I Miss U |Jikook|✔

26

Jungkook için her yer karanlıktı az önceki hareketi yüzünden. Kendi  dudaklarındaki dudaklar sayesinde yaşıyordu resmen. İlk kez tattığı bu his için ölebilirdi....Sıradan iki et parçası nasıl bu kadar güzel hissettirebilirdi ki?

Jimin de Jungkook'dan farksızdı.

Bunca zaman, deltayı hak etmediğini düşündüğü için ondan uzak durmaya çalışmıştı. Yaptığı hata yüzünden Jungkook'un aşk konusunda kendisine  güvenmeyeğini düşünmüştü.

Zordu.

Onca hatanın sonunda güven kazanmak cidden zordu.

Bu yüzden adım atmamıştı. Amacı; deltanın güvenini kazandıktan sonra itiraf etmekti duygularını.

Jungkook'un kendisine karşı bir şeyler hissettiğini düşünmüyordu. Kim güvenini kıran birisine aşık olurdu ki?

Buna bağlı olarak da aşık olduğu adamın bir anda dudaklarına yapışmasını beklemiyordu.

Şimdiyse nasıl bir tepki vereceğini, ne yapacağını bilmiyordu Jimin.

Dudakları hareketsiz, gözleri kapalı, kalpleri ve bedenleri birdi ikilinin.

İlk geriye çekilen-ne kadar istemese de- delta oldu. Ela gözleri heyacanla açılırken Jimin'in tepkisini bekledi.

Vita hâlâ kapalı olan gözleriyle öylece duruyor, az önce yaşadıkları şeyi atlamaya çalışıyordu.

Yutkundu Jungkook.

Nefes aldı Jimin.

Ardından iki çift parlayan göz buluştu. Gülümsüyorlardı. Bundan gaz alan Jungkook titreyen sesiyle an önce yarım kalan cümlesini tamamladı.

''Ben senden hoşlanıyorum Jimin. Hatta aşığım. Aylardır sana çok aşığım.''

Vitanın kalbi işlevini yitirirken nefes almayı unuttu. Şu birkaç dakikada yaşadığı şeyler çok fazlaydı kalbi için.

Yıllarca bunları duymayı beklemişti Jungkook'dan. Yıllarca öpmek istemişti dudaklarından. Özgürce, uzun uzun sarılmak; el ele dolaşmak istemişti.

Şimdiyse tüm hayalleri bir bir gerçek oluyordu. Kalbi nasıl dayanabilirdi?

''Jimin?''

Sevdiği adamın ağzından duyduğu ismiyle biraz olsun kendine geldi. Gözleri doldu. Sonraysa özgürce sarıldı karşısındaki bedene.

Ağladı.

Hıçkırarak ağladı hem de.

Kokladı.

Aylarca hasret kaldığı okyanus kokusunu doya doya içine çekti.

Hak etmediğini düşündü.

Onlara onca zorluk yaşattıktan sonra mutlu olmayı hak etmediğini düşündü.

Sonraysa Tanrı'ya şükürlerini sundu.

''Ağlama...'' Diyebildi Jungkook sadece. Sevdiği adamın kollarında içli içli ağlamasına dayanamıyordu.

''Be-ben de seni çok seviyorum Jungkook. Yıllardır a-aşığım sana. Sö-söyleyecektim...'' Diyerek itirafta bulundu vita. Kafası Jungkook'un boynunda olduğu için sesi boğuk çıkıyordu fakat delta hepsini duydu.

''Hadi biraz sakinleş, seni odaya götürmemi ister misin?''

Onaylarcasına mırıldanmakla yetindi vita. Kısa süre sonra ayakları yerden kesildi ve kendini deltanın kucağında buldu. Odaya gidecek enerjisi olmadığı için oldukça iyi gelmişti vitaya.