Return of the Survivor

Chapter 22

Chapter 22

I woke up feeling tired. The last thing I remember is something heavy, probably the body of the Giant ogre zombie, on top of me.

Inilibot ko ang aking tingin at napagtantong nasa loob ako nang van. Ako lang ang nasa loob.

Napatingin ako sa nakabukas na bintana. Maliwanag pa naman pero mukhang malapit na lumubog ang araw base sa medyo kahel na langit. I can hear their voices outside. Mukhang okay naman sila.

Bumango ako at naupo. Wala na akong mga sugat pero pagod pa ang katawan ko. It's the side effect of using too much mana. I can also feel the forceful mana manipulation I did taking toll on my body. I guess I won't be able to do it for a while.

Matapos ayusin ang hinigaan ay lumabas na ako sa van. Napatingin ako sa mga taong kaagad na napalingon sa akin. There are some new faces. Mukhang sila 'yung galing sa kabilang van na iniligtas namin.

"What?" Tanong ko sa kanila dahil nakatitig sila sa akin na para akong patay na muling nabuhay.

Unang nakabawi si doc Abel. Kaagad siyang lumapit sa akin at hinawakan ang aking balikat. "Max, great! Maayos ka na. Wow, it's... surprising."

Nagtataka akong tumingin sa kanya kaya natawa siya. "You were sleeping like a log kanina pa. Humina din ang pulse mo at kanina lang nagstabilize. Pinag-alala mo kami."

Okay. That's the reason kaya ganoon ang tingin nila sa akin.

Kaagad kong inilibot ang aking paningin. "Nasaan si Peter?" Tanong ko nang hindi siya makita at ang iba pa.

Inalis niya ang kapit sa akin at inayos ang salamin. "Ah, nangongolekta sila nang cores at nagdidispose nang katawan. Don't worry, kasama niya naman si Zander, hindi siya papabayaan. Sinama na nila para malibang. Ayaw kasi umalis sa tabi mo, nag-aalala." Paliwanag niya.

Peter might be scared because of what happened. "Thank you for looking out for him."

Tumango si doc. "No problem."

Napatingin ako sa mga taong nakikinig sa usapan namin. Napansin ito ni doc kaya nagpaliwanag siya. "Sila 'yung sakay nang kabilang van. That is Ronald, his wife Esther, Chloe, and Leo. Kasama nila William 'yung iba."

Tumango ako sa kanya at hinarap ang mga ito. "Hi, I'm Max." Sabi ko bago nang-abot nang kamay. Nag-aalangan namang tinanggap nang mga ito ang aking kamay.

Biglang sumulpot si Daniel. Kaagad niya akong kinamusta. Nagpaalam muna ako kila doc at lumayo kasama si Daniel. I asked him to report the situation.

"Tapos na kaming magcollect nang cores. There are 359 level 1s and 285 level 2s. Ito 'yung core nung 2 higante. Wala na 'yung isa dahil kinain na. Binukod ko dahil iba ang itsura doon sa ibang core." Iniabot niya sa akin ang tatlong supot.

"Nacheck na din namin ang perimeter. Maliban sa paminsan-minsang sumusulpot na zombie ay wala nang buhay kaming nakita. Zander and the others are disposing the bodies. Ang iba naman ay nagbabantay in case may lumapit na zombie."

I tapped his shoulder. "Great job. How about the survivors sa kabilang van?"

May kinuha siyang maliit na notebook. "There are 12 of them. 8 men, 3 women and 1 child. 8 volunteered to help disposing the bodies and guarding the area. Their names are Zac, Rex, Vince, Jake, Dave, Lily, Marco and the child, Harper. Ang mga nandito naman ay sina Ronald, Esther, Chloe at Leo."

My brows twitched nang madinig ang sinabi niya. There are familiar names pero hindi na ako umasa. There are a lot of people with similar names and meeting someone you know is rare.