IN LAK' ECH

12.BÖLÜM

.....

_Neva geldiler _

Leyalin geldiğini öğrenir öğrenmez odadan fırlayıp merdivenlere koşmuştum.
Girişte bitkin bir halde duran, Leyale sımsıkı sarılmış ve sağına soluna herhangi bir şey olup olmadığına bakmıştım.
Leyalin, yorgunluğu gözlerinden belli oluyordu.
Bitkin düşmüş, canı gitmişti.
Neyse ki sağında solunda herhangi bir hasar yoktu.
Koluma sımsıkı tutunmuş ve kulağıma eğilip fısıldamıştı.

_Kime bulaştın sen Neva? _

O kadar halsiz ve o kadar sessiz söylemişti ki ben bile zor duymuştum.
Gözlerim fara tutulmuş tavşan gibi açılmış ve öylece kalakalmıştım.
Arkadaşım, hayattaki tek ailem benim neler yaptığımı öğrenmiş miydi?
Gözlerim ister istemez Arine gitmiş ve onunda bana uzunca baktığını görünce Leyalin bana bir şey söylediğini anladığını, anlamıştım.
Leyal, elimi bırakıp Arasın desteği ile asansöre binmiş ve yukarı çıkmıştı.
Özün, Büge ve adını batı veya batıl değilde Bartu olduğunu öğrendiğim adam da yukarı çıkmış ve kapının ortasında Arin le ben kalmıştım.
Tam arkamı döndüğüm sırada kapı açılmış ve içeri bir görevli girmişti.

_Arin bey! Aras beyin getirdiği paketi arabadan indirip, aşağıya indireceğiz . _

Arin, onay verircesine kafa sallayıp bana bakmıştı.
Paket dedikleri şeyin tam olarak ne olduğunu anlamasam da üzerinde durmamıştım.
Büyük camlardan dışarı ya bakarken ağzı bantlı elleri kelepçeli bir adamın yaka paça arabadan indiğini görmüştüm. Biraz daha dikkatli baktıktan sonra adamla anlık olarak göz göze gelmiştik ve ağzım açık bir şekilde direkt arkamı dönmüştüm. Ayaz...
Panikle arkamı dönmem Arinin tabiki asla dikkatinden kaçmamıştı.
Kaşlarını çatmış ve hızlı bir şekilde beni durdurup arkaya bakarak sorular sormaya başlamıştı.

_Ne oldu? Neden panik yaptın!? _

Kafamı hızlı bir şekilde hayır anlamında sallayıp, gözlerimi kaçırmıştım.

_Neva? _

Adımı ağzından duymak bana çok garip gelmiş ve istemsizce gözlerine bakmıştım.
Bu sefer sorgulamaktan daha çok neden korktuğumu anlamaya çalışırcasına bakıyordu.
Kolumu yavaşça bırakıp arkadaki adamlara seslenmiş ve hazırlanmalarını söylemişti.
Bende boşluktan yararlanıp hızlı bir şekilde yukarı çıkmıştım.
Hemen merdivenin bitişinde oturmuş elindeki silahla oynayan Aras, beni görünce ayağa kalkmış ve kenera çekilmişti.

_Neva! Bize anlatmak istediğin bir şey var mı? _

Üzerimde oluşan suçluluk hissinden kurtulamıyor aksine her saniye yerin dibine giriyordum.
Arasa da aynı şekilde mahcup bir ifade ile bakmış ve kafamı  hayır anlamında salladıktan sonra hızlı bir şekilde odaya girmiş ve kapıyı kilitlemiştim..
Sırtımı kapıya yaslayıp yavaşça olduğum yere çökmüştüm.
Ayaklarım yavaş yavaş uyuşmaya başlamış ve bacaklarım karıncalanmaya başlamıştı.
Kafamı kaldırıp derin bir nefes almaya çalışmıştım ancak tavanda yavaş yavaş oluşan çatlak dikkatimi çekmişti.
Yavaş yavaş yayılan ve arasında su damlayan bir tavan.
Bir müddet tavana bakarak öylece kalmıştım.
Ayağımda hissettiğim ıslaklık tüm dikkatimi dağıtmıştı.
Kafamı aşağıya indirir indiremez olduğum yerden hızlı bir şekilde ayağa kalkıp anlamaya çalışmıştım.
Odanın içi kıpkırmızı kan doluydu. Tavandan damlayan şey ise damla damla kandı.
Ayak bileğime kadar her yer, her yer kanla dolmuştu.
Kalp atışlarım hızlanmaya  başlamış ve nefesim daralmıştı.
Kan, gittikçe çoğalıyor ve uzaklardan çığlık sesleri geliyordu.
Çocuk çığlıkları....
Odanın içinde her saniye daha da şiddetlenen bu ses artık kafamı patlatırcasına yankılanmaya başlamıştı.
Boğazımı sıkan bir el ve kemiklerimin yine teker teker kırılma sesi ile acıdan bağırmaya başlamıştım.
Sesleri duymamak için kulaklarımı kapatıyor ama sırtıma, belime, boynuma ve bacaklarıma giren ağrılara karşı koyamıyordum.
Tırnaklarımın dipleri kızarmış ve burnumdan kan akmaya başlamıştı.
Kapının arkasında panikle gelen ses Arine aitti ama ne kapıyı açıp kurtulmaya halim vardı nede olduğum yerden kalkıp kildi açmaya.
Ağrı şiddetlendikçe burnumdan akan kanlar yoğunlaşmaya başlamıştı.
Kaburgalarımın yer değiştirir gibi çıkan sesleri ve ağzıma dolan o yoğun tat...
Derimin altında tüm organların ve kemiklerin yer değiştirdiğine yemin edebilirdim ama asla kanıtlayamazdım.
Benim çığlıklarım çoğaldıkça Arinin seslenişi ve kapıya vurması o kadar hızlanmıştı.