Bölüm 31: 'Baskın'

Start from the beginning
                                    

"Luna'm sizi götürmem lazım."

Elimi tüylerine koydum.

"Crina'yı bul Oxana ben iyiyim."

"Ama efendim-"

"Sana-"

Elimi göğsüme biraz daha bastırdım. Boğazımı temizledim.

"Sana emrediyorum. Git!"

Oxana kafasını aşağı eğdi.

"Emredersiniz."

Yanımdan koşarak uzaklaşmaya başladı. Kendimi biraz toparlayıp tekrar büyü yapmaya çalıştım.

"Omoara-i."
(Öldür onları.)

Büyüyü en güçlü istekle yaptığım halde hiçbir şey olmadı. Hatta gözlerimin rengi bile değişmedi. Dizlerimin üzerinde yere çöktüm. Kafamı yere çevirdim.

"Bu çok saçma!"

Önümden bir kahkaha sesi geldi.

"Ne o Luna? Yoksa güçlerin mi yok?"

Karşımda ki kurdun tekrar kahkahasını duydum. Sesi tanıdık geliyordu ama kokusunu alamıyordum.

"Ne yaptınız bana!?"

"Sana söyledi sanıyordum. Artık güçlerin yok."

Sağ pençesini yerden kaldırdı ve yukarıya doğru çıkarırken konuştu.

"Puff artık gitti."

Ellerimden destek alarak kalkmaya çalıştım. Tam ayağa kalkmışken karnıma pençe yedim. Kanamıyordu ama can yakıyordu. Ben yere yığılmışken Kurt bir pençesini omuzuma koydu.

"Şimdi bize kabalık taslayamıyorsun değil mi?"

Tekrar kahkaha attı. Pençesini havaya kaldırıp gözlerime baktı.

"Bakalım sevgili Alfamız Lunası ölünce nasıl bir tepki verecek?"

Pençesini bana doğru savurdu. Gözlerimi kapattım. Aniden üzerimde ki baskı azaldı. Daha demin üzerimde olan kurt Armanla boğuşuyordu. Arman kurdu yere serdiğin de kısacık da olsa sesini duydum.

"Gidin Luna'm."

Bu Crina'ydı. Kafamı iki yana salladım. Arkasında ki kurt ayağa kalktı. Crina'ya pençesini geçirdiği gibi Crina sola doğru savruldu.

"Crina!!"

Benim bağırışıma karşılık olarak bir uluma yükseldi. Karşımda altın sarısına benzer bir kürke sahip kurdun arkasından etrafı yararak Crina'nın kürkünü taşıyan bir kurt gelmeye başladı. Arman'dı ve koşmuyordu resmen uçuyordu. Altın renkli kurt bana yaklaşırken hırlamaya başladı.

"Şanslı sürtük."

İyice yanıma yaklaşınca arkasından gelen Arman'ı daha rahat gördüm. Göğsüme ağrı saplanınca yüzümü buruşturdum. Elimin birinden destek alırken diğerini göğsüme koydum.

"Şanssız sürtük."

Kurt bana atlayacakken Arman kurdun arka patisini dişleyip kenara doğru fırlattı. Göğsümde ki ağrı şiddetlenince bağırdım. Ellerim titriyordu ama Crina'ya bakmam gerekiyordu. Dizlerimi kendime doğru çekip ayaklandım. Crina'ya doğru ilerledim. Arman zafer edası ile ulurken Crina'nın iniltili çıkan sesini duydum. Arman diğerleriyle dövüşmeye devam ediyordu. Crina'nın yanına kadar gidip önünde diz çöktüm. Altın renkli kurt pençesini Crina'nın göğüs kafesine vurmuştu. Karın boşluğunda ise yer yer parçalanmış kısımlar vardı. Elimle kan akan yerlere bastım.

Amestec; Büyülü MühürWhere stories live. Discover now