Part#11

9.4K 562 7
                                    

Δεν ξερω ποση ωρα ημουν μεσα στην αιθουσα..αλλα μετα απο λιγο εκλεισα τα ματια μου,δεν ηθελα να κοιμηθω απλα ειχα αρχισει να νιωθω μια εξαντληση.Η Ναταλια ηταν διπλα μου απο την ωρα που μπηκαμε και μου κρατουσε το χερι..Δεν μιλουσε απλα καθοταν εκει και με κοιτουσε και περίμενε να τελειώσουμε..Κάποια στιγμή άφησε το χέρι μου και σηκώθηκε απο τν καρέκλα ανοιξα τα ματια μου και τν είδα να προς την πόρτα.
-"Που πας;"την ρώτησα βραχνιασμένος εκεινη γύρισε και μου χαμογέλασε αχνα και στάθηκε στην ακρη του κρεβατιού.
-"νόμιζα σε είχε παρει ο ύπνος και είπα να βγω έξω μήπως έχουν κανένα νέο οι άλλοι"μου είπε και τν έβλεπα ήταν κάπως διαφορετική κάπως απόμακρη η αμήχανη δεν μπορούσα να καταλαβω ακριβώς ίσως πάλι να ήταν και ιδέα μου..εκεινη την ώρα Έρχεται μια νοσοκόμα..
-Λοιπον νεαρέ μου νομίζω πως τελειώσαμε θα πάρω το αίμα θα βγάλουμε την βελόνα και θα ερθει μια νοσοκόμα να σου δώσει χυμό και κάτι να φας και αφου το κανεις θα περιμένεις 20 λεπτά και μπορείς να φύγεις"έλεγε ενώ παράλληλα έβγαλε τς βελόνες και ότι άλλο επρεπε..Η Ναταλια έβλεπε απο τν άκρη του κρεβατιού και μου έσπασε ένα χαμόγελο.
-"έλα εδώ"τς λέω και απλωσα το χέρι μου για να πιάσω το δικό τς..Εκεινη μου τ έδωσε και κάθησε στν άκρη δίπλα μου..
-"Ολα καλά;"Τν ρωταω και τν κοιτάζω στ μάτια
-"ναι απλα δεν νιώθω και τόσο άνετα στα νοσοκομεία και στο όλο θέμα με αίματα και τέτοια"
-"Χμ"ήταν το μόνο που είπα και άνοιξε ξανά η πόρτα και μπήκε μέσα μια κοπέλα όχι πολύ μεγαλύτερη απο εμένα κρατούσε ένα δίσκο και μέσα είχε χυμό πορτοκαλί και κρακερακια
-"αυτά πρέπει να τα φας και μπορείς να φύγεις σε 20 λεπτά αρκεί να μν νιώθεις ζαλάδα"είπε και μας χαμογέλασε
-"Ευχαριστούμε πολύ"είπε η Ναταλια και τς χαμογέλασε ευγενικά
-"ότι χρειαστείτε με φωνάζετε"λέει και βγαίνει απο το δωμάτιο..Αφου έφαγα αυτά που επρεπε βγήκαμε προς τον διάδρομο και εκει ήταν ο Κώστας και καθόταν με τν Μαρία όταν μας είδαν ήρθαν προς το μέρος μας και η Μαρία έπεσε στην αγκαλιά μου κλαίγοντας και μ έλεγε πόσο με ευχαριστεί για το αίμα και για το ότι η Ελένη ήταν εκτός κινδύνου πλεων..Αφου καθήσαμε για καμία ώρα ήμουν πλεων αρκετά κουρασμένος.Ειχα παρει κάτι τηλέφωνα που επρεπε και ειδοποίησα ότι δεν θα πηγενα για δουλειά κανα δυο μέρες μέχρι να συνέλθω εντελώς.Όταν ξανά γύρισα στην αίθουσα αναμονής η Ναταλια κοιμόταν στα πόδια τς Μαρίας.Πήγα κοντά τς κ κάθησα στν καρέκλα δίπλα απο την Μαρία εκεινη μου χαμογέλασε κ ακούμπησε το χέρι τς στν ώμο μου
-ευχαριστώ για ολα σήμερα αν δεν ήσουν εσυ δεν ξέρω τι θα γινόταν.."μου είπε
-Μην το ξανα πεις αυτο θα το έκανα για οποιονδήποτε,ειδικά τώρα που κάνουμε και παρέα και με την Ναταλια εχουμε ερθει πιο κοντά δεν μπορούσα να μην κανω κάτι"είπε και την αγκάλιασα..
-νομίζω ότι πρέπει να την πάρεις και να πάτε σπίτι εισαι αρκετά κουρασμένος και εσυ"είπε
-ναι νμζ πως έχεις δίκιο αλλα δεν μου πάει η καρδιά να την ξυπνήσω"τς λέω και εκεινη μου χαμογελάει
-"πρέπει αλλιώς θα μείνετε εδώ η ώρα είναι σχεδόν 3 το πρωι αύριο μπορείτε να έρθετε.ετσι κ αλλιώς οι γονείς τς ξέρουν ότι σήμερα θα μείνει σε εμένα όποτε μπορείς να πάτε σπίτι σου"μου λέει και μου κλείνει το μάτι.Εκεινη πήγε να πάρει καφέ και πήρα εγώ τν θέση τς και πλεων το κεφάλι τς Νατ ήταν στα πόδια μου
Χάιδεψα τα μαλλία τς και εκεινη κουνήθηκε
-Πριγκίπισσα είναι έργα τι λες να παμε σπίτι για ύπνο και θα έρθουμε αύριο"τς είπα κοντά στο αυτί και εκεινη συμφώνησε με κλειστά τα ματια.Αφου χαιρετίσαμε τα παιδιά φύγαμε για να παμε στο parking έβαλε το χέρι τς γύρο απο την μέση μου και ακούμπησε στο στήθος μου.Εβαλα και γω το χέρι μου στν μέση τς και σταμάτησα και τν έφερα μπροστα μου για να τν βλέπω.Εκεινη μου έσπασε ένα κουρασμένο χαμόγελο και έκανε μύτες για να μπορέσει να με φιλήσει.Στην αρχή το φιλί μας ήταν απαλό χωρίς βιασύνες και ατσαλοσηνες μετά όταν με άφησε να μπω στο στόμα τς έγινε πιο άγριο.Δεν με ένοιαζε που είμασταν στν μέση του parking το μόνο που με ένοιαζε ήταν ότι την είχα στν αγκαλιά μου και την φιλούσα.Εκεινη σταμάτησε πρώτη για να πάρει ανάσα και γέλασε..
-"άντε τίγρη πάμε σπίτι θα εισαι κουρασμένος"μου λέει και με τράβηξε απο το χέρι και πήγαμε προς το αυτοκίνητο
-"τίγρης εεεε;"της είπα και γελούσαμε
-"Χμ ναι έδωσες αίμα και εισαι έτοιμος για ολα"μ λέει λάθος γελούσε
-"Πιστέψεμε ειμαι αλλα όχι σήμερα"της λέω και εκεινη έδειξε να καταλαβενει..Μετα απο δέκα λεπτά είμασταν έξω απο το διαμέρισμα μου.Αφου μπήκαμε μέσα έβγαλα τα converse μου και τα άφησα δίπλα στην πόρτα το ίδιο έκανε και εκεινη αμέσως άνοιξα το κουμπί απο το τζιν μου και έβγαλα την μπλούζα μου και την άφησα πάνω στον καναπέ.Ετριψα τον σβέρκο μου και κάθησα στην πολυθρόνα.Εκεινη εκανε τον κύκλο και ήρθε μπροστα μου και κάθησε στο τραπεζάκι μπροστα μου..Της χαμογέλασα και έκανα νόημα να ερθει να καθίσει στν αγκαλιά μου εκεινη σηκώθηκε και ήρθε.Στην αρχή κάθησε στο πλάι και ακούμπησε στο στήθος μου καθώς χάιδευε την κλείδα το τατουάζ που ειχα εκει..Εγω έβαλα το κεφάλι μου στον λαιμό τς και έκλεισα τα ματια μου.Μειναμε ετσι για αρκετή ώρα.Μετα σηκώθηκε και ξανα κάθησε πάνω μου με το ένα πόδι σε κάθε μεριά μου και είμασταν πρόσωπο με πρόσωπο.Επιασε το πρόσωπο μου στα χέρια τς και με φίλησε,Δεν ήθελα να αντιδράσω το ήθελα αυτο το φιλί έβαλα τα χέρια μου στον πωπό τς και την τράβηξα προς το μέρος μου.Εκεινη γέλασε καθώς φιλιόμαστε και κάτι είπε δν μπόρεσα να καταλάβω γιατί τν ώρα που μου μίλησε έβγαλα ένα βογκητο..Σηκώθηκα και ετσι όπως είμασταν πήγαμε προς το δωμάτιο μου..Εκεινη γελούσε και είχε κοκκινησει γιατί πλέων τ χέρια μου ήταν ακριβώς στν πωπό τς για να την στηρίζω καθώς περπατάμε.Οταν φτάσαμε στο κρεβάτι την κατέβασα και την κοίταξα στα ματια έβαλε τα χέρια τς γύρο απο τον λαιμό μου και απλα με κοιτούσε και χαμογελούσε.Ανεβηκε στο κρεβάτι και κάθησε ετσι ώστε η πλάτη τς να ακουμπάει στο προσκέφαλο του κρεβατιού.Μου εκανε νόημα να παω προς την μεριά τς και δν μπορούσα να κανω τίποτα απο το να γελάσω και να κανω αυτο που μ είπε.Καθησα στο κρεβάτι μπροστα τς και Ελένη ξανα κάθησε όπως είμασταν πριν το ένα πόδι σε κάθε μεριά.Αρχισα να τν φιλάω εγώ αυτή τη φορά και εκεινη έπαιζε με τα μαλλιά μου.Τα χέρια μου χάιδεψαν τα πλευρά τς και τα έβαλα κατω απο τν μπλούζα
-"βγαλτη μου"είπε μεσα στο φιλί μας.Την ανέβασα και εκεινη σήκωσε τα χέρια τς για να μπορέσω να τς την βγάλω.Μετα πολλά με τα λίγα πλεων είμασταν και οι δυο μόνο με τα εσώρουχα και τώρα ήμουν απο πάνω τς και τν φιλούσα παντού.Οταν έφτασα στν κλείδα τς εκεινη αναστέναξε και η πλάτη τς έγινε τόξο.Συνεχισα προς τα κατω στο στήθος της στν κοιλιά και σταμάτησα ακριβώς πάνω απο το εσώρουχο της..σηκώθηκα και την κοίταξα και εκεινη με τράβηξε προς τα πάνω ετσι ώστε να ξανα ενώσουμε τα χείλια μας.Ξανα φίλησα την κλείδα της και τν πήρα στην αγκαλιά μου.Τωρα είμασταν πρόσωπο με πρόσωπο για ακομα μια φορά.Σημερα δεν θα κάναμε κάτι το θέλαμε και οι δυο αλλα όχι σήμερα.Την φίλησα στν μύτη τς και τν αγκάλιασα και ακούμπησε στο στήθος μου.
-ίσως όχι σήμερα τίγρη εε;"μ είπε
-χμ μπορεί να ειμαι τίγρης όπως με λες και δεν ξέρω και γιατί αλλα όχι σήμερα"τς λέω και με φιλάει στο στήθος
-γιατί τόσα τατουάζ"με ρωτάει
-Χμ καλή ερώτηση πριγκίπισσα"τς λέω
-ίσως όχι σήμερα τίγρη αλλα θέλω να μάθω τα πάντα για σένα"μου λέει και χασμουριέται
-θα μάθεις τα πάντα μωρό μου"τς λέω και τν φιλάω στν κορυφή του κεφαλιού τς "τι λες να κοιμηθούμε"τν ρωτάω αλλα εκεινη είχε ήδη κοιμηθεί.Μας σκέπασα έκλεισα τα μάτια μου και για πρώτη φορά μετά απο καιρο ήξερα ότι θα κοιμόμουν χωρίς κανέναν εφιάλτη..!!!!!


Λοιπόν αυτά σε αυτο το κεφάλαιο..χίλια συγνώμη για τν τόση καθυστέρηση..ελπίζω να σας αρέσει,περιμενω να δω σχόλια και ψήφους..
Μέχρι τν επόμενη φορά :)

Και κάπως ετσι...σε γνώρισα Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα