VEDİA ( FİNAL YAPTI)

Suzan'ın Oyunu..

Nevra

Canan Bütün odalardan toparlananı, bodruma açılan merdivenlere yönlendirirken, Mutfak kapısında öylece durmuş onları izliyordum

Hata mı yapıyorum.. Onun izini bu insanların hayatından siliyormuşum gibi hissettiriyor..

Ama etrafta hissettiğim varlığı ile, yapamam bu evde.. yapamam işte..

"Hepsi bu kadar." Dedi adamlardan biri

"Tamam.." Cananın yüzünde ki , memnuniyetsiz ifade, bana ne kadar sinirlendiğini anlatıyordu.

"Bakabilir misin ?" Seslenmemle başında durduğu merdivenlerden bir kaç basamak çıkıp, mutfağa doğru ilerledi

"Buyurun Hanım efendi.." gözleri yerdeyken konuşuyordu

"Ben.. onu yok etmeye çalışmıyorum.. böyle bir şey yapmam.. " elimi omuzuna koyduğumda , gözleri bana dönüyordu

"Sadece bir kaç fotoğraf, bir kaç eşya, evde kalsa da sorun çıkmazdı.." dedi sitemkar bir sesle

"Anlıyorum Canan, seni çok iyi anlıyorum.. ama bir süreliğine.." söylediğim sözler , alnının kırışmasına neden olurken, sorusunu yöneltti bana

"Bir süreliğine mi.."

"Evet, burada bir süre kalacağım, sonra kendi evime döndüğümde.. istediğini çıkartırsın yukarıya.." yüzümde ki zoraki gülüşle gülümsedim

"Siz.. gidecek misiniz?"

"Sonsuza dek burada kalacak değilim .." dedim kıkırdayarak

"Ben sandım ki.." sustu

"Ne sandın.." tek kaşım havalanırken konuştum

"Baybars bey, size mektuplardan bahsetmiştir.. Evleneceğinizi düşünüyordum.." sesinde ki şaşkınlık dolu tını beni güldürdü

"Ne evliliği.." bir dakika ne mektubu.

"Ne mektubu?" Şimdi sesim ciddi bir hal alıyordu

"Suzan hanımın mektupları.." şaşkın bir şekilde yüzüme bakıyordu

"Suzan  ölmedi mi.." ne demek bu şimdi

"Öldü.. ama.." sustu

"Ama ne söylesene.." omuzundaki elim aşağıya inerken, yeniledim sorumu

"Ne mektubu Canan Hanım.." bakışlarını benden kaçırıyordu

"Söylememem gerekiyordu.." hızla aşağıya açılan merdivenlere yöneldi.

Neydi bu şimdi.. Ne mektubu, ne evliliği..

Peşinden hızla gittiğimde, Odası olduğunu düşündüğüm kapı büyük bir gürültüyle kapandı..

İleri doğru gidip, kapıya tıklattım..

"Canan.." hiç bir ses yoktu..

"Açar mısın.." yeniden aynı ısrar dolu ses

"Efendim, lütfen gidin." Dedi titrek bir sesle

Kapıyı yavaşça açıp, içeri girdim..

Odanın ortasında adımlarken, durup bana çevirdi başını..

"Anlat lütfen, neler oluyor.." kapıyı kapatarak içeri girdim..

"Ben Baybars bey size söyledi sandım.. çenemi tutmam gerekirdi.. aklım nerede benim böyle.." kendi kendine sızlanırken, yüzümde şaşkın bir gülüş oluşuyordu

"Baybars bana ne söyleyecek ki.." ona doğru yaklaştım

"Anlatamam.. ben anlatmamalıyım.. Sizde Baybars beye bir şey söylemeyin yalvarırım.. o söylemediyse vardır bir bildiği.." sesindeki telaş ile, öylece bakınıyordu etrafa

"Söz veriyorum.. bak bir dakika bana.." yanına yaklaşıp kolunu tuttum

"Kimseye bir şey söylemem.. güven bana, ne Baybars 'a ne başkasına.. ama anlat bana, çünkü kafam karıştı.." omuzları yılgınlıkla yere düşerken, başını eğdi

"Suzan hanım.. ölmeden önce bazı mektuplar bıraktı.." yavaşça yutkunarak dinlemeye devam ettim..

"Baybars beye verilecek mektuplar.." ne mektubu.. benimle ne ilgisi var..

"Baybars beyi Size emanet etti, Sizi de ona.." kulağımda ki çınlama ile, olduğum yerde kalakalıyordum

"Ben.." kekelerken devam etti

"Size olan borcunu ödemeye çalışıyordu.."

"Borç?.." titreyen sesime engel olamazken, bazı şeyler kafamda oturuyordu..

Baybars o yüzden bana böyle davranıyor yani.. beni koruyor, çünkü biricik karısı öyle istedi..

"Başınıza gelen şeyi biliyorum.." Cananın ağzından dökülen kelimeler ile, Etrafın dönmeye başlaması bir oluyordu..

Geriye doğru bir kaç adım atıp, kendime oturacak bir yer aradım..

"Biliyorum derken.." nefesimin daralmaya başladığını hissediyordum..

"O partide başınıza gelen şeyi.." dedi

Gözleri dolu dolu bana bakıyordu..

"Nasıl.." dedim belli belirsiz bir fısıltı ile

"Suzan hanım, Kanser olduğunu öğrendiğinde, her şeyi bir bir anlattı bana.. Ruhu acı çekiyor gibiydi.. Sizi kurtaramadığı içi-" sözünü bağırtımla yarıda kestim

"Beni kurtarmak??!!" Hızla ayağa kalktım

"Beni o partiye bilerek çekti!! Bilerek! Neyden bahsediyorsun sen .." gözlerim öyle hızlı doluyordu ki.. ağlamamak istiyordum, ama sanki beni dinlemiyorlardı..

"Efendim, ikinizde çocuk sayılırdınız.. sizi kurtaramazdı.." dedi Suzan'ı korur bir sesle

"Senin Hanımın! Beni o Şerefsize bilerek itti! Karşılığında ne aldı biliyor musun?! Siktiğimin bursu !! Bir burs!!" Ellerim deli gibi titriyordu

"Ne diyorsunuz siz.." inanmıyordu..

Başını hayır der gibi sallarken, devam etti

"O adamdan kurtarmak istedi sizi.. ama gücü -" yeniden bir öfke patlaması

"Salak mısın sen!! Duymuyor musun beni!! Bilerek yaptı, bilerek diyorum!! Bütün gece üzerimde tepinen adamdan duydum ben bunları!! " ağzımdan çıkan sözlere dikkat edecek durumda değildim

"İnanamam.." dedi gözleri dolarken

"İnanma!! Ama ben biliyorum ne yaşadığımı!! O odanın kapısında, bana bakışını biliyorum!! O gecenin ardından, siktirip gidişini!! Ardından En iyi üniversitelerden birinden burs alışını!! Duydun mu beni Canan! Bunları ben biliyorum sen değil!! Acı olan ne biliyor musun.. benden isteseydi.. O bursu Ona seve seve aldırırdım.. Babamla konuşur her şeyi hallederdim.. ama o.. Senin yere göğe sığdıramadığın Suzan! Hayatı boyunca.. Sahip olduklarıma imrendi!! Bir hiçken sevdim ben onu!! Amcasının yanında, bir sığıntı gibi yaşarken, Asla giremeyeceği ortamlara soktum!! Aman üzülmesin! İçinde kalmasın diye.. peki o ne yaptı.." nefesim kesilirken susmak zorunda kalıyordum..

"Yalvarırım sessiz olun.." dedi bana doğru geldiğinde

"Sessiz olurum tabi.. ben siktiğimin hayatı boyunca sessiz kaldım! Yine olurum!! Nasıl bir kabus yaşıyorum haberin var mı?!" Dişlerimi dudaklarıma geçirdiğimde, ağzımın içine dolan kan tadına aldırış etmedim.

"Ben kimseye güvenemiyorum.. kimseye yaklaşamıyorum.. hayatımın laneti hakkında bir bilgin var mı?! Ben.. neyle yaşıyorum yıllardır biliyor musun.." bastıramadığım ağlamam ile, ellerimi suratıma kapattım..

'Hayır Nevra.. kes sesini! Sesini kes ! Ağlamayacaksın..

Saçlarımda hissettiğim el ile, şaşkına dönerken, bana sarılan kollar, bütün duvarlarımı yıkmama neden oluyordu..

Orada o an, Kendimi Salıyordum.. hiç tanımadığım bu kadının karşısında.. bütün duygu karmaşamı öylece bırakıyordum orta yere..