"မမ ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္"
"ျပန္ေတာ့မွာလား။ ခဏေနဦး မမ ကိုသက္ေက်ာ္ကို သြားေခၚလိုက္ဦးမယ္"
"ဗ်ာ...ဘာလုပ္မလို႔လဲ"
"ျပန္ပို႔ခိုင္းမယ္ေလ။ ဆယ္နာရီေတာင္ထိုးေနၿပီ။ ကားလည္းမပါေတာ့ တကၠစီနဲ႕ဆိုရင္ စိတ္မခ်လိဳ႕...။ ေစာင့္ေနေနာ္ ဘယ္ေလာက္မွ မၾကာဘူး"
"ရ...."
ႏြေနီလြင္ဦးက ေျပာေျပာဆိုဆိုႏွင့္
ေရာင္နီ႕ေရွ႕က ထြက္သြားေလၿပီ။ စိတ္ျမန္လက္ျမန္
ရွိလွတဲ့ အစ္မလုပ္သူက သူ႕အေျပာပင္မေစာင့္ အေပၚထပ္ေလွကားထစ္ေတြကို အိပဲ့အိပဲ့နင္းရင္း ေယာက်္ားျဖစ္သူကို သြားေခၚသည္။ တစ္ခါတေလက်ရင္ ေရာင္နီ သူ႕ကိုယ္သူ အသက္သုံးဆယ္ျပည့္ဖို႔ ႏွစ္ဘယ္ေလာက္မွ မလိုေတာ့တဲ့ ေယာက်္ားတစ္ေယာက္လို႔ မခံစားရဘဲ ဆယ္ေက်ာ္သက္လူငယ္ေလးတစ္ေယာက္ ျဖစ္ေနသလိုသာ ခံစားရသည္။ မာမီေရာ၊ မမေရာက သူ႕ကို အခုခ်ိန္ထိ ကေလးတစ္ေယာက္လို စိတ္ပူေနၾကတုန္းေလ။
ခဏၾကာေတာ့ လင္မယားႏွစ္ေယာက္ သုတ္သုတ္သုတ္သုတ္နဲ႕ အေပၚထပ္ကေန ျပန္ဆင္းလာၾကသည္။ ဆင္းလာတဲ့ တစ္ေလွ်ာက္လုံးလည္း မမမွာသမွ်ကို ကိုသက္ေက်ာ္က ေခါင္းတညိတ္ညိတ္...။ ဟိုးအရင္ကတည္းကလည္း ေရာင္နီေက်ာင္းတက္ ေနတဲ့အခ်ိန္ သူ႕ရဲ႕ေက်ာင္းသြား၊ေက်ာင္းျပန္ အပို႔အႀကိဳကို ဒယ္ဒီမအားရင္ ေယာက္ဖကပဲ ႀကိဳပို႔လုပ္ေပးခဲ့တာ...။ အဲ့ဒီတုန္းက ငယ္တဲ့အ႐ြယ္ဆိုေပမယ့္ အခုက်ေတာ့ ဒီလိုခိုင္းရတာမ်ိဳးကို ေရာင္နီအားနာတတ္ေနၿပီ။
"မမကလည္းဗ်ာ...တကၠစီနဲ႕ျပန္လို႔ရပါတယ္ဆို။
ကိုေက်ာ့္ကို သက္သက္အားနာစရာ..."
"ဒီလူနဲ႕ဒီလူ အားနာစရာလား လြင္ဦးရဲ႕။
ေနာက္ဆိုရင္ အစ္ကိုတို႔က ဒီထက္ပိုရင္းေတာ့မွာပဲ"
ကိုသက္ေက်ာ္စကားကို မမက အားရပါးရ
ရယ္ခဲ့ေပမယ့္ ေရာင္နီ မရယ္နိုင္...။ ထိုကဲ့သို႔ ၾကားလိုက္ရတိုင္း သူ႕ႏွလုံးသားထဲမွာ တင္းၾကပ္သြားသလိုသာ ခံစားရၿမဲျဖစ္သည္။ လမ္းေရာက္ေတာ့လည္း ကိုသက္ေက်ာ္က သူ႕တူမနဲ႕ ေရာင္နီ႕ရဲ႕အေျခအေနကို မသိမသာ ေမးလာခဲ့ေသးသည္။
YOU ARE READING
အကယ်၍ ချစ်မိတဲ့အခါ...(U/Z)
Romanceသင်တို့ ချစ်မိတဲ့အခါ... ကိုယ်သဘောကျရတဲ့ တစ်စုံတစ်ယောက်အတွက် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဘယ်အတိုင်းအတာထိ ပြောင်းလဲပေးနိုင်သလဲ သင္တို႔ ခ်စ္မိတဲ့အခါ... ကိုယ္သေဘာက်ရတဲ့ တစ္စုံတစ္ေယာက္အတြက္ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ဘယ္အတိုင္းအတာထိ ေျပာင္းလဲေပးနိုင္သလဲ Own Creation By Han_M...
