falling with oliver

Start from the beginning
                                    

nakapatong na ako kay oliver

"ah...eh...so-sorry"-ako

at agad na akong tumayo. alangan namang manatili kami sa ganoong position? ang awkward kaya. pero diba umalis sila?

"bakit ba ang ingay mo?! magtatatalon ka pa pano kung bumagsak yung sahig. kahoy lang toh!! gamitin mo nga yung utak mo!" sabi nya ng naka kunot ang noo

ayoko sa lahat yung sinasabihan ako ng 'gamitin mo utak mo' kasi feeling ko. napaka bobo ko. at ang masaklap pa..si oliver ang nag-sabi! eh sya pa naman pinaka crush ko T.T  at napaka babaw naman ng dahilan nya para pagsabihan nya ako ng ganun. ganun na ba katindi pagkairita nya sakin?

hanggang sa umiyak na nga ako. yung walang sound. mababaw lang kasi yung luha ko kaya pagpasensyahan nyo na :( .

bakit ang sungit nilang lahat sakin? buti pa si gerome, mabait na di pa nang-iiwan. si blake naman wala lang paki. mas gusto ko na tinitignan ko lang sila. ayaw ko silang makasama sa iisang bahay huhuhu TT.TT ....help me po..di ko na ata kaya pang tumira ng kasama sila..pero kailangan ko magtiis. ginusto ko to eh.

Oliver's pov

ako nga pala si Oliver Castro. ayoko sa lahat yung konting galaw mo lang kikiligin na sila . akala ko iba si callysta sa kanila. pare-parehas lang pala sila. haaay, mga babae ng naman talaga.

tapos na pala kaming kumain kaya umuwi na kami. di kasi kami marungong magluto pwera kay gerome. tamad pa yon kaya nga nagulat ako dahil he refuse and he choose to stay and cook for callysta. it's a miracle!

nandito na kami sa bahay ng 

*blag* *blag* *blag* 

nainis ako kasi ang ingay. tinignan ko kung saan nanggagaling ang ingay. sa kwarto pala si callysta.pagbukas ko nagulat sya at natumba. buti nasalo ko. kaso ang bigat nya kaya natumba din ako

"ah...eh...so-sorry"-callysta

tapos yun na nga napagsalitaan ko sya ng 'gamitin mo nga utak mo' 

alam ko na masakit yon para sakanya. pero nasabi ko na eh paninindigan ko na. hindi naman makitid ang utak ko eh. sinabayan nya lang kasi ang stress at migrane ko.

lumabas ako at binalibag ang pinto. 

naiinis kasi ako sa sarili ko. bakit ba hindi ko iniisip ang mga sinasabi ko? kahit naman medyo na-iinis ko sa kanya, di ko dapat sya pinagsalitaan ng ganun.

pumunta nalang ako sa kwarto at nag salpak ng earphone sa tenga at umiga

np: sorry na by parokya ni edgar

Sorry na kung nagalit ka di naman sinasadya

Kung may nasabi man ako init lang ng ulo

Pipilitin kong magbago pangako sa iyo

Sorry na nakikinig ka ba? Malamang sawa ka na

Sa ugali kong ito na ayaw magpatalo

At parang sirang tambutso na hindi humihinto

Sorry na talaga kung ako'y medyo tanga

Hindi ako nag-iisip na-uuna ang galit

Sorry na talaga sa aking nagawa

Tanggap ko na mali ako wag sanang magtampo

Sorry na

Sorry na wag kang madadala

Alam kong medyo nahihirapan ka

Na ibigin ang isang katulad kong parang timang

Na paulit-ulit kang hindi sadyang nasasaktan

Sorry na saan ka pupunta?

Please naman wag kang mawawala

Kapag ako ay iwan mo mamamatay ako

Pagkat hawak mo sa iyong kamay ang puso ko

Mahal kita sobrang mahal kita

Wala na akong pwedeng sabihin pang iba

Kundi sorry talaga di ko sinasadya

Talagang sobrang mahal kita

Wag kang mawawala

Sorry na

 sorry callysta...mataas lang talaga yung pride ko kaya di ako nakapagsorry. iisipin ko na lagi ang sasabihin ko para hindi na ako uli makapanakit ng tao..

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°° 

vote

comment

follow me

Living With My Five Crushes Where stories live. Discover now