"So sweet... မောင်လေး... ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ် မင်းက ငါတို့မောင်လေးပဲ သိလား... မင်းက ဒီအိမ်က ကလေးပဲ... ငါတို့အကုန်လုံးက မင်းကိုအရမ်းချစ်တယ်... ကြားလား... မင်း အဲ့ဒါကို ခေါင်းထဲမှာ သေချာမှတ်ထား"

"မမကေသာ ဘာတွေပြောနေတာလဲ"

ဟေမာ့ဆီမှ အင့် ခနဲ ရှိုက်သံတစ်ချက်ထွက်လာပြီး ငြိမ်းရင်ထဲမှာလည်း တစ်လှပ်လှပ်နှင့် ဖြစ်နေရသည်...

"အမေ့!!"

so sweet က အမေ့ကို နားမလည်စွာနှင့် လှမ်းခေါ်သည်...

"ကဲ ကေသာရယ် လူကြီးတွေပြောတာ အရင်နားထောင်ပါဦး... မီးလေးက ဘာလို့ငိုနေရတာလဲ... သူ့ဖေ ပြောပြလိုက် ရှင့်သမီးတွေ ဇာတ်လမ်းတွေရိုက်နေကြပြီ တကယ်ပဲ"

"ငါ့သမီးတွေကတော့ကွာ.... အဖေကြီးပြောပြမယ်... ဒါပေမဲ့ မပြောခင်မှာ အဖေကြီးက အဖေကြီးသားသမီးတွေအကုန်လုံးရဲ့ စိတ်ထားလေးတွေကို အပြည့်အဝ ယုံကြည်မှုရှိပြီးသားမို့ အခုပြောမဲ့ အကြောင်းအရာတွေကို စိုးရိမ်တာတွေ ဘာတွေ နည်းနည်းလေးမှ မဖြစ်ဘဲ စိတ်သန့်သန့်နဲ့ပြောပြမယ်... ဟုတ်ပြီလား"

"ဟုတ် အဖေကြီး"

"ဒီလိုကွ... လွန်ခဲ့တဲ့ ၁၉ နှစ်လောက်ကပေါ့... အဖေကြီးမှာ သူငယ်ချင်း ဆရာဝန်တစ်ယောက်ရှိတယ်... နာမည်က ကိုမိုးဆွေတဲ့"

ငြိမ်း ရင်တွေ တစ်ဒုတ်ဒုတ်နှင့် ခုန်နေပြီး So sweet လက်ကို တင်းနေအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားမိသည်... ကျန်တဲ့ မောင်နှစ်မတွေအကုန်လုံးကလည်း ငြိမ်ကုတ်နေကြပြီး သားပေါက်လေးပင် ဟေမာ့ခြေထောက်နားမှာ ငြိမ်ငြိမ်လေးခွေနေသည်...

"ကိုမိုးဆွေတို့ လင်မယားက အိမ်ထောင်ကျတာ နှစ်တွေကြာနေပေမဲ့ သားသမီးမထွန်းကားကြဘူး... အဖေကြီးတို့ မိသားစုကြီးကိုကြည့်ပြီး အရမ်းအားကျနေခဲ့ကြတာ... ကိုမိုးဆွေက အဖေကြီးကိုလည်း တော်တော်လေးကို လေးစားချစ်ခင်တယ်... အဲ့ဒါ အဖေကြီးတို့ So sweet ကိုမွေးပြီး တစ်နှစ်လောက်ကြာတော့..."

"ဟင်! ဒါဆို So sweet ကို အမေက မွေးခဲ့တာလား"

မကြီးက အဖေကြီးရဲ့ စကားကိုဖြတ်ပြီး စိတ်လှုပ်ရှားစွာနှင့် မေးသည်...

Match Made In Clouds Där berättelser lever. Upptäck nu