VEDİA ( FİNAL YAPTI)

Düşmanımın düşmanı, dostumdur..

Erdal

Araba Garaj yoluna girdiği anda, hızla park yerinde durdu..

Hızla indim arka koltuktan, Uzanıp, Nevra'nın kolundan tutarak ,Eve doğru sürüklemeye başladım.

"Bıraaak!"sesi bahçede yankılandığında, tek el silah sesi ile, yavaşça çöktüm yere.

"A'aa!!" Baybars, Ana kapıda durmuş, Elindeki silahı bana çevirmişti.

"Ulan!!" dişlerimi sıkarak hırladım..

"Cık cık cık.. " yüzünde ki Salak saçma gülüşle bana yaklaşırken, belimdeki silahı hızla çektim, Nevra'yı önüme aldığımda, Namluyu kafasına dayadım.

"Yaklaşma!" sesim büyük bir yankı ile bahçede yankılandı..

"Öldüreceğim oğlum seni!! " diye bağırdı, gözleri Nevra'ya dönerken, Arkamdan gelen Sinan silahını çekip Baybars'a yöneltti.

"Bence peşin konuşma Sevgili Dost.." suratımda yayılan sırıtma ile, Arabanın etrafından çıkan adamlar, ile, pusuya düştüğümü anlıyordum..

"Laaan!!" Öfkeyle bağırdığımda, Sinan'ın kafasına dayanan silah ile, Elindeki silahı indirdiğini gördüm.

"Erdal.. bırak kızı!! " dedi Baybars, sesindeki Hayvansı hırıltı, beni geriyordu, ama asla..

"Gel al.. Ölüsünü.." Silahın güvenlik kilidini yavaşça açtım..

"Ne yapıyorsun!!!!" Bana doğru büyük bir adım attı.

"Cık cık.. kall orada.." bu kez gülen bendim..

"Bırak Kızı.." dedi titreyen sesiyle.

"Gerçekten mi Lan? Aşık mı oldun.." bir kahkaha yayıldı benden bahçeye

"Bırak!!" dişlerini sıkarak bakıyordu bana, elindeki silahı öyle sert kavramıştı ki, en ufak bir boşluğuma bakıyordu..

"Aptallık etme.. beni vurduğun anda, güzel kafasında bir delik açarım."

"Ver kızı bana!! " ellerini havaya kaldırdığında, Silahı öylece başparmaklarında sallanıyordu..

"Atacaksın yere o silahı.." dedim gergin bir hırıltıyla.

"Sana güvenmiyorum!!" dedi

Öfkesinin tadını sesinden alabiliyordum, Siktiğimin herifi, resmen kıza abayı yakmış..

"Bende sana güvenmiyorum Baybars. At silahını yere."  Nevra'nın boynunda ki elim iyice sıkılaştığında, kesik bir inilti bıraktı dışarıya

"B-baybars.." dedi fısıltı ile.

"Korkma.. " dedi kıza bakarak..

elindeki Silahı yavaşça yere eğilerek bırakırken, Gözleri bana dönüyordu.

"Bıraktım.. " Ellerini iki yanına ayırarak yavaşça kalktı.

"Bırak gelsin.." dedi

Şimdi Elleri bana doğru uzanıyordu..

Baybars DoğanKaya'yı ilk kez silahsız ve karşımda böylesine savunmasız görüyordum.

"Adamlarına söyle, boşaltsınlar bahçeyi." dedim

Şakaklarında ki titreme ile bakışlarını arkadaki Adamlara çevirdi..

başıyla işaret verdiğinde, içlerinden biri konuştu.

"Abi yapma, güvenmiyorum bu şerefsize.." konuşan Celildi..

"Çıkın Dedim!!" sesi bahçede yankılandığında, Bir kaç saniye tereddütte kalan adamlar, silahları indirerek, geri çekildi.