YETİM (VEGASPETE)

BÖLÜM 27

Evin önüne geldiklerinde Vegas arabadan Venicenin gönlünü almak için aldıkları oyuncakları alırken Pete hiç beklemeden kapıya koştu. Bir gece ayrı kalmalarına rağmen Pete onu yanlız bıraktıkları için üzgün hissediyordu.

-Babaaaaa!!!

Kapı açılır açılmaz bağırarak kucağına atlayan bebeğine sıkıca sarılıp öptü. Vegas gülerek yanlarına geldiğine Venice direkt elindeki poşetlere baktı.

-Onlar ne ?

-Senin için bir şeyler aldık bebeğim.

-Pete babanın aldığı vicdan temizleme gereçleri aslanım.

-Vegas!

Pete Veniceyi evde bıraktıkları için çok vicdan yaptığından Vegası oyuncak mağazasına götürüp Venicenin hoşuna gidecek oyıncaklardan aldırmıştı. Vegas Petenin ilgisini kıskanmamaya çalışsa da elinde değildi...

-Tamam tamam hadi içeri geçelim bakalım neler almışız.

Venice bir kez daha Peteye sıkıca sarıldı, içeri doğru geçtiklerinde bakıcısı ile kısaca görüşüp herhangi bir sorun olmadığından emin olduktan sonra hep birlikte oturma odasındaki koltuklara geçtiler.

Vegas hala birbirlerine sıkıca sarılan baba oğula baktı ;

-Bir gece ayrı kaldık sadece abartmıyor musunuz?

-Sadece Pete babamı çok özledim zaten, seni az özledim.

-Venice çok ayıp oğlum.

-Ama baba, Vegas babam sana sarıldığım zaman hep aynı şeyi yapıyo yaa...

-Sende ben Pete babanla ne zaman başbaşa kalmak ist-...

-VEGAS!

-Al işte kazanan yine sen oldun küçük bey...

Yalancı bir küslükle yanlarına doğru yan yan kayarak en sonunda ikisine de kocaman sarıldığında Venice başını ikisinin arasına gelecek şekilde koyup kollarını onlara sardı.

-Sizi çok seviyorum.

-Bizde aslanım... Bizde seni çok seviyoruz...

Yanaklarına aldığı çifte öpücükle mutlu olan Venice aniden kucaklarından atlayıp kenardaki poşetlere doğru koşarken Petenin karnına doğru bastırınca, canı yanan Pete bir anda kıvrıldı...

-Ahhh!!!

-Pete iyi misin sevgilim...

Bir an canı çok yandığından iki büklüm olsa da Vegasa doğru yanaşıp başını göğsüne koydu.

-İyiyim merak etme bi an canım yandı sadece.

-Yaramaza bak, oyuncaklar aklına gelince ezdi geçti resmen.

-Aynen öyle.

-Ben olsam oyuncaklar umrumda olmazdı, bir an kalkmazdım kucağından.

-Vegaaas!

-Tamam tamam...

Pete göğsünde yattığı adama gülerek kollarını sardı. Onun oğlunu bile kıskanan hallerini seviyordu. Venice için her şeyi yapabilecekken yine en çok onu kıskanıyordu... Bazen hangisi daha çocuk diye düşünmeden edemiyordu...

Venice gelen oyuncaklarını alıp odasına götürdüğünde oyuna dalmıştı bile, Pete kapısı açık olan odadan ona baktığında aklına gelen şey ile gülümsedi.

-Vegas?

-Efendim yavrum.

-Hatırlıyor musun? Annen sana yeni bir oyuncak almıştı böyle kırmızı pille çalışan bir robot.