Dörtnala koşan atının ardında bıraktığı toz bulutu artarken kurumuş dalların çıtırtısı yere çarpan nal seslerine karışıyordu. Ormanın derinliklerinde hızla ilerleyen adam varmak istediği hedefe ulaşmak için hiç durmadan yol alıyordu.
Çökmeye başlayan karanlık üzerindeki siyah pelerini görünmez kılarken gün geçtikçe uzayan siyah saçları görünmezliğine destek oluyordu.
Ormanın sol yanına doğru yönlendirdiği atını yavaşlattı ve yaşlı ağaçların sıralandığı toprak yolda ilerlemeye devam etti. Havanın değişen kokusu hedefine yaklaştığını hatırlatırken hızını biraz daha azaltıp durdu.
Atının yelesini okşayıp onun biraz dinlenmesine izin verdi. Yanında taşıdığı deri su matarasından birkaç yudum su içip atının yularından tuttu ve yürümeye başladı.
Toprak gittikçe sertleşip yerini önce çakıllara sonra ise kesme taştan dar bir yola bıraktığında durdu ve derin bir nefes aldı. Yosun kokusuyla ağırlaşan hava yanında nemli rüzgarları getirdiğinde gülümsedi ve yürümeye devam etti.
Yıkılmış burçlarına rağmen ayakta durmakta direnen sur duvarlarını gördüğünde adımlarını yavaşlattı. Surların yıkılmış büyük, kalın ahşaptan yapılmış kapısından içeriye girdi ve kenarda asılı duran meşaleyi yaktı.
Yıllardır göğüs gerdiği savaşlarla yıpranan ama tüm yaralarına rağmen hâlâ ayakta duran eski kale, önünde tüm yaşanmışlıklarıyla yükseldiğinde durdu. Geniş taş avlu kırılmış heykeller ve pencerelerden kopan cam parçalarıyla doluydu. Taşlar terk edilmişliklerinin üstünü yosunlarla örtmüştü.
Bakışlarını önünde yükselen eski kalede gezdirdi. Bir zamanlar tüm görkemiyle yükselen taş duvarlar şimdi incecik, kurumuş sarmaşık dallarının arkasına saklanmaya çalışıyordu. Güneşin altında tüm güzelliğiyle parlayan beyaz mermerden merdivenler artık cılız bir meşale ışığında can bulmaya uğraşıyordu. Her bir taş kendisini yok eden yangının izlerini taşımaya devam ediyor, yeniden parıldamak için kendisini tutsak alan islerden kurtulmak için sabırla bekliyordu.
Atını merdivenlerin ilerisindeki kurumuş ağaçların yanına götürdü ve bağladı. Yer yer kırılmış merdivenlerden sakin adımlarla çıkıp işlemeleri küfle kaplanmış ağır kapıyı yavaşça itti.
Attığı her adım yaşanmışlıkları ve kaybedilenleri bir kez daha canlandırıyordu. Mermerle kaplı zemindeki kurusa da yok olmaya direnen kan lekeleri meşale ışığında kendini belli ediyordu. Büyük koridorun iki tarafına sıralanan kırık dökük heykeller eski zamanların soluk birer yansıması olmaya devam ediyordu.
Tam karşıdaki taht odasından gelen kısık sesleri duyduğunda durdu ve kısa bir an bekledi. Odanın aralık kapısından yansıyan cılız ışıklar buluşacağı kişilerin onu beklediğini gösteriyordu.
Bakışlarını önündeki yoldan çekip yansıyan ışığın aydınlattığı yüksek duvarlara baktı. Eski çağların görkemli savaşlarının onlarca renk ve çizimle canlandırıldığı duvarlar artık aldığı yaraların altında can çekişiyordu.
Derin bir nefes aldı ve omuzlarını dikleştirip kapüşonunu başının üstüne iyice çekti. Bakışları öfkesinin keskinliğine bulanırken elindeki meşaleyi duvara astı. Sağ eli kemerinde asılı duran kılıca yavaşça dokundu ve sert adımlarla ilerleyip karşısında yükselen kapıları büyük bir gıcırtıyla açtı.
Eski bir masanın etrafında oturan adamların bakışları kendisini bulduğunda birkaç adım daha attı ve tam önlerine geldiğinde durdu.
Başını kaldırıp karşısında dimdik duran adamlara baktı ve sol elini başına götürüp kapüşonunu omuzlarına düşürdü. Yer yer örgülerle süslenmiş, omuzlarına dökülen siyah saçlarını geriye itti ve keskin bakışlarını karşısındaki adamlarda gezdirdi. Gördüğü şaşkın bakışlar dudaklarına küçük bir gülümseme yerleştirirken meşalelerin ışığında bile belli olan mavilikleri yeni bir çağın ışığıyla parladı.
‘’Şaşkın bakışlarınızdan bir an önce kurtulun beyler!’’ dedi delici bakışları adamların üzerinde dolaşırken.
‘’Çünkü artık gölgelerden çıkma vaktimiz geldi!’’
&&&&&&
Merhaba, ikinci kez alıntıyla geldim. Yorumları özellikle bekliyorum.
Umarım en kısa zamanda yeniden görüşürüz:)
YOU ARE READING
Mutluluk Baharı(YAYIMDA-TAMAMLANDI)
General Fiction''Geç kaldım değil mi?'' diye sordum ümitsizce bakışlarımı tekrar ona çevirirken. Gözlerimin en derinine baktı. ''Bana söylediklerin... Çok kırdı beni, kendimi çok kötü hissettim Bahar, senin canını yaktığımı düşündükçe kendimden nefret ettim.''...
