VEDİA ( FİNAL YAPTI)

Kabus

Nevra

Baybars yavaşça üzerime uzanırken, Bedeninden yayılan ısı ile beni kendimden geçiriyordu..

Geniş kollarını belime büyük bir dikkatle sardığında, tek hamlede beni altına çekti..

"Korkuyorum.." dedim fısıltı ile..

"Korkma benden.. ben korkacağın en son insanın Nevra.." sözleri nefesiyle. Beraber yüzümde yayıldı..

"Canımı yakmandan korkuyorum.." içimde bastıramadığım ihtiras ile, nefes nefese konuşuyordum..

Burnumun üzerine bastırdığı sıcak dudakları ile, yavaşça yumdum gözlerimi..

"Baybars.." fısıltım odada yayıldı

"Canını asla yakmam.. senin canını asla yakmam Nevra.. " tok sesi, boynuma doğru inen nefesiyle üzerimde yayıldı

"Sana güvenmek istiyorum.. " dedim korku ve şehvet karışımı bir sesle.

"Bak bana.. " alnını alnıma dayadı..

Masmavi gözleri , gecenin karanlığında parlarken, yeniden konuştu..

"Seni seviyorum.. gördüğün. Görebileceğin bütün sevgilerden daha öte bir şey bu.." alnım kırışırken, kafa karışıklığı ile sordum sorumu.

"Ne demek bu.." yüzünde ki gülümseme ile konuştu

"Çünkü Suzan böyle isterdi.." söylediği sözler ile, içimde büyüyen öfke, ansızın belli ediyordu kendini

"Çekil!" Ellerimi göğsüne bastırıp geri ittim onu.

"Çekiil!" Debelenip duruyordum altında..

"Rahat dur Suzan.." sesi yankı yankı kulaklarıma çarpmaya başladığında çığlık atmaya başladım..

"Benim ! Adım Nevraaa!"

.....

Kan ter içinde çığlıklarla uyandım..
Yatağın içinde oturduğumda, Sera'nın yanımda olmadığını gördüm..

Gözlerim odanın içine döndüğünde, Baybars 'ı karşımda ki tekli koltukta uyurken buldum..

Gördüğüm Rüya'nın etkisi, beni utandırırken, sonrasında kabusa dönüşmesi ile, derin bir nefes çektim içime..

Yavaşça yataktan kalkıp, kapıya doğru ilerledim..
Sera'yı bulmam gerekiyor.. nereye gitmişti ki..

Baybars neden buradaydı.. anlamıyorum..

Böyle bir Rüyanın Ardından onu görmek, beni inanılmaz germişti..

Açtığım kapı ile , merdivenlere doğru ilerledim..
Neyse ki Baybars uyanmamıştı.. Bütün olan bitenin ardından, onunla konuşabilecek durumda değildim..

Merdivenleri çıkarken, mutfaktan gelen kıkırtılar ile, yönümü o tarafa çevirdim..

"Aslen İzmirliyim, ama işte Ailem buraya gelince.. " karşısında ki Celil ile, koyu bir muhabbetin içindeydiler..

"En azından birimiz mutlu.." yüzümde oluşan tebessüm ile fısıldadım..

"Sen mutlu değilsin yani.." ensemde hissettiğim fısıltı ile, sıçrayarak çığlık attım..