TUTSAK

6.BÖLÜM

Birazdan hiç hoş olmayan şeyler olabilir,Kutay ve Turan birbirilerine girebilirler di. Turan kutay' a bir şey söylüyor Kutay ise bir elini yumruk yapmış bir an Turan'nın üzerine atilacakmış gibi bakıyor du.

Demek ki Az önce Turan'nın çarptığı araba Kutay'ın arabasıydı yoksa neden bu kadar tepkiliydi ki.

Merakla kaşlarımı çatıp onlara doğru yürüdüm. Bahçede ki herkesin gözleri onlarda, etraflarında toplanıp ne olacağını merakla izliyorlardı .

Oluşan kalabalığın arasından geçip onların yanına vardığımda ise bir Turan'a bir de Kutay' ya baktım, ikiside oldukça sinirliydi.

"Noluyor Turan," diye sordum tekrar ona dönerek.

Turan sorumu cevaplama gereği duymadan," Deniz sen karışma,"diyerek kestirip attı.

Bakışlarım Kutaya kayınca ela gözleri öfkeden koyulaşmış, bana bakıyor du. Ardından bakışlarını tekrar Turan'a verince konuşmaya başladı.

"Kardeşine çok mu önem veriyor sun?," Diye sordu.

Sesi soğuk ve sert çıkmıştı.

Turan ona bir adım attığında hemen müdahale edip önüne geçtim.

"Napiyorsun sen? Bu annemin kulağına giderse neler olucağını bilmiyor musun?" Sesimin duyulmaması için kısık sesle konuşmuştum.

Turan bana tepeden bakıp gözünü kırpıştırdı bu tamam demekti. Derin bir nefes alıp önünden çekildim.

Kutay ise ikimize bakıp sırıtıyordu. Gıcık herif!

Ama lakin bu sırıtışın altında öfke ve nefret vardı. Gözlerimi ondan çektim, daha çok ona bakıp gerilmek istemiyordum.

Turan,"arabanın oluşan zararını öderim merak etme," dedi ve arkasına dönüp gideckken Kutayın konuşmasıyla tekrar durup ona baktı.

"Senin Parana ihtiyacım yok. Ama senin bir şeye ihtiyacın olduğu kesin." Diyerek başını geriye atıp bir elini cebine koydu. Ve boşta kalan elini de gözünü işaret ederek,

"Gözlük lazım,"dediğinde Turan sinirlenmiş yumruğunu sıkıp Kutay'ın üzerine yürüyerek yumruğunu yüzüne geçirdi.

Şok olmuş elimi ağzıma götürüp bir çığlık attım. Kutay hışımla toparlanıp Turan'a doğru atılıp önce yumruğunu sertçe Turan'nın yüzüne geçirdi, ardından da hiç acımadan bel boşluğuna bir kez yumrukladı bir kez daha yapicakken şok etkisinden çıkıp araya girmeyi gerektiğini düşünerek toparlanıp Kutay'ın kolundan tuttum.

"Lütfen, lütfen dur artık," dediğimde sesim ağlamaklı çıkmıştı.

Kutay bir bana birde tuttuğum koluna bakarak, çatık kaşlarıyla kolunu sertçe elimden çekip geri çekildi.

Ellerini öfkeyle sıvalayıp, dudağının bir kenarı insafsızca kıvrıldı.

"Bidaha bunu yapmadan önce bir kez düşün,aksi halde bugünkü gibi bu kadar sabırlı olmam." Dedi sert sesinin altında alay yatıyordu.

Turan ise bu söylediklerine sinirlenip kendine gelerek tekrar Kutay'a doğru hamle yapicakken kolunu tuttum.

O sırada okul müdürümüzün sert ve kalın sesini duydum. Ah harika bir bu eksikti!!

"Noluyor burda?"

Sert sesiyle bağırdığında kalabalığın arasından geçip bize doğru geldi.

Lakin bunu umursamadım. Tamamen Kutay'a odaklanmış bir vaziyetteydim.

Gözlerimi dahi kırpmadan onu izlemeye başladım. Ateş saçan ela gözleriyle Turan'a bakıyor du.

Oldukça korkutucu bir haldeydi.