IN LAK' ECH

2.BÖLÜM

22:06:2015

Gökleri delen binaların, etrafını çevirdiği bir çemberin ortasında sağ, sol, ön ve arkada toplam yüz elli kişinin, meraklı gözlerinde aynı korku vardı.
Şimdi ne olacak?
Herkes nefesini tutmuş, duruşlarını bozmamaya çalışarak çemberin ortasındaki kızın, eğitimcinin emrine karşı gelmesini izliyorlardı....
Çemberin içindeki genç kız, kendisine uzatılan silahı geri çevirmiş ve kimsenin cesaret edemediği bir şeye imza atmıştı.
Yönetime baş kaldırmıştı.

_Ne dedin sen? _

Eğitimcinin, kulakları sağır eden bir ses tonu ile bağırması herkesi ürtükütürken, Neva tek bir adım dahi atmadan oldğu yerde duruyordu.
Sitemkar ses tonu ile tekrarladı sözlerini...

_Size dedim ki ben, bunu yapmıyacağım._

Eğitimci alaycı bir ifade ile gülmüş ve tahtaya bağlanan yaşlı adamı göstererek nutuk atmaya başlamıştı.

_Sizler, burada yönetime baş kaldırmak için eğitilmiyorsunuz!
Görevleri yerin......_

Neva,ellerini havaya kaldırmış ve  Eğitimcinin sözünü keserek dikkatlerı yine üzerine çekerken sinirler tekrar bozulmuştu.

_Çok özür dilemeyerek devam ediyorum arkadaşlar.
Haklı!
Bizler burada yönetime baş kaldırmak için eğitilmiyoruz. _

Gözlerini eğitmeninin ve muhtemelen beş yıllık eğitim sürecinin mezuniyetini izlemek için gelen başkanın, bulunduğunu düşündüğü yere çevirerek devam etti.

_Bizler birer kukla olarak yetiştirildik._

_Cezanın infaz olmasını istiyorsan konuşmaya devam et. _

Sert bir şekilde gelen uyarıyı göz ardı ederek konuşmasına devam etti ...

_Siz aksini ispat edene kadar ben buna devam edeceğim. _

Eğitimci kulaklığına dokunarak bir kaç saniye bekledikten sonra elindeki silahı tekrar Nevaya uzattı..

_Yönetimin sırtına yük olan şu hasta adamı öldürmemek için ölmen acınası bir durum olur Neva_

Genç kız, ellerini  indirip boynundaki kolyesini sertçe  koparıp attı.

_Ölürüm de öldürmem_

Adam elindeki silahı yaşlı adama doğrultup, gözünü kırpmadan ateş etti.
Öğrencilerin hepsi ürkmüş bir şekilde Eğitmenlerine bakarken, Neva öfke kusuyordu.
Eğitmen namluyu şimdide Nevaya çevirmiş ve yanındaki görevlilere işaret vermişti.
Görevlilerden biri ayağı ile kızın bacağına vurmuş ve diz çöktürmüştü.
Diğeri ise ellerini arkasına çevirerek kelepçelemiş ve Eğitmenin emri ile yaka paça ceza odasına götürmüşlerdi.
Başına gelecek olan şeylerin binde birini tahmin edebiliyordu fakat en kötü ne olabilirdi ki?
Öfkeli bakışlarını zerre yumuşatmadan yanındaki görevlilerin sertçe attıkları odanın içindeki sandalyeye oturmuştu ve kollarının kırılmaması için sakın durmaya çalışmıştı..

Dört büçuk yıl önce buraya getirilmişti.
Zorlu şartlar altında bir sürü eğitim almışlar ve şimdi bugün mezun edileceklerdi.
İşin kötü tarafı ise mezun edilen yüz elli kişinin her birine bir insan düşüyordu.
Kimisi hasta, yaşlı, genç ve çocuklar.
Kimisi yönetim tarafından suçlanmış masum yaşlı, genç ve çocuklar.
Kimileri ise yoksul ailelere mensup, para bağışı olmadan hayatta kalamayacak olanlar.
Yönetimin sırtına yük oldğunu düşündüğü kişilerden her yıl yüz elli kişi. Öldürmedikleri  sürece ya kendileri ölürler yada ne olacağını bile bilmedikleri bir şeyler olurdu. Eski sistem  çökertileli 14  yıl olmuş ve bu her sene insanların katledilmesi iki yıl sonra başlamıştı.
Sağlam olduğunu düşündükleri insanları ise  kendilerine göre eğiten bir sistem..
Neva, o yaşlı adamı öldürmeyi ret ettiği için mezuniyet belgesi alamamıştı.
Açıkcası bu onun pekde umrunda değildi.
Bu kadar acımasız bir yönetime kukla olup emri altında olmaktansa ölmek daha evlaydı.
Abisinin ona zor şartlar altında maral ile gönderdiği notlarda yazan şeyler kısıtlı ve tek kelimeden ibaretti.