VEDİA ( FİNAL YAPTI)

Gerçekçi Yalanlar..

Hepinize Merhabalarr <3

Benim ne kadar tez canlı olduğumu bilirsiniz :D

O yüzden Hafta sonu bölümünü şimdiden yayınlıyorum, ve Allah'ım sonunda.. dedirtecek bir bölüm bırakıyorum..

Ama bu Suzan nasıl bir manyak inanın ben bile bilmiyorum..
bu parmaklar ne manyaklar yazdı da, bu ruh hastası beni yazarken de şaşırtıyor :D

Keyifli okumalar, Sorular bıraksam mı cevaplasanız diye Bölüm sonuna, neyse bırakayım :D 

Bıraktım gitti..

Sizi Seviyorum..

.....

Suzan

Saat neredeyse gece yarısına geliyordu..
Ama Baybars hala gelmemişti.. Aradığımda bir cevapta alamıyordum..

İçim içimi yiyip bitiriyordu, ama fevri davranmakta istemiyorum..
Ne zaman histerik davransam, Baybars'ı sadece kendimden uzaklaştırıyorum..
O yüzden sakin kalmam gerekiyordu..

Akıllı hareket edersem, her şey düzelir..
Düzelir değil mi ? Neredesin şuan Baybars..
Onun yanında mısın ? Arkamdan gülüyor musunuz? Beni sarmayan kolların onumu sarıyordu şimdi..
Ben burada oturup seni beklerken.. bunca zaman sana kavuşmak için, her türlü pisliği göze alırken.. Sen ona mı  gittin..

Elimde tuttuğum telefonda, İsmine yeniden tıkladım..

Çalmaya başlayan telefon, Sadece rahatsız bir tonlamayla çalıyordu..
Açan yoktu.. meşgule bile atmıyordu..

Hastalığım boyunca bile, bir kez eve gelmemezlik yapmayan adam , şimdi beni ölü bilirken, yaşadığımı öğrenmişti..
Ve burada olmak yerine, dışarıda bir yerlerde miydi..

Bastıramadığım öfke, ve hissettiğim değersizlik hissi ile..
Seslendim..

"Celil!" Sesim evde yankılandığında , Ana kapıdan içeriye giren Celil , hızla yanıma doğru geldi.

"Buyurun Suzan Hanım." Bakışları şaşkınlıkla üzerimde gezindi

"Baybars nerede? Arıyorum ama açmıyor.. akşam yemeği saatini geçirmezdi.." korkarak sorduğum bu soru ile, bir süre bekledi.

"Abim bugün Şirkette sabahlayacakmış, size haber vermemi söylemişti , ama unuttum.. kusura bakmayın.." sesindeki mahcubiyet, sinirimi bozuyordu

"Şirkette sabahlayacak öylemi.. ben .. daha düne kadar ölüydüm!! Ölü!! Şimdi yanımda olmak yerine ! Şirkette mi olacak!!"

Nevra..
Ne yaptın ettin! Yanına çağırdın onu değil mi..
Şeytansın sen.. sen başıma gelen en büyük felaketsin..

"İşleri var efendim.. o yüz-" hızla ayağa kalktım..

"Beni Nevra'ya götür!" Şaşkınlıkla yüzüme çevirdi bakışlarını.

"Nasıl yani.." dedi

"Arkadaşıma gitmek istiyorum.. beni ona götür.." Bakalım beni karşında görünce ne yapacaksın Baybars..

Sana inanamıyorum.. bize bunu yaptığına inanamıyorum..

"Efendim, Bu saatte.. nasıl olur.." gözlerim , duvar saatine döndü..

"Henüz gece yarısı bile değil.. hem beni gördüğüne sevinecektir emin ol.." hızla ana kapıya doğru ilerledim..

"Ama efendim.." afallamış bir sesle, arkamdan geliyordu..