Halledebilirdik | GXG +18

Yeni komşu

"Sen bir erkek olabilirsin ama güç bende."

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Bade'nin anlatımından
Kalktığımda saat sabah dokuzdu. Gözlerimi olabildiğince açıp, yatakta doğruldum. Hemen kalkıp, üstümü giyinmeye başlayacaktım ki aklıma gelen şeyle durdum. Bugün okul yoktu ki! Bu aralar gerçekten çok kafam karışıyor olmalı.

Sabah kalkar kalkmaz kahvaltı yapmayı sevmediğimi söylemiştim. Kahvaltı yapmadan spor kıyafetlerimi giyip, dışarı çıktım.

"Hey! Adem abi ben geldim."

Adem abi uğraştığı şeyi bırakıp, benim olduğum yöne bakınca gülümsedi.

"Hoşgeldin evlat. Bugün dersimiz olduğunu unutmuşum."

Anladığımı belirtircesine kafamı salladım. "O zaman başlayalım mı?"
Kafası ile "gel" işareti yapınca yanına gittim. Elime verdiği boks eldivenlerini elime geçirdim.
"Senle nerdeyse bütün vuruşları bitirdik. Hepsini tekrar edip, küçük bir maç yapabiliriz."

Bütün vuruşları tekrar ettikten sonra maç yapmaya sıra gelmişti. Maç yapmak için o da eldivenleri giymiş ve tam önüme gelmişti. Birbirimize bakarak daireler çiziyorduk. İlk atağı ben yaptım. Çok sabırsızım. Atağımdan sıyrılıp, bana bir hamle yaptı. Hamlesine karşı savunmamı gerip, sol direkt vuruşumu atarken gardını bir saniyelik indirmesini fırsat bilip, sağ ve soldan kroşeler attım. Adem abi istese yenebilirdi ama maç yapmasının amacı burda kazanmak değil, öğrencisinin nasıl geliştiğini görmekti. Sağ ayağımın tabanına basmadan parmak ucunda ayağımı çevirdim, belimi ayağımın dönme yönüne doğru döndürdürerek güç aldım. Tam aparkat atacağım sırada beni durdurup; "Aman aman sakin. Kim kızdırdı seni bu kadar?" diyerek dalga geçen Adem abiye gülerek göz devirdim.

"Tamamdır. Bugünlük bu kadar. Gelişmişsin en son geldiğinden bu yana. Bunu gördüm yeter. Git üstünü başını değiştir sonra gel bir çay içelim."

Bir şey demeden hızlıca soyunma odasına gidip, üstümü başımı değiştirdim. Biraz soğuk suyu yüzüme çarpıp, suyu enseme ve boynuma yaydım.

"Kıpkırmızı olmuşum ya!"

Çok geçmeden Adem abinin yanına geçtim. Sandalyede oturmuş çayını yudumluyordu.

"Eee..evlat, yenge veya enişte falan var mı?"

Adem abiyle derslerimizin sonunda hep karşılıklı çay içerek dertleşirdik. Benim biseksüel olduğumu da biliyordu. Türkiye'de boks dersleri veren biri homofobik olmayınca insanın biraz umudu kalıyor.

"Abi yok ya nerede arasın? Senin kızın nasıl iyi mi?"

söylediğime biraz yüzü düşmüştü.

"Atak geçirdi yine. Hastanede şuan."

Bu adamın yaşadıklarına üzülüyordum cidden.

"O zaman ben bugün onu ziyarete gideyim. Hemde çikolatalı pasta ile!"

Adem abi asık yüzünü hemen toparlamış minnetle bana bakıyordu.

"Unutmamışsın onu ne kadar sevdiğini. Ayrıca seni de çok seviyor, ona bir arkadaş fena olmazdı. Çok teşekkürler evlat!"