IN LAK' ECH

1.BÖLÜM

_Sende duydun mu? _

Bir müddet bekledikten sonra sesli bir kahkaha atıp kendi cevabımı kendim verdim.

_Hey ben deli değilim bakma bana öyle! _

Fanusu tekrar yere bırkaıp bağdaş kurdum ve düşünmeye başladım.
Buradan çıkmanın bir yolu olmalıydı.

_bir balıkla konuştuğunu kimseye söylemezsen kimse sana deli demez! _

Yutkunmam yarıda kalmış ve fanusun içinden bana bakan balığa bakıp, bir iki adımlık gerilemiştim.
Kafamı onaylamıyorcasına iki yana sallayıp kapıya doğru geriledim.

_şaka! Şaka bu şaka! Hiç komik değil! _

Beyaz balığın kuyruğunda oluşan kırmızlık korkumu attırırken artık o balığın benimle konuştuğuna emin olmuştum.

_Adını sordum? _

Gövdesine yayılan kırmızı renk suya akmaya başlamış ve fanusun içindeki su kaynarcasına çoğalmaya başlamıştı.
Nefesim boğazımda kalmış ve sesim içime kaçmıştı.
Sırtımı kapıya yaslayıp elim ile kapıya vurmaya başlamıştım.

_Sen gerçek değilsin_

_adın ne? _

Su taşmış ve döküldüğü yerler kırmız olmaya başlamıştı.

_adım!? _

Durdu.
Durdum..
Su geri çekilmeye başlamış ve balık beyaz olmaya başlamıştı.

_Adım!_dedim tekrardan ve durdum.
Adımı bilmiyordum.
Adım neydi.
Nefesim gittikçe kesiliyor ve duman arttıkça artıyordu.
Elimi boğazıma koyup sakinleşmeye çalışıyordum fakat dişardan gelen bağrışlar ve kapının altından sızan yoğun ateş kokusu hem görmemi kısıtlıyor hemide nefessiz bırakıyordu..

_Kim oldğunu unutma! Senin adın Neva!
Kim oldğunu sakın unutma Neva _

........................

1.BÖLÜM

23/06/2011

Ve bir gün, iyi insan olmaktan da nefret edersin....

_Çalmamı istermisin? _

Neva, abisinin elindeki gitar'dan daha çok, gözlerinde'ki endişeye bakıyordu.
Az sonra neler olacağını bilen bir endişe ile kaplanmıştı Akselin küçüçük yüreği.
Kardeşini bu kaostan uzak tutmak istediği apaçık ortaydı.
Neva'nın dikkatini kavga seslerinden daha çok kendisine çekmeye çalışıyordu.
Fakat Nevanın yavaş yavaş dolan gözleri Akselin endişelerini daha çok arttıroyordu.

_gitar çalayım sana o zman! _

Annesinin aşağıdan gelen seslerine karşılık korkarak, ellerini kulaklarına götüren Neva kafasını olumlu anlamda salladı.
Müzik dinlemek miydi tek dertleri?
Yoksa duymak istememek mi?
Yapacakları bir şey yokdu.
Aksel Kardeşini babasının, siniri geçene kadar oyalamak zorundaydı.
Ama ya bu sesler?
Öncekiler gibi hafif bir kavga değildi bu.
Babasının borçlandığı yönetime , Nevayı emanet olarak bırakmak istemesinden dolayıydı.
Sesler o kadar çok yükselmişti ki, kırılan eşyaların sesleri sadece arkaya fonluk oluyordu.
Gideceklerdi buradan.
Annesi söz vermişti.
Nevaya daha iyi bir hayat vermek için, mutlu olmak için, ellerinden gelen her şeyi yapacaklardı..

Aksel, gitarı yavaş yavaş çalmaya başlamış ve her seferinde aşağıdaki seslere karşılık, sinirini notalardan çıkarırcasına dozunu arttırmıştı.
Neva, gözlerini kapatmış ve usulca gözlerinden akan yaşlar ile abisine odaklanmaya çalışıyordu.
Aksel, onun bu hali karşısında artık kendini tutamamış ve gözlerinde zor zapteddiği yaşlar akmaya başlamıştı.
Gitarın tellerine her defasında daha ama daha şiddetli dokunuyordu.
Aşağıdan gelen sesler azalmaya başlamıştı.
Aksel, hızını yavaşlatıp, kesik kesik bıraktı çalmayı..
Neva, ellerini kulaklarından indirmeden endişe içinde baktı abisine..