Part #13

9.4K 553 16
                                    

ΑΛΕΞ

Αφου καθήσαμε για λιγο ακομα στην κουζίνα μετά πήγαμε να μου δείξει το σπίτι.Ηταν αρκετά μεγάλο.Στο όροφο που είμασταν ήταν το σαλόνι η κουζίνα μια τραπεζαρία ένα μπάνιο και ένα ακομα δωμάτιο που απο όσο μπόρεσα να δω ήταν ένα γραφείο.Με πήρε απο το χέρι και πήγανε στον επάνω όροφο.

-"εδώ είναι τα δωμάτια στο τέρμα του διαδρόμου είναι τν γονιών μου δίπλα είναι τν ξένων και αυτο εδώ είναι το δικό μου"λέει και μπαίνουμε μεσα.Ειχε ακομα μια πόρτα όποτε λογικά θα ήταν το μπάνιο.
Όταν μπήκαμε στο δωμάτιο τς μπορώ να πω ότι έμεινα μαλακας.Το διαμέρισμα μου ήταν λιγο πιο μεγάλο απο ότι ήταν μόνο το δωμάτιο τς.Εκει μπορώ να πω ότι άρχισα να νιώθω άσχημα,θα μπορούσα να τς προσφέρω ότι η οικογένεια τς;Ήμουν εκει στη μεση του δωματίου τς και απλα κοιτούσα.Ενιωσα τα χέρια της να με αγκαλιάζουν απο πίσω.

-"Εισαι καλά;"με ρώτησε και τώρα ήταν μπροστα μου και με κοιτούσε στα ματια.
-"Χμ ναι απλα δεν ξερω βλέπω το δωμάτιο σου και πραγματικά είναι λιγο μικρότερο απο ολόκληρο το διαμέρισμα μου"
-"Αληθεια τώρα;Το σπίτι μου στο Λονδίνο είναι μικρό αλλα αυτο δεν παίζει κανέναν απόλυτος ρόλο"λέει και ξανα μένω
-"Λονδίνο τι Λονδίνο το γνωστό;"λέω και εκεινη γελάει
-"Ναι το γνωστό.Εκει σπουδάσω για να μπω στην εταιρία με τον πατέρα μου"λέει
-"εκει σπουδάζεις;"ρωτάω και η φωνή μου βγαίνει λιγο πιο ψιλή απο ότι κανονικά..
-"Τι λες να καθίσουμε να γνωριστούμε λιγο καλύτερα;Τι λες;"λέει και πάει προς το κρεβάτι και καθετε στην άκρη του.Σε αντίθεση με εμένα που κάθομαι στην πολυθρόνα απέναντι της.Εκεινη με κοιταει με ένα ερωτηματικό βλέμμα.
-"γιατί καθετε εκει και δεν έρχεσαι εδώ"μου δείχνει το κρεβάτι δίπλα τς.Ειμαι τόσο νευρικός που και εδώ ειμαι μια χαρά
-"Γιατι;Μια χαρά ειμαι και εδώ υπέροχα είναι και άνετα"λέω και χτυπάω τα μπράτσα τς πολυθρόνας.Εκεινη γελάει και μ λέει ένα οκ.
-"Λοιπον μιας και είμαστε μαζι τι λες να γνωριστούμε για να μν έρθουμε σε καταστάσεις που δεν θελουμε κατω"λέω και εκεινη χαμογελάει και προσπαθεί να με χαλαρώσει.
-"Φυσικά,όπως ξέρεις με λένε Ναταλία Αναγνωστου ειμαι 22 χρ.."λέει και την σταματάω
-"ποια Αναγνωστου η γνωστή"λέω και εκεινη κοκκινίζει ελαφρός
-"ναι αυτή ειμαι,υπάρχει κάποιο πρόβλημα;"λέει τρ και είναι κάπως ενοχλημένη
εγώ σκύβω και τρ οι αγκώνες μου ακουμπάνε τα γόνατα μου..
-"όχι μωρό μου απλα δεν ξερω πιστεύεις ότι όταν ο πατέρας σου όταν με δει ετσι με τα Ταττοο και τα σκουλαρίκια θα πετάξει απο την χαρά του;Περισσότερες πιθανότητες εχω να με πετάξει έξω απο το σπίτι"λέω και τώρα ειμαι στα πρόθυρα πανικού.Ο πατέρας της ήταν πολύ γνωστός δεν ήξερε τι είχε.Ειχε κατασκευαστική εταιρία και είχε επεκταθεί αρκετά.
-"δεν με νοιάζει αν πετάξει απο την χαρά του και δεν με νοιάζει αν δεν του αρέσουν τα Ταττοο σου αρέσεις σε εμένα και αυτο εχει σημασία.Με εμένα έχεις σχέση όχι με τον πατέρα μου"λέει και χαμογελάω.
-"Ναι οκ μπορει η μητέρα σου να τ πήρε χαλαρά αλλα εγώ ειμαι σίγουρος ότι τρόμαξε όταν με είδε και παω και στοίχημα"λέω
-"πίστεψε με η κυρία Μάγδα είναι πλ ανοιχτόμυαλη αν είχε καποιο θέμα θα το είχες καταλάβει"λέει και έρχεται απο πίσω μου και με αγκαλιάζει και με φιλαει στον λαιμό μου.Ειμαι αρκετά καλύτερα και αυτο το καταλαβενει γιατί γελάει.
-"τι θα έλεγες αφου άρχισες να χαλαρώνεις να κανω κάτι για να σε χαλαρώσω περισσότερο"μου λέει και τρ είναι μπροστα μου και με κοιταει στα ματια με πονηρό χαμόγελο.
-"Τι;Δεν εισαι σοβαρή φαντάζομαι το τελευταίο που θέλω είναι να μπει κάποιος και να μας βρει να σε πηδάω"λέω
-"μα ποιος είπε για σεξ;" Λέει και βάζει τα χέρια τς στην ζώνη του παντελονιού μου..
-"Ναταλια σε παρακαλώ πίστεψε με αν είμασταν σε άλλη φάση κατα πάσα πιθανότητα θα είχες τον δεύτερο οργασμο σου τώρα,αλλα εδώ δεν υπάρχει καμία απόλυτος περίπτωση"λέω και εκεινη εχει ένα τεράστιο χαμόγελο στο πρόσωπο της και ξανα καθετε στην άκρη του κρεβατιού .
-"Όπως θέλεις εσυ χάνεις"μου λέει.
-"λοιπόν"λέω κάπως πιο αυστηρά "εγώ είμαι ο Αλεξανδρος Αγγέλου ειμαι 24 και σε ένα μήνα θα μπω στα 25 εχω 3 μαθήματα για να πάρω το πτυχίο μου ξεκίνησα πριν 3 χρόνια να δουλεύω στο ξενοδοχείο και τώρα κανω και την πρακτική μου εκει σαν dj παίζω απο μικρός γιατί την λατρεύω,αυτά για μένα"λέω και την κοιτάζω στα Ματια και περιμενω να πει κάτι.
Εκεινη έρχεται και στέκεται όρθια μπροστα μου μέχρι που βάζει τα πόδια τς δίπλα μου το ένα απο την μια πλευρά και το άλλο απο την άλλη.
-" χάρηκα πολύ για την γνωριμία κύριε Αλέξανδρε Αγγέλου"λέει και με φιλαει.Το ίδιο κανω και γω και βάζω τα χέρια μου στους γοφούς τς.Εκεινη τραβιέται και με κοιταει.
-"Μπορείς να χαλαρώσεις σε παρακαλώ;Δεν θα φας με τον Ομπάμα με τον πατέρα μου θα φας"λέει και χαϊδεύει τον σβέρκο μου.
-"ναι αλλα εγώ με εσένα βγαίνω όχι με την κόρη του Ομπάμα όποτε νμζ καλύτερα να έτρωγα με εκείνον"λέω και γελάμε και οι δυο.
-"δηλαδή θες να μου πεις ότι φοβάσαι τον Παναγιωτάκη;"λέει και γελάει
-"Χα χα πολύ αστείο,και όχι δεν τον φοβάμαι απλα εχω λιγο άγχος"λέω
-"Να μν έχεις καθόλου για αυτο ειμαι εγώ εδώ"λέει και ξαπλώνει στην αγκαλιά μου.
-"έχεις να μου πεις κάτι άλλο για σένα;"την ρωταω και χαϊδεύω την πλάτη τς.
-"Χμ όχι αυτά.Εσυ έχεις κάτι άλλο;"λέει
-"όχι αυτά προς το παρόν"λέω
-"μν τρελένεσε με τον καιρο θα μάθουμε ο ένας τν άλλον"λέει και εκεινη την ώρα χτυπάει η πόρτα και μπαίνει μεσα η μητέρα τς.Δεν προλαβαίνουμε να σηκωθούμε και μας βρίσκει ετσι και όταν μας βλέπει εχει ένα χαμόγελο μέχρι τα αυτιά τς.
-"Αγάπες μου τι λέτε να έρθετε κατω σιγά σιγά ο πατέρας σου Ναταλια σε λιγότερο απο 5 λεπτά θα είναι εδω"λέει και η Ναταλια αναδεύεται στην αγκαλιά μου και τελικά σηκώνετε.
-"ναι Μαμα νου ετχομαστε"λέει
-"Εμ κυρία Μάγδα μήπως σας είναι εύκολο να μου δώσετε καποιο πουκάμισο η κάποια ζακέτα"λέω και με κοιτάζουν και οι δυο λες και έβγαλα δέκα κεφάλια.
-"γιατί αγόρι μου δεν εισαι καλά;Κρυώνεις;"λέει και βάζει το χέρι τς στο μέτωπο μου.
-"όχι απλα έλεγα να βάλω κάτι για να μν προκαλέσω με τα ταττουαζ"λέω και ντρέπομαι πραγματικά πολύ.Εκεινη γελάει και μου λέει
-"αν δεν του αρέσουν αγόρι μου πρόβλημα του να μν τα βλέπει.και η Ναταλια όταν εκανε δεν του άρεσε αλλα με τον καιρο τα συνήθισε"λέει και εγώ γυρνάω προς την Ναταλια που κοιταει μια την μητέρα της και μια εμένα.
-"άντε ελάτε κατω θα σας περιμενω"λέει η κυρία Μάγδα και βγαίνει απο το δωμάτιο.
Η Ναταλια έρχεται προς τα εμένα και μου πιάνει το χέρι για να κατέβουμε.
-"έχεις εσυ ταττουαζ"ρωταω
-"Αχα"λεει και γελάει
-"Και εγώ πως και δεν τα εχω δει ακομα"
-"ίσως είναι σημεία που πρέπει να ψάξεις αρκετά για να τα βρεις"μου λεει και βγαίνουμε απο το δωμάτιο γελοντας και οι δυο..

Και κάπως ετσι...σε γνώρισα Όπου ζουν οι ιστορίες. Ανακάλυψε τώρα