toe reed. Zo ver kon hij toch niet zijn? Ik besefte dat hij met elke seconde die verloren ging verder kon zijn. Dus ik sprong op Snowy's rug en spoorde hem aan. Ik reed met hem naar de duinen en toen we op het hoogtepunt waren hield ik halt. Ik had ik een mooi overzicht op het strand en de fietsenstallingen. Daar achter! Hij stapte net op de fiets en fietste een paadje in, richting de woonwijken. Kom op Snowy ik weet dat je het kan. Ik spoorde hem weer aan en daar gingen we. Bij de duinen konden we nog niet heel hard, omdat er veel grashalmen stonden, maar zodra we op het grasveld aankwamen gingen we los. Ik zat met alleen maar een kort broekje en een wijd t-shirtje en Snow had alleen maar een halster met halstertouw om. Ineens had ik zin om keihard 'Freedom' te gaan zingen, maar ik hield me nog net in want we hadden al bijna Chad ingehaald. Ik keek voor me en er lag een sloot. Ook konden we niet naar de zijkant het fietspad op, want dat was asfalt en Snowy's hoeven zouden daar kapot van gaan. Dus ik nam het risico maar. Daar hield ik van risico's nemen. Ik ging alvast in de verlichte zit zitten (ookal was dat aardig moeilijk zonder zadel).
Spoorde hem nog een beetje aan en daar sprongen we!
Ik keek even op zij om een glimp van Chad op te vangen. Het was zo leuk om zijn verbaasde gezicht te zien. Ik voelde dat we landen en ik hield Snow weer wat in. Ook Chad ging langzamer fietsen. Hij floot laag en langzaam en klapte in zijn handen. "Dat was me eens een sprong! Die pony kan toch wel wat meer dan ik dacht." 'Hahaha' ik lachte. Intussen stonden we allebei stil. Ik sprong van Snow's rug en bond hem even vast aan de paal zodat hij even kon grazen. Ineens wist ik niks meer te zeggen. Wat dom! Ik was hem achter na gegaan voor wat? Om sorry te zeggen omdat ik naar een man zat te kijken die me stiekem begluurt en briefjes stuurt? "Ik... Ik stotterde ik."
'Shhh' zei hij en hij drukte een kus op me voorhoofd. 'Wil je met me mee naar huis?' Hij vroeg het zo vriendelijk maar ik wou het toch liever niet. Stel dat ik het moest uit gaan leggen. Ik bedacht snel iets waardoor ik het kon afslaan. Bingo! 'En me paard dan?'
'Die kunnen we wel even naar je huis brengen. Of nog beter. We kunnen ook naar jou huis gaan, dan kan ik meteen je kamer en zo zien.' Hier wist ik niks op te zeggen dus ik knikte maar. 'Kom op dan gaan we.' Ik pakte Snow vast en kreeg ineens een heel dom en grappig idee. "Hier" zei ik "ruilen?" Hij keek me even wantrouwig aan, maar toen kwam die bekende leuke aantrekkelijke glimlach weer op zijn gezicht. 'Ja hoor, maar daar staat wel wat tegenover.' 'Wat dan?' Vroeg ik. 'Dat jij een keer mee gaat surfen.'
'Oké, beloofd.' Hij klom er wat onhandig op maar hij zat. 'Hoe gaat dit beest vooruit'
'Dier verbeterde ik hem' ik knipoogde daarbij waar ik later al spijt van had want het zag er vast heel spastisch uit.
Ik klikte met me tong en Snowy begon braaf te lopen. 'Als we dit tempo blijven volgen lukt het wel.' Zei hij. We sloegen een duinpaadje in en ik moest even afstappen omdat het te zwaar was om te fietsen. Na een tijdje de duinen opzwoegen met de fiets naast me hand begon ik toch wel erg moe te worden. 'Laat die fiets maar liggen ik haal hem op de terugweg wel op.' Zei hij alsof hij me gedachten kon lezen.'En ehh als de pony 2 mensen kan dragen mag je ook wel voorop.' En of Snowvlake 2 mensen kon dragen. Hij was sterk en toch niet breed en hij had mooie ogen. Ik wist even niet of ik het over Chad had of over de pony, maar het antwoord was in iedergeval ja. Ik kon niet echt makkelijk opstijgen zo en na een tijdje klungelen hadden we iets bedacht. Ik ging er eerst op en daarna Chad achterop. Snowy vond het allemaal wel best zolang hij maar in het zonnetje kon staan. Het was inmiddels al avond geworden en er was een ontzettende mooie zonsondergang. Zo stapten we een tijdje door tot we al bijna bij het huis aankwamen. 'Vind je het niet prachtig die zon?' Fluisterde hij in me oor. 'Ja' fluisterde ik terug. We stegen af en ik zette Snowvlake in de stal. Welterusten jongen zei ik terwijl ik hem aaide. Op de handel was ik als een blok voor hem gevallen. Hij had 1 maanoog dat betekend dat hij een blauwe oog heeft. Dat is erg bijzonder voor een paard en omdat ik ook 2 fel blauwe ogen had matchde dat ook nog eens goed.
Chad was al naar binnen gelopen en ik besloot dat ook maar eens te doen. Ik liet hem alle kamers zien van het huis en hij vond het prachtig. Ik zag dat het raam openstond en besloot het maar even dicht te doen.
"Ga jij maar naar beneden hoor. Ik kom er zo aan!" Riep ik.
Vreemd dat het raam open staat. Ik wist toch zeker dat ik alles dicht had gedaan. Nouja het zal er wel een goede verklaring voor hebben. Ik liep naar beneden toen ik Chad hoorde roepen. "Lizzy! Wat is dit?" Even was ik bang dat hij iets schamends had gevonden zoals een BH, maar toen ik beneden kwam was het nog veel erger dan dat. Hij had weer zo'n zelfde briefje vast als ik in me kluisje had gevonden. Er stond in grote letters dat ik het vanaf de trap zelf al kon lezen: ik zou maar oppassen als ik jou was. De rillingen liepen over mijn hele lijf en even dacht ik flauw te gaan vallen, maar gelukkig kwam Chad er op tijd aan en legde me op de bank. 'Wat is dit Lizzy? Wie zit hier achter?'
'Ik weet het niet.' Zei ik zwakjes. Hij keek woedend en zei dat hij hem een lesje zal leren als hij hem tegen kwam. Ik lachte, het was leuk dat hij zich zorgen om mij maakte en hij leek het te menen ook, want hij kon zijn blik niet van het papiertje afhouden. 'Vertel me alles. Hoelang is dit al gaande?' Ik moest even nadenken. De eerste keer bij het schilderij de 2e keer op de fiets de derde keer een briefje in me kluisje de vierde keer op het strand vandaag en dit was dus al de vijfde keer. 'Nog niet zo lang, dit is zijn tweede briefje.'
'Weet je hoe hij eruit ziet?'
'Nee, want jij leidde me af vandaag op het strand.' Zei ik terug.
Hij begon een beetje rood aan te lopen. Dat is zo schattig als jongens hun emotie laten zien. Toen het een tijdje stil bleef begon ik het te vertellen. 'Wow, Lizzy dat is niet niks.' Zei hij nadat ik alles vertelt had.
Ik keek naar de klok en tot mijn schrik was het alweer 00:00. 'Ik denk dat je beter kan gaan.' Hij keek twijfelend alsof ik de vraag had gesteld of hij hier wou blijven, maar hij ging wel. 'Ik zie je morgen. Doegh!'
Ik zwaaide hem uit tot hij in de donkere nacht verdween. Wow als mijn moeder erachter was gekomen dat hier een jongen was geweest en gebleven tot 12 uur dan zou ze een hart aanval krijgen. Ineens kreeg ik ook bijna een hart aanval toen ik beseft dat ik morgen weer gewoon school had en dat ik nog moest leren. Mijn voornemens waren om nog eten te maken voor mezelf en daarna te douche en dan nog een beetje huiswerk te maken en leren, maar wat er in werkelijkheid gebeurde was dat ik naar me kamer liep en direct met kleren en al in slaap viel. Ik had nog geeneens de moeite gedaan om onder de dekens te kruipen. Zo moe was ik.
Die nacht droomde ik:
Ik zat op school en ineens lag er op me tafel een wit briefje: kom vanavond 12:00 naar het strand. Ineens was ik op het strand en zag ik de man, maar Chad stond ervoor en nam me mee op Snowvlake. Toen reden we langs me ouden huis en zag ik Kate en Megan samen kletsen over mij dat ik ze had laten zitten, maar ik negeerde het en ik had alleen nog maar oog voor Chad.