NESİL DENEYLERİ

YENİ HAYAT YENİ DERİN

"Hepiniz belli bir dönem kendinizin ya da
hayatınızın değişmesini istemişsinizdir. Peki
fazlasıyla büyük bir değişim ister miydiniz?
Böylesine büyük bir sorumluluğu kaldırabilir
miydiniz? Bir gün öncesine kadar sıradan
biriyken. Bir gün sonra sıradanlığınızı kaybederek ve farklılaşarak savaşmaya
başlıyacak olsanız yinede ister miydiniz? Bunu yaşadım. Fakat bunu bir tek ben yaşamamıştım. Onlarda yaşamıştı ama artık benden öncesi değil benden sonrası önemliydi, bu durum onlarıda etkileyecekti. Fakat bu etki, değişimden beter bir gerçekti"

Önceki bölümden hatırlatma

Son kez gözümün önüne anneannem, Buket
ve Lale geldi. Beni tutan kişi kollarımı bırakıp
belimden tutmaya başladı gözlerimi beni
tutan kişinin gözlerine sabitledim ve o bir çift
göze bakarak gözlerimi kapattım. Kendimi
kollarına ve karanlığa bıraktım.

°°°

Sesler ve karanlık vardı sadece. Gözlerim
kapalı, bedenim yorgun ve konuşma sesleri,
başka algılayabildiğim bir şey yoktu. Gözlerimi zar zor olsa da açınca başımda bir kız meraklı gözlerle bana bakıyordu. Gözümü tamamiyle açınca "uyandı" diye bağırdı. Bir kaç saniye Sonra etrafıma 3-5 kişi toplanmıştı bile. Koltukta doğrulup Sırtımı yastığa dayadım 3 erkek 2 kız olmak üzere 5 kişi bana, ben de onlara bakıyorum iki taraftan da ses çıkmıyordu sonunda içlerinden bir erkek elini uzatarak gür bir sesle "aramıza hoş geldin tatlı kız amma da uyudun ha Kaç saattir seni bekliyoruz bili-" "kes Mirza" içlerinden sert bakışlı gri saçlı çocuk sözünü kesmişti. Benimse hala aklım yerine gelmemiş olayları idrak etmeye çalışıyordum. Biraz düşünüp hatırlamaya çalışınca en son uçurumda olduğumu hatırlamıştım fakat her şey kesik kesikti. Kendimi biraz daha zorlayınca beni bayıltan maskeli beş kişiyi hatırlamıştım Bunlar onlardı! aniden yerimden fırlayıp bağırmaya başladım. Siz kimsiniz? Ne istiyorsunuz benden niye kaçırdınız organ mafyası mısınız? Vallahi ben de sigara alkol her Şey var benim organlarım beş para etmez inanın. Gri saçlı çocuk oflayarak "Afet batır şuna sakinleştiriciyi sussun ya" "abi hayır ya bi 5 saat daha bekleyemeyiz bunu, uyanmıyor da vallahi döverek uyandırırım bu sefer" isminin Mirza olduğunu öğrendiğim çocuk da konuşmaya başlayınca Afet isimli güzel kız içinde sakinleştirici olan iğneyi ona saplamıştı. Birkaç saniye içinde de yere yığılmıştı zaten. Kız bana doğru yaklaşınca
elimle ağzıma görünmez fermuar çekip
ellerimi teslim olur şekilde kaldırıp yavașça
koltuğa oturdum. Gri saçlı çocuk bir sandalye
aldı ve tam karşıma oturdu. Sonrasında
diğerleri de aynı şeyi yapti. Tabi yerde yatan
hariç. Gri saçlı çocuk beni süzdükten sonra
konuşmaya başladı "Evet Derin Yılmaz
Şimdi diyeceklerimi iyi dinle çünkü tekrar
etmeyeceğim. Biz bir mafya değiliz! Ama sen
öyle sanabilirsin. Artık buradasın... Şöyle izah
edeyim burada gördüğün herkesin bir özel
gücü var. Filmlerden bilirsin o uçurumda da
sana yapılan iğnede senin gücünü tetikleyecek şey vardı ve bunu sana enjekte ettik. Artık Sıradan bir insan olmaktan uzaksın ve özel gücü olan birisin. Ona göre davranacak, Ona göre yaşayacaksın göz önünde durup burada kalacaksın. Şu an yorgun ve kafan karışık olabilir ama yarına geçer" gri saçlı çocuğu ağzım açık dinliyordum ama bunlara inanmamı bekleyemezdi. Bunlar çok saçma sadece filmlerde ve kitaplarda olur böyle şeyler
Gri saçi çocuk kafasını sallayarak "biliyorum
inanmasi güç ama gerçek bu hatta kendimizi
ve güçlerimizi tanıtarak başlayalım istersen
benim adım Ateş özel gücüm de öyle" gri
Saçlı çocuk elini havaya kaldırarak eli kadar bir ateş çıkardı. Ben o ana kadar içimden dalga geçerek dinlerken o an şok olmakla inanmak arasında gelip gittim. Gri saçlı çocuktan sonra değişik tarzdaki kız konuşmaya başladı "Ben Andaç özel gücüm akıl okuma" içimden vay be ne havalı diye geçirirken Andaç "bencede" diye cevap vermişti. Aslında ispata gerek yoktu. Ateșten sonra tamamdım ben. Siyah giyinen çocuktaydı sıra, çocuğa biraz dikkatlice bakınca fark ettim ki uçurumda bayılmadan önceki gördüğüm son gözler bunun gözleriydi, demek kolumu koparırcasına tutan öküz buydu "Ben Yekta gücüm ise
Işınlanma" başkasıyla ışınlanabiliyor musun?
Diye sorduğumda hayır manasında kafasını
salladı. Adını iğneci diye koyduğum kız tatlı
sesi ile "Ben Afet özel gücüm görünmezlik
Tanıştığımıza memnun oldum Derin" Afet
ayağıyla Mirza'ya tekme atarken "şu yerde
yatan salağın gücüde rüyaları kontrol
etme" Afet ile Yekta'dan da özel gücünü
kullanmalarını isteyince kendimi fantastik
bir filmin içinde gibi hissetmiştim. Mirza başını tutarak ayağa kalkınca ufak bir sessizlik oluştu. Fakat bu çocuk varken Sessizlik uzun sürmüyordu "Aaah Afet bittin sen...  Ne oldu ya bitti mi eğlence tüh kaçırdım" Mirza'nin serzenişi üzerine en önemli soruyu unutmuştum. Ateşe bakarak "benim gücüm ne peki?" Ateş Bașını yana eğerek "bilmiyoruz Bunu ancak sen öğrenebilirsin özel güç sadece rüyada görünür ancak o zaman anlarsın ve kullanmaya başlarsın. başta biraz zorlanırsın ama sonradan alışırsın yavaş yavaş geliştirirsin kendini, bizde yardımcı oluruz. Neyse bugünlük yeter bu kadar daha konuşacak çok vaktimiz olucak. Şimdi sen uyu Mirza'da zaten Ne olur ne olmaz diye rüyana girerek öğrenir, öğrenince bana da söylersin" Ateş söyleyeceklerini söyledikten sonra ayağa kalktı ama benim daha soracaklarım bitmemişti. "Ben burada kalamam Anneannem ve arkadaşlarım merak ederler, okulum var hem". Ateş ani hareketle ve sinirli bir şekilde burnumun dibine kadar gelip "bana bak Derin ben sana kalır mısın demiyorum kalacaksın diyorum. Ayrıca Anneannene ve arkadaşlarına not bıraktık merak etme. Zaten okuluna ise 1-2 hafta sonra gidebilirsin Ama sonunda geleceğin yer hep burası. Ayrıca kaçmaya falanda çalışma Şurada gördüğün Afet 7 kere çalıştı ama sonuç aynı seni 1 yıldan beri izleyip takip ediyoruz her şeyini biliyoruz sen artık güce aitsin" güç mü? Yekta eliyle etrafı işaret ederek "biz yani " dedi. Ateş odadan çıkınca Andaç'da ardından çıkmıştı. Bu ikisi birbirlerine çok benziyordu bence kardeş bile olabilirler. Yekta, Afet ve Mirza'ya bakarak "biraz sert sanki " deyince Mirza yanıma gelip "değil mi ya ben olmazsam
burası çok sıkıcı olur ama sen öyle değilsin.
Hissediyorum çok eğleneceğiz. Hele ki o
arkadaşın tam bir efsane" hangisi manasında
kaşımı kaldırınca Mirza yanındaki vazodan
çiçekleri alıp koklayarak "Buket" dedi. Şansına Buket'in kalbi boştu ama Buket beyni boşları sevmezdi Mirza ise tam bir boşluktu. Afet ile Mirza kavga ederek odadan çıkınca Yekta'ya öldürücü bakışlarımı atmıştım. Demek uçurumda kolumu koparan sendin Yekta iki kaşını havaya kaldırarak "Aslında kaba birisi değilim. Sadece seni zapt etmek güçtü" bu dediğine gülerek karşılık vermiştim sadece...Birkaç saat sonra Afet ev tanıtımında yardımcı olmak için yanıma geldi. Ev büyük ve güzeldi üst katta odalarımız vardı. Solda Andaç ve Mirza'nin odası vardı. Odalar yan yanaydı. Sağda ise Afet yanında Yekta onun yanında da benim odam vardı. Odama girince ufak çaplı bir şok ve bayılma geçirmiştim Burası hayalimden bile güzeldi. En sevdiğim gri, siyah ve kırmızı uyumu çok güzel bir şekilde yakalanmıştı ve her şey düşünülmüştü gardıropta kıyafetten bakım esyalarına renklere kadar her şeyi sanki ben dizayn etmiştim. Afet'e Ateş'in odasını sorduğunda koridorun tam karşısını gösterdi. Afet uyarıcı bir ses tonuyla bana dönerek "oraya kimsenin girmesine izin vermez asla gereyim deme" Tamam manasında kafamı salladığımda Ateş merdivenlerden çıkıp odasına doğru yürüyordu. Benim"Ateş" diye seslenmemle durdu ve bize doğru yaklaşıp "'ne var?" anneanneme ve arkadaşlarıma nasıl bir not biraktın? "Aldatıldığın için kafanın dağınık olduğunu ve yalnız kalmak istediğine dair bir not. İyi bence haksızda sayılmam hem demi." Ateş kısa ve net cevabın ardından odasına girmişti. Ardından Afet de odasına çekilince güç öğrenme yardımı için Mirza'nın odasının kapısına dayandım. Mirza Mirza....Mirza uykulu bir halde Kapıyı açıp "Yanlış kapı güzelim Yekta'nın odası karşıda" Ne diyorsun
sen be bana yardım edecektin. Güç öğrenme
falan hani "haa bir de o vardı değil mi. Tamam git odana geliyorum birazdan" odama gidip Mirza'yı beklerken dolapları ve çekmeceleri kurcalamaya kıyafetleri incelemeye başlamıştım. kapı dank diye açılınca anlık korkup kapıya baktım ki içeriye Mirza giriş yaptı kapı çalma huyun yok mu senin! Mirza gözünü ovuşturarak "Sen çağırdın ya deli. Neyse şimdi uzan ve uyu zaten hemen rüyayı görürsün. Ben de rüyanı kontrol etmeden izleyip gücünü öğreniceğim" Mirza'nın dedigini yapıp uzandım ama aklıma gelen soru ile hemen yerimde doğruldum. İşaret parmağımı Mirza'ya doğru uzatıp benim rüyalarda senin eserin miydi? Mirza sırıtarak  "Tabii ki benim eserim. Nasıl korktun ama son rüyada" Şu an Mirza'yı dövmek, öldürmek istiyordum. Bari alıştıra alıştıra gösterseydin. Ben bağırdıkça Mirza gülüyor sinirlenmem hoşuna gidiyordu. Daha fazla uğraşamayıp yatağa uzandım ve gözlerimi kapatıp bugün olanları düşünmeye başladım. Önce Aldatıldım, sonra kaçırıldım, özel bir gücüm olacak, yeni bir evde yaşayacağım. Resmen hayatım değişmişti bugün  ama içimden bir ses sanki bunların daha bir hiç olduğunu ve öğreneceğim çok Şey olduğunu söylüyordu. Aklımda daha binbir tane soru vardı mesela neden ben? neden biz? Neden aynı evde yaşamak zorundayız? Neden güçlerimiz vardi? Bu güçlerle ne yapacaktık? Aklımdaki türlü soruların ardından kendimi yavaş yavaş uykunun kollarına doğru birakıyordum yine son gördüklerim sevdiklerim ve Güce Hoş geldin diyen bir grup gerisi ise yine karanlıktı...

KARAKTERLER

ATEŞ

YEKTA

MİRZA

AFET

ANDAÇ

Sizce Derin'in özel gücü ne olacak?
En çok hangi karakteri sevdiniz?