Και κάπως ετσι...σε γνώρισα

Part #32

-έλα Αντώνη συγνωμη για την ώρα"λεει.Για κάτσε ο Αντώνης ειναι ο δικηγόρος της οικογένειας. "Λοιπόν καταρχάς θελω αύριο να μου στείλεις την μικρή Λονδίνο μετά θελω να παγώσεις την λογαριασμό της και στον δικό μου να μην εχει πρόσβαση ο άντρας μου.Επισης θελω άμεσα να βάλεις μπροστα το διαζύγιο και να φύγει απο το σπίτι μεχρι να γυρίσουμε.Και αν ρωτήσει γιατι πες του ότι πίνει μπίρες με τον γιο της"λεει και το έκλεισε.

-μαμά τι κανεις;"ρωτάει η Ναταλια!

-αυτο που επρεπε να εχω κανει χρόνια τωρα.Δεν ξέρετε τι εχω περάσει ολα αυτά τα χρόνια.Ηξερα ότι ειναι ικανός για πολλα αλλα όχι για να σκοτώσει το ίδιο του το παιδι.Βεβαια το εχει ξανα κανει"λεει και τωρα κλαίει.Για ενα λεπτό τι λεει τωρα

-Μαμα τι λες;"την ρωταω ενω η Ναταλια και ο αλεξ ειναι εντελώς φρικαρισμενοι.

-πριν κανω εσένα ειχα μείνει έγκυος άλλες 2 φορές"λεει και δεν χρειάζεται να πει κατι αλλο.

Απο την Ναταλια βγαινει ένας λυγμός και ο αλεξ την κρατάει στην αγκαλιά του.Μετα απο λιγο χτυπάει το τηλέφωνο της και ειναι εκείνος.

-Πως τολμάς και περνεις μετά απο ότι έχεις κανει μου λες"λεει η μαμά μου μεσα στα νεύρα και το πετάει στο τραπεζι και μπαίνει ανοιχτή ακρόαση.

-τι ήθελες δηλαδη ενα πρεζακι για γιο;Να σου καταστρέψει την τέλεια ζωή σου;Σε παρακαλω είχες αλλα δυο παιδια στο κατω κατω.Και στην τελική γιατι σκας δεν ειναι καν γιος σου" ακούμε να λεει και εκεινη γίνετε άσπρη σαν το πανί.

-τι είπες;"ηταν το μόνο που μπόρεσα να πω.

-Ααα εισαι και εσυ εκει!Γιατι δεν ρωτάς την μητέρα σου να σου πει"λεει με έμφαση στο μητέρα.Η μαμά μου πέρνει το τηλέφωνο και του το κλείνει στα μούτρα..

Γυρνάει και την κοιτάμε όλοι με γουρλωμένα ματια.

-Μαμα τι ηταν αυτο;" Ρωτάμε μαζι με την Ναταλια.

-όταν έγινε το περιστατικό με την δεύτερη εγκυμοσύνη μερικές μέρες μετά ειχα παει για ψώνια και πίσω απο έναν κάδο άκουσα κλάματα πλησίασα και ηταν ενα μωρό όπως ηταν φυσικό δεν μπορούσα να το αφήσω εκει και το πήρα σπίτι ετσι μετά κάναμε ότι ηταν απαραίτητο και ετσι είχαμε έναν γιο."μας λεει.Δεν ηταν δυνατόν.

-Αγόρι μου ότι και να πεις ότι και αν θελήσεις ειναι λογικο"μου λεει σαν να ένιωθε τύψεις

-Μαμα τι λες;Εχεις καταλάβει ότι αν δεν ήσουν εσυ κατα πάσα πιθανότητα δεν θα ζούσα εισαι η μανα μου και η Ναταλια και η μικρή ειναι οι αδερφές μου και τέλος."ειπα και τις αγκάλιασα και της δυο..Ετσι χωρίς να πούμε τιποτα αλλο καθήσαμε στον καναπέ και ηταν σαν να μην έγινε τιποτα πριν απο λιγο.Οταν κοίταξα την ώρα αμεσως θυμήθηκα ότι ειχα να βγω με την Άννα.Πηρα αμεσως τηλέφωνο στο εστιατόρια που ήθελα να την πω αλλα όπως ηταν φυσικό δεν υπήρχε ούτε καρέκλα.Γαμω τωρα τι θα έκανα;