ၿငိမ္းက ခုတင္ေဘးနားသြားကာ ေစာင္ကိုေသခ်ာဆြဲျခဳံေပးလိုက္ၿပီး So sweet ရဲ့ ပါးတစ္ဖက္ကို ငုံ႔နမ္းလိုက္သည္...

"ရႊတ္"

"အစ္ကိုေရာ လာေလ"

"အင္း...လာခဲ့မယ္... ဘုရားသြားရွိခိုးလိုက္ဦးမယ္"

ၿငိမ္း ဘုရားသြားရွိခိုးၿပီး ျပန္လာသည္အထိ So sweet က ၿငိမ္းကို မအိပ္ေသးဘဲ ေစာင့္ေနသည္...

"အိပ္ဘူးလား"

"အစ္ကို လာခဲ့"

ၿငိမ္းက ခုတင္ေပၚတက္ၿပီး So sweet ရဲ့ေဘးမွာ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ ဝင္လွဲလိုက္သည္... ထို႔ေနာက္ ေခါင္းအုံး အစြန္းနားသို႔ တိုးကပ္သြားၿပီး...

"Sweet ေလး"

"အဟင္း... အဖြားေခၚသလို လိုက္ေခၚေနတယ္"

"တစ္ခါတေလ ေခၚၾကည့္ခ်င္လို႔ေလ မထူးဘူးလား"

"ဗ်ား"

ၿငိမ္းက So sweet ရဲ့ ဆံပင္ေတြထဲသို႔ လက္ေခ်ာင္မ်ားထည့္ကာ ထိုးဖြေပးေတာ့  မ်က္လုံးေတြမွိတ္ၿပီး ဇိမ္ခံေနသည္...

"ကိုယ့္သူငယ္ခ်င္း သက္ကို က ဖုန္းဆက္တယ္"

"အင္း"

"ခ်ယ္ရီက သူ႔အခ်စ္ကိုလက္ခံလိုက္ၿပီတဲ့.... ဒီတစ္ေခါက္ သေဘၤာက ျပန္ဆင္းလာရင္ လက္ထပ္ၾကမယ္တဲ့"

".........."

"မင္းကို ကိုယ္ေျပာခ်င္တာကေလ... မရည္ရြယ္ဘဲ ျဖစ္ခဲ့ရတဲ့ အမွားေတြကို ကိုယ္ကခြင့္လႊတ္ေပးတာမို႔ စိတ္ထဲမွာ ျပင္မရေတာ့တဲ့ အျပစ္ႀကီးတစ္ခုလို ေတြးမေနေစခ်င္ဘူး... ကိုယ့္ကို အရင္လိုပဲ လြတ္လြတ္လပ္လပ္ သဝန္တိုလို႔ရတယ္... စိတ္ဆိုး စိတ္ေကာက္လို႔ရတယ္"

So sweet က ပါးစပ္ကမေျဖဘဲ ေခါင္းညိတ္ျပသည္...

"လူတိုင္းကမွားတတ္တာပဲကြာ... ကိုယ္က So sweet ကိုယ့္ကိုခ်စ္တာ သိတာမို႔ အျပစ္လဲမယူဘူး ခြင့္လည္း ခြင့္လႊတ္တယ္... ၿပီးေတာ့ သဝန္တိုရတဲ့ ခံစားခ်က္ကိုလည္း နားလည္သြားပါၿပီ... အဲ့ဒါေၾကာင့္မို႔ So sweet ကို အရင္လို ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေလးပဲ ျပန္ျမင္ခ်င္တယ္"

So sweet က မ်က္လုံးေတြကို မဖြင့္ဘဲ ၿငိမ္းကို သူ႔ရင္ခြင္ထဲသို႔ ဆြဲထည့္ၿပီး တင္းက်ပ္ေနေအာင္ ဖက္ထားသည္...

Match Made In Clouds Where stories live. Discover now