"မင္း ဒီနားမွာ မေနနဲ႔ေလ... ဟိုနား သြားေန"

"အဟား... သြားပါ အစ္ကိုရဲ့... ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး"

"အနားမွ လူရွိေနရင္ ကိုယ္ အိမ္သာမတက္တတ္ဘူး"

"ဟုတ္ၿပီဗ်ာ... ဒါဆို ဟိုးနား သြားေနေပးမယ္"

"အင္း... so sweet အရမ္း အေဝးႀကီးလဲ မသြားနဲ႔"

"အင္း အင္း... ဒီနားမွာေနမယ္... ေအးေအးေဆးေဆးလုပ္... ဟုတ္ၿပီလား"

ၿငိမ္း အိမ္သာထဲဝင္လိုက္ေတာ့ အိမ္သာတံခါးက ဂုံနီအိတ္စုတ္ကို သံမွိုႏွင့္ လွမ္းခ်ိတ္ရတာမ်ိဳး ျဖစ္ၿပီး... တစ္ဝက္ပဲရွိကာ ငုတ္တုတ္ထိုင္လိုက္ရင္ ေခါင္းကို ျမင္ေနရသည္... ေနက တစ္ျဖည္းျဖည္းဝင္စျပဳေနၿပီမို႔ ပတ္ဝန္းက်င္က ေမွာင္လာၿပီ...

ၿငိမ္းရဲ့ အားနည္းခ်က္က ကိုယ္နဲ႔ စိမ္းသက္တဲ့ ေနရာ ပတ္ဝန္းက်င္မ်ိဳးမွာဆို နည္းနည္းေၾကာက္တတ္သည္... အထူးသျဖင့္ အခုလိုေတာထဲေတြမွာ...

"so sweet!"

"ဗ်ာ... အစ္ကို႔"

"စကားေျပာရေအာင္"

"အဲ့ဒီနားလာရမလား"

"မလာနဲ႔...အဲ့ဒီနားက ေျပာ"

"အဟား... အိုေခ"

"ကိုယ့္ကို ဘယ္တုန္းက စသိတာလဲ"

"အစ္ကိုက အိမ္ေရွ႕မွာ ကားနဲ႔ ျဖတ္ျဖတ္သြား တိမ္ျဖဴျဖဴေလးေလ ေခ်မိုးေနတာပဲကို"

"အဟင္း... ဒါဆို ဘယ္တုန္းက ခ်စ္သြားတာလဲ"

"သၾကၤန္တုန္းက စၿပီး စိတ္ဝင္စားသြားတာ... ခ်စ္သြားမွန္း ေသခ်ာသိတာကေတာ့ အစ္ကို ကၽြန္ေတာ့္ကို ကားေပၚက ေမာင္းထုတ္လိုက္တုန္းက"

"မင္း ဖ်ားသြားတာ အဲ့ဒါေၾကာင့္လား"

"အင္း... ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းဝမ္းနည္းသြားလို႔... အစ္ကိုကေရာ ကၽြန္ေတာ့္ကို ဘယ္တုန္းကစသိတာလဲ"

"မင္း လမ္းထိပ္မွာ အာတာပူစီႀကီးေတြ ကိုင္ၿပီး စက္ဘီးနဲ႔ ကို႔ယို႔ကားယား လုပ္ေနတုန္းက"

"အဟားဟား... ဒါဆို ဘယ္တုန္းက စခ်စ္တာလဲ"

" Sapa မွာတုန္းကမွ"

Match Made In Clouds Where stories live. Discover now