"ဗိုက္ဆာတယ္ဗ်ိဳ႕ ေမြးသမိခင္ ျပန္မေရာက္ေသးဘူးလားဗ်ာ"

ထိုအခိုက္မွာပဲ မီးဖိုေဆာင္ေဘးတံခါး ဖြင့္သံၾကားၿပီး အေမနဲ႔ မမေဟမာက ေစ်းျခင္းေတာင္းဆြဲကာ ေရေတြတုတ္တုတ္႐ႊဲၿပီး ျပန္လာၾကသည္... မမနႏၵာနဲ႔ အာကာက အေမတို႔ဆီေျပး၍ ေစ်းျခင္းေတာင္းကို ဝိုင္းကူသယ္ရသည္...

"အႀကိဳေန႔ပဲရွိေသး ႐ႊဲစိုကုန္ၿပီလား"

"အမေလး...မေျပာခ်င္ဘူး လမ္းမွာ ေကာင္ေလးေတြက ေဟမာ့ကို ေရေလာင္းခ်င္တာနဲ႔ ငါ့ကိုဖားၿပီး အရင္လာလာေလာင္းၾကတာေတာ္"

"အေမ့ကိုေျပာသားပဲ so sweet ကိုေခၚသြားပါလို႔"

မမနႏၵာက ျခင္းေတာင္းကိုစားပြဲေပၚတင္ကာ အထဲမွပစၥည္းမ်ားကို တစ္ခုခ်င္းစီႏႈိက္ထုတ္ရင္း အေမ့ကိုေျပာသည္...

"သားကို ေခၚသြားေတာ့ ေရေလာင္းမခံရဘူးထင္ေနလားမမနာနာတို႔က... အာကာၾကည္ၫႊန္း အျပင္တစ္ခ်က္ ထြက္ၾကည့္လိုက္တာနဲ႔ လမ္းထဲကအပ်ိဳေတြ ေရတိုင္ကီလိုက္ လွိမ့္လာၿပီးေလာင္းၾကမွာဗ်"

"ေအးေလ...ငါ့သားေလး စန္းပြင့္မွန္း အေမကသိတာေပါ့...အေမတို႔ မုန္႔ဟင္းခါးဝယ္လာတယ္ စားၿပီးရင္ လမ္းထိပ္ကို ဟန္ေရးျပခ်ည္စမ္းကြာ... အေမတို႔ ခ်င္း(ဂ်င္း) ဝယ္ဖို႔ေမ့လာလို႔"

"ဟာဗ်ာ...လုပ္ျပန္ၿပီ အေမတို႔က"

"သြားသြား so sweet ပန္ကန္ေတြသြားယူ...အေဖႀကီး နဲ႔ ေလးေမာင္ သြားေခၚလိုက္ဦး"

"အဖြား...ဘာစားလဲ မီးႀကီး"

"အဖြားက ေကာ္ဖီနဲ႔ ေပါင္မုန္႔စားတယ္ အေမ"

"ေအးေအး"

"အေမ ေရခ်ိဳးလိုက္မလား ကေလးေတြက ဘာေရေတြနဲ႔ ပက္မွန္းမသိဘူး"

"ခ်ိဳးမယ္...သႏၲာ နႏၵာ ေကသာ so sweet...မီးလတ္ ေရ အေမ့ကို လုံခ်ည္ေရလဲ ယူေပးဦး"

အာကာတို႔ အေမရဲ႕ရယ္စရာအက်င့္ေလးတစ္ခုက သားသမီးတစ္ေယာက္ကို ေခၚခ်င္ရင္ ပါးစပ္ထဲရွိတဲ့ သားသမီးေတြ နာမည္အကုန္႐ြတ္ၿပီးမွ ေနာက္ဆုံးေခၚခ်င္တဲ့သူဆီေရာက္သည္... ထို႔ေၾကာင့္ အာကာတို႔ေမာင္ႏွမေတြက အၿမဲေနာက္ဆုံးေခၚသည့္နာမည္ကိုသာ အတည္ယူၾကသည္...

Match Made In Clouds Where stories live. Discover now