Bade, her gün okuluna gidip gelen sıradan bir öğrenciydi. Okuluna yeni gelen öğretmen, aklını ve kalbini karıştırmaya yeterken hayatı da karışık bir hâl almaya başlamıştı.
-Amatör yazım olarak yazılmıştır.
-Girlxgirl olarak yazılmıştır.
!!Homofobikl...
"Evet de dedim artık. Hem Gamze hocayla kalmak daha iyidir belki." Alper ve Dersu "pes" dermişcesine dudaklarını büküp ellerini iki yana açtı.
Serbest bırakmışlardı. Bir köşede bazı kızlar konuşup gülüşüyor, bir köşede bazı erkekler şakalaşıyordu. Bense oturmuş çevreye bakınıyordum ama böyle oturup durmaktansa burayı keşfetmek istiyordum. Kafayı gerçekten sessiz bir ortamda dinlemek ve çiçek toplayıp onlardan parfüm yapmak daha iyi bir fikirdi. Çok severdim çiçeklerden kendi parfümümü yapmayı. Belki de o yüzden çok fazla övgü alıyordu. Kimse de yoktu ve tek benim kokumdu. Çoğu kişi istese de hiç birine tarifimi vermiyordum. Çünkü bana aitti.
Kimseye çaktırmadan sessizce oradan ayrıldım. Zaten herkes kendi halinde takıldığından ruhları duymadı. Oradan uzaklaşmaya başladığımda gürültü de giderek azalıyor ve geriye huzur dolu sesler kalıyordu. Sadece ben, kuşlar ve doğa vardık şimdi. Telefonumu çıkarıp bir şarkı açtım. (Medyadaki) Kulaklığımı kulağıma geçirip hafifçe esen rüzgarın tenimi okşayışını hissettim.
Yürürken yasemin çiçeğini görmemle durdum ve hemen yanına gidip toplamak için çömeldim. Gülümsedim ve kokladım. O güzel koku burnuma dolmaya başladığı an gözlerim kapandı. İşte huzur buydu. Burası bana cidden iyi gelmişti. Hepsini toplayıp çantamda ki peçeteye sardım.
Bugün de burası ile uyumlu olsun diye yeşil giymiştim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Az daha yürüyünce lilyum çiçeğini gördüm. Şansıma beyaz olanı vardı. Lilyum çiçeğinin her rengi güzel kokardı ama beyaz olanı sanki bir başka güzeldi. Ayrıca burada olması da ayrı güzel bir olaydı benim için. Keşke sümbül çiçeği de bulabilseydim ama şuan zamanı değil. Evimde bakmak iyi olurdu. Sümbül çiçeği alıp soğanını dikmeyi aklıma not ettim. Lilyum çiçeklerini de topladıktan sonra kamp alanına dönmeye karar verdim.
Ayağa kalkıp dizlerimi silkeledim. İyi de ne taraftan gelmiştim ben?..
Kamp alanı
"Bu kız nerede Allah aşkına ya!?"
"Ben ne bileyim Dersu? En son burada değil miydi?"
"Telefonlar da çekmiyor. Ne yapacağız şimdi? Ya başına bir şey geldiyse?"
"Ya niye kötüyü çağırıyorsun!? Beni de endişelendiriyorsun."
Beria kaşları çatık bir şekilde iki kişinin hararetli konuşmasını izliyordu. Çoktandır Bade'yi ne onların yanında ne de başka bir yerde görmemişti. Birazdan hava kararacaktı ve bir öğretmen olarak nerede olduğunu bilmeliydi.
"Çocuklar bir sorun mu var?"
"Aslında var. Bade kayıp."
"Nereye gittiğini bilmiyor musunuz?"
"Biz gittiğini bile görmedik. Fark edeli saatler oldu ama ortalıkta yok. Çıkıp arasak mı Alper ile?"
"Hayır, sakın hiçbir yere gitmiyorsunuz. Ben bakarım." Alper ve Dersu ağzını açacaktı ki Beria hoca bakışlarıyla ikisini de susturdu.
Orman Buradan gelmiştim ya. Yok yok, buradan. Hayır ya şuradan yukarı çıkmamış mıydım ben?
Aferin Bade, bravo. Hayatımızda birde bu eksikti.
"Ya sen nereden çıktın şimdi? Hep olmadık zamanlarda belirmek zorunda mısın?"
Sen benle laf dalaşına gireceğine kamp alanını nasıl bulacağını düşün.
Sesli bir şekilde ofladım. "Off haklısın. Ne yapacağım ya?" Hava da karardı sayılır. Ben burada kurda, kuşa yem olmam değil mi? Bir dakika o kurt sesi mi? Gerçekten kurt sesi bu! Ah Bade ah! Şu genç yaşımda öteki dünyaya gideceğim.
Elime bir sopa alıp ağır ağır hislerim nereyi söylerse oraya doğru gitmeye başladım. Bir yerlerde ses duyunca sopamı hemen oraya doğru salladım. "O ne ya!? Yılan mı? Evet, yılan!" Ona doğru vurarken bir yandan bağırıyordum. "Al sana! Al sana! Ay vurmak istemezdim ama beni yersin belki diye." İyice delirdiğimi düşünüyorum artık. Nerede bu yer? Önümü artık göremiyordum. Burada hayvanlara yemek olarak öleceğimi kabullenmeye başlamıştım.
Geriye gidip bir yandan her yere sopamla sallayıp savuruyordum. Arkamda bir şey hissetmemle anında arkama dönüp sopamı salladım. "Bırak beni! Nesin sen!" Sallamaya devam ederken yaklaşıyordum. Karanlık varlık sopamı tutup attı ve beni kendine çekti. İşte o an anladım ki o karanlık varlık Beria hocaydı. ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
