Nasa isip ni Alexis ang kapangahasang nagawa niya kay Angela may isang linggo na ang nakakaraan. Oo nga't kahit batid niyang nagustuhan naman ng dalaga ang nangyari, hindi pa rin niya maintindihan kung bakit mabigat pa rin sa pakiramdam niya ang mga pangyayari.
Dahil na iyon sa hindi nila pag-uusap ni Angela pagkatapos niyon? Iyon ay kahit alam niyang nawalan siya ng panahon na mag-usap sila nito dahil sa sari-sariling mga trabaho. He shouldn't feel restless, but he couldn't help himself.
Kailangan niyang makausap ito para lang mapawi ang anumang pag-aalala na meron siya dahil sa mga naganap sa kanila. With a heavy sigh, he sat up from his bed and changed clothes. Mukhang kailangan muna niyang pakalmahin ang kanyang sarili bago magawa ang anumang balak niya para kay Angela.
Pero laking gulat ni Alexis nang maabutan niya si Angela sa kulungan ng mga kabayo. Kasalukuyan nitong inilalabas ang kabayo nitong si Willow. Mukhang may balak din itong mangabayo kung ibabase niya sa suot ng dalaga.
"Going for a ride?" he started in an attempt to calm himself down at the sight of her.
Tumango si Angela at nginitian pa siya. Sapat na para sa kanya na masilayan ang ngiting iyon para bigyan siya ng lakas ng loob na lapitan ito. "Gusto mo bang samahan kita?"
"Wala ka bang ibang pupuntahan?"
Umiling siya. "Wala naman akong tiyak na pupuntahan, eh. Gusto ko lang mangabayo dahil gusto kong... mag-isip nang matino."
Maybe it was a little vague. Pero mabuti nang alam ni Angela ang totoo kung bakit naguguluhan siya ng mga sandaling iyon. Siguro naman ay mahahalata na nito ang dahilan kung bakit magulo ang takbo ng isip niya at maging ng kanyang puso.
Hindi na siya nagulat nang makita ang pagtataka, maging ang pagkalito sa mga mata nito. Nginitian lang niya ito at nagpatuloy sa pagpunta sa kulungan ng alaga niyang kabayo.
'Di nagtagal ay sabay na sila ni Angela na umalis doon at napagdesisyunan nilang magtungo sa kagubatan kung saan naroon ang talon na madalas nilang puntahan. Pero bago iyon ay naisipan nilang tumigil muna sa kaparangan kung saan tila hindi kakikitaan ng pagtuyo ang naglalakihang mga damo roon.
"When was the last time we played here?" mahinang tanong ni Alexis sa sarili habang nakatingin sa malawak na parang. But before he could stop his mind, it already started conjuring images that he never thought he'd ever think after almost making love to her.
He shook his head and heaved a heavy, almost ragged sigh and looked at Angela. Natigilan siya nang makita ang samu't-saring emosyon sa mga mata nito. At hindi niya ipagkakaila na pareho sila ng iniisip nito kung ibabase niya sa intensidad na nakikita niya sa mga mata nito.
Was she thinking of that same "almost" moment that they had back then?
The word there was "almost". They almost had sex at the time. But at the moment, it seemed that the foreplay would be intense this time if he decided to give in to the intense heat trying to overtake his sanity.
Napatunayan iyon ni Alexis when Angela suddenly kissed his lips deep after he caressed her cheek. It must have acted as a trigger of a sort to bring out the heat that remained contained in them after that last foreplay. Hindi niya maintindihan pero wala na siyang pakialam.
This time around, it looked like she was determined to make it last for some time. Even more, it didn't seem like a one night stand, but rather the culmination of all their pent up lust that only the two of them knew about, and which was probably something they'd never share with anyone else ever again. That was why Alexis kept kissing Angela back.
आप पढ़ रहे हैं
✔ | CHRONICLES OF THE ROSES BOOK 1: I Won't Ever Leave You
रोमांस[COMPLETE]【Written in Filipino】 Nagbalik si Alexis sa kanilang hacienda matapos ang sampung taong pamamalagi niya sa Canada, patuloy na baon ang isang alaalang sumugat sa kanyang puso. Sa paniniwalang namatay sa isang aksidente ang kanyang pinakamam...
