Gecenin Ta Kendisi

Sonunda pazartesi gelmişti. Yeni okuluma giriş yaptığım sırada aniden karşıma çıkan kumral mavi gözlü bi çocukla çarpıştık ve çocuk yere yapıştı.

Hıhıhı. Iç sesim ve ben normalde wattpad'dan okuduğumuz kitaplarda kızın düştüğünü yada kitapların düştüğünü hatırlayıp güldük. Ama ikimizinde unuttuğu birşey vardı ben asla bi wattpad kızı olamazdım... Bu düşünceden kurtulduğum an çocuğun kalkması için yardım ettim.

"Ben özür dilerim sizi görmedim" diye bi anda özür diledim. Buna şaşırmıştım çünkü en son 7 yaşımda annemin zoruyla oyuncağını kırdığım bi çocuktan göz kaçırarak özür dilemiştim.

"Sorun yok zaten bende koşturuyordum hem hala ikimizde yaşıyoruz değilmi?"diye kıkırdadı bende onunla birlikte kıkırdarken zil çaldı görüşürüz diyip çocuğun yanından uzaklastım. Çocu kafa dengi birine benziyodu ama büyük ihtimalle 2. Sınıftı ve ben kendimden büyük sınıflarla konuşmaktan oldum olası hoşlanmamışımdır. Ancak eğer okulda bi karantina olurda konuşacak biri lazım olursa neden olmasın.

Sınıfıma ilerlerken bi anda aklıma Deniz geldi. Telefonumu açıp baktığımda bana atmış olduğu 30 mesaj ve 13 cevapsız çağrıyı gördüm

Deniz'im 💞
Kızım nerdesin ders başlayacak
Geceee
Knk hoca geldi
Birazdan yoklama alınacak
Gece acele etsene
Kızım endişelenmeye başladım
Bak Gece meraklandirma beni
Yine hangi deliğe girdin kızım sen
Gece
G
E
C
E
E
E
E
E
E
E
E
E
E...

Daha fazla mesajlara bakmadan hemen saate baktım. Ders 9.00'da başlıyordu ve saat şuan 8.58'di. Dersin başlama ihtimali imkansızdı. Ayrıca üniversitede yoklama alınmıyordu. Yani buda demek oluyoduki her zamanki gibi Denizin abartma modu açık kalmıştı.

Bu arada Deniz benim çocukluk arkadaşım. Küçüklükten beri onunla oyuncu olma hayali kuruyoduk. Deniz çok güzel bi kızdır. Kızıl saçları hep çok tatlı durmuştur. Güzelliğine hep imrenmişimdir.

Deniz'in yanına sinirli bi yüz ifadesiyle gittiğimde bana masum bakışlar atmayı ihmal etmiyordu.

"Yetişmişsin" azından fısıltıya yakın bi ses tonuyla dökülen bu sözler beni güldürmüştü.

"Mesajlarını görür görmez saate baktım ve göz devirme anımı gözünün önüne getirebileceğini düşünüyorum"

"Ay şuan gözümde canlandı" dediğinde ikimizde kahkaha atıyorduk o sırada sınıfa hoca girdi ve dersimiz başladı.

Tenefus zili çaldığında hemen kantine indim. Size çok ac bi insan olduğumu söylemiş miydim? Evet söylemiştim. Sırada beklerken önümdeki cılız gözlüklü çocuk bana yer verdi. Teklifini red edemeyecek kadar aç olduğumdan kibarca gülümseyip önüne geçtim. Yemeğimi afiyetle yerken herkesin ortasında telefonla oynayan bi çocuğa gözüm takıldı çünkü bu o çarpıştığım çocuktu.

Zaman hızla akıp giderken gün bitmişti. Gecenin karanlığını izlerken uykunun göz kapaklarımı esir aldığını hissediyordum. Uyku ile daha fazla savaşmayarak gözlerimi usulca kapattım.

Sabah kalktıgımda her yerim tutulmuştu. Kendime bi kahve yaptıktan sonra biraz esneme hareketleri denedim. Ağrıların geçtiğini hissederken okul hazırlanmaya başladım. Ancak için de bi his vardı. İyi yada kötü olduğunu anlayamıyordum ama hissediyordum. Birşey olacaktı. Hani insan iyi yada kötü birşey olmadan önce içini bi his kaplar ya şuan öyleydim. İçimde bi his var bi şey olacak. Olacak seylere karşı hazır mıyım peki? İşte onu inanın bilmiyorum.

Okula vardığımda hiç kimsenin sınıftan içeri girmediğini fark ettim. Ne olduğunu sormak için Denizin yanına gittim ama kimse birşey bilmiyordu. Tek bildikleri şey birinin kapıyı kitlediğiydi. Köstüm hocamız kapıyı kırarak açtığında karşılaştığımız sahne karşısında çoğu kişi çığlık attı. Karşımızda bi ceset vardı. Dün bana sırada yer veren çocuğa ait olan bi ceset . Kendimi toparlayıp yerde kanlar içinde yatan çocuğun yanına gittim.
Nabzını yoklamak için parmağımı boynuna götürdüğümde herkes nefesini tutmuş söyleyeceğim sözü bekliyordu. O sırada ağzımdan tek bi kelime çıktı.

"Ölmüş"

Herkes tarafından oluşan çığlık ve hıçkırıklardan kaçmak için kızlar tuvaletine gittim. Aynanın karşısına geçtiğimde kafamda tek bi kelime vardı.

Ölmüş
Ölmüş
Ölmüş

Solgun yüzümü uzun uzun izlerken hissediyordum bu ilk ölümdü ama son olmayacaktı. Daha çok kişi ölecek okul kana bulanacaktı. Peki neden? Neden bi insan 18 yaşındaki bi genci öldürür? Hissediyordum karanlık gelecekti. Belki şuan korkmam gerekiyordur. Ağlamam bağırmam çağırmam gerekiyordur. Ama ben korkmuyorum. Çünkü ben karanlığın sahibi geceyim. Çünkü ben Gecenin Ta Kendisiyim.