Kolumu çekmeye çalışmış fakat Arinin gücüne karşı gelip hareket dahi edememiştim.
Kolumu öyle bir sıkı tutuyordu ki sanki insan değil hayvan zapt etmeye çalışıyordu.
Benim gibi narin kızın gücünden ne olacak sanki?
_Kıpırdanıp durma! _
Aras ve bir kaç adam benim söylediğim yere gitmek için arabaya binmiş ve gitmişlerdi.
Diğerlerinin de içeri girmesi ile Arine baş kaldırma girişimlerimi hayata geçirmeye çalışmıştım.
_Bana bak patron. Adamlarının yanında sesimi çıkarmadım ki küçük düşme! Şimdi sana ilk ve son kez söylüyorum. Kolumu bırak. _
Arin, dişlerini sıkarak bana dönmüştü..
_Ukala tavrını ciddiye almıyorum. Özgüvenini boşa harcama lazım olacak.! _
Ani bir şekilde Kolumu daha da sıkıp beni çekiştirerek içeri sokmuştu.
_Kolumu bırak canımı acıtıyorsun! _
Öfke ile çıkan sesim, Arinin bana bakışı ile sonuna doğru alçalmış ve sakinleşmişti.
Tekrar önüne dönüp beni orta taraftaki bir odaya götürmüş ve kapısını da üzerimize kilitleyip uzun büyük masanın başına geçmişti.
Arkasında kocaman bir ekran vardı ve dolaplar ile doluydu.
Hemen, kapının girişinde sağ tarafta ise duvara boylu boyunca sabitlenmiş demir pano ve üzerine asılmış resimler vardı.
İşaretlenmiş haritalar, kırmızı ip çekilmiş bağlantılar, üzeri dart ile vurulmuş fotoğraflar.
Odayı süzmemi kesen yine Arin olmuştu.
_Evet dinliyorum anlat.! _
Kaşlarımı çatıp absürt absürt Arine bakmış ve sinirden bir gülüş sergilemiştim.
_Ne saçmalıyorsun sen? _
Arin hızlı bir şekilde ayağa kalkıp yanıma gelmiş ve tehdit vari bir tonda patronluk taslamıştı.
_Güzellikle konuş. Zor olan kısmını seçmeni tavsiye etmem
Bulunduğum yerde dikilip, korkmuş gibi bir ifade ile ellerimi aman dilercesine birbirine bağlamış ve Arine doğru bir adım atmıştım.
_Tamam tamam lütfen zor olan kısmını seçmek istemiyorum. _
Korkar gibi çıkardığım ses tonunu normal haline getirmiş ve ciddiyetsiz bir şekilde devam etmiştim.
_Çok korktum çünkü... _
Ellerimi indirip Arinin gözlerine onun yaptığı gibi bakıp bir müddet beklemiştim.
_Senden korkmuyorum. Sizden de korkmuyorum. Şimdi saçma sapan muameleler ile beni korkutmaya çalışma. Senin şizofreni takıntıların ile uğraşamam. Ruh hastası. _
Arkamı hızlı bir şekilde dönüp kapıya doğru gitmiştim. Anahtarı çevirip odadan çıkmış ve dış kapıya yönelmiştim. Çıkacağım sırada görevlinin biri beni durdurmuştu.
_Hanım efendi maalesef Arin beyin özel emri. Çıkışlar yasak. Bizi zor durumda bırakmayın. Teşekkürler. _
Anlamsızca görevliye bakıp, arkadan gelen kişiye döndüm.
Kollarını birbirine bağlamış ve merdivenlerden bana bakıyordu.
_Çocukların bu saatte ayakta olması sağlıklı bir durum değil. Lütfen odanıza. _
Ardından pis bir şekilde sırıtarak yukarı çıkmış ve gözden kaybolmuştu.
Sinirlerimi yatıştırmaya çalışarak hızlı bir şekilde bana ilk başta verdikleri odaya çıkmış ve kendimi balkona atmıştım.
Ukala,gıcık, kibirli....
3 saat sonra ;
Uzandığım yatakta bir sağa bir sola dönüp durmuştum.
Arası göndermiş olmam ne kadar sağlıklıydı hiç bir fikrim yoktu.
Ayrıca nerede olduklarını bile bilmeden beni İlk çağırdıkları yeri söylemiştim.
Bu onları oyalamak olmuştu.
Bir kere bile olsa o adama çalıştığım öğrenilirse bu kötü bir son olurdu.
Leyali nereye kapatmış olabileceğini bilmiyordum aklıma bir şey gelmiyordu.
Saatlerdir düşünüyor ve sadece çıkmaza giriyordum.
Yatağın üzerindeki telefonun titremesi ile olduğum yerde doğrulup, mesaj kutusunu açtım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
IN LAK' ECH
Science FictionGeçmez "dedi balık ; Pişmanlık insanı ömrü boyunca yakıp kavuran bir histir ve insan pişman olacağı şeyleri yapmamak konusunda akıllanmayan bir unutkandır. Bu his Neva, öyle bir duygu ki seni, en sevdiklerinden uzaklaştıracak güce sahip. Çok pişma...
11.BÖLÜM
En başından başla
