"Küçük bir kız çocuğu gibi bana kafa tutuyorsun.. Ama bedeninin bana verdiği tepkileri görmekten deli gibi kaçıyorsun.. Söylesene Lillian, beni kışkırtmaya çalışıyor olmaktan hiç korkmuyor musun?"
"Ben küçük bir kız çocuğu değilim!" dedim dişlerimi...
Biliyorum, biraz ayrı kaldık. Ama vallahi geçerli sebeplerim vardı 😬
O yüzden sizi daha fazla bekletmeden hemen bölüme alacağım. Tabii geçmeden önce kısacık bir şey söylemem gerek.
Bu bölüm bizim 60. Bölümümüz ve tam bir yıldır bu platformda sizinle birlikteyim. İlk günden beri bizi hiç bırakmayan, sonradan bi uğrayıp bizimle yola devam etmeye karar veren hatta sıkılıp yarım bırakan dostlarım.. İyi ki varsınız!
Size sonsuz minnettarım..
Bana tarifi mümkün olmayan hisler yaşattınız, yorumlarınızla, oylarınızla sayısız kez mutlu olmama, kendime inanmama vesile oldunuz!
Tabii şunu da üzülerek söylüyorum ki Çöl Çiçeği'nde sayılı zamanımız kaldı. Kesin bir bölüm sayısı ya da tarih aralığı ne yazık ki veremiyorum. Fakat artık yolun sonuna doğru yürüdüğümüzü söyleyebilirim..
Aklımda ilk günden beri planladığım birkaç şey kaldı yazamadığım. Sanırım hepsine değinemeyeceğim. Ama yine de içimde kalmaması içinde bazı şeylerden ileriki bölümlerde bahsedeceğim..
Valla bence pamuk gibi bir bölüm oldu. Ayrıca epey de uzun. Keyifle okursunuz inşallah.. Ben heyecandan eksik ya da yanlış yazmış olabilirim gözden geçirsemde ki heyecandan muhakkak kaçırmışımdır, bölüme odaklanmaktan aklımı veremedim bir türlü düzenlemeye. O yüzden kusuruma bakmayın 🤍
Neysee,
Oy ve yorumlarınıza talibim,
60. BÖLÜM ve YIL DÖNÜMÜMÜZ ŞEREFİNE DOLDURUN BURALARI DA BU GÖZLER BAYRAM ETSİN!! 🤗🤗🤗
Sizi seviyorum! _______________________________
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
...
Göz kapaklarımın üzerinde sanki tonlarca ağırlığında bir yük vardı. Aralamaya çalıştığım her saniye gözlerime batan karıncalanma hissinden bir türlü kurtulamıyordum.
"İyi misin tatlım?"
Kulağıma ulaşan Bayan Lorenz'in sesine doğru döndüm. Yattığım yatağın hemen başında üzerime doğru eğilmiş, beni inceliyordu. "B-ben.." dedim, kuruyan ağzım ile kelimelerimi toparlamaya çalışarak. "Neler oldu?"
Bayan Lorenz, sorumla birlikte yatağın kenarındaki boşluğa oturdu. Sağ eli karnımın üzerinde olan elimin üzerine kapandı. "Küçük bir baygınlık geçirdin ama endişelenecek hiçbir şey yok, merak etme." diyerek gülümsedi.
