BÖLÜM 19

1.1K 54 48
                                    

PETE;

-Vegas sakin ol lütfen...

-Sakin olmaya çalışıorum ama elimde değil...

Vegasla bir kafede oturmuş Preawı beklerken stresten sürekli salladığı bacağını tuttum... Onun yanına gelmemi hiç istemese de ısrarıma karşı koyamayıp benide getirmişti... Bacağına koyduğum elimi sıkıca tutup kavradı ve gözlerime baktı...

-Pete...

-Hm?

-Ne derse desin onu takma tamam mı? Ben her şeyi yoluna koyacağım bana bırak...

-Tamam...

-Kim ne derse desin vazgeçme lütfen...

-Bu defa vazgeçmeyeceğim Vegas... Hem senin için hemde oğlumuz için...

Preaw kapıdan girdiğinde elimi elinden usulca çektim... O kadar gergindim ki terlemeye başlamıştım... Yanımıza gelip masaya oturan Preaw bana hiç bakmadan Vegasa döndü...

-Onun geleceğini söylememiştin?

-O Venicenin babası tabiki gelecek...

-Her neyse gelmesi bir bakıma iyi olmuş... Vegasa sunduğum anlaşmadan haberin var mı?

Gözlerini Vegastan alıp bana baktığında yüzündeki ifadeden hiç hoşlanmasam da başımı sallayarak cevap verdim.

-Evet , var.

-Ee ne diyorsunuz peki... Kabul ediyor musunuz? Yoksa oğlunuz için başka birini arayarak vakit kaybetmeye devam mı edeceksiniz?

Vegasla birbirimize baktık... Gözlerimi hafifçe yumar gibi yapıp başımı salladığımda konuştu ;

-Kabul ediyoruz...

-Gerçekten mi?

-Evet... Nakil gerçekleştikten sonra bir süre onlarla kalmaya devam edeceğim... Sonrasında Veniceyi görmek istediğim zamanlarda evinden aldıracağım ve Peteyi görmeyeceğim... İstediğin gibi..

-Güzel...

Biran önce Venicenin iyileşmesini istiyorduk sadece ve önceliğimiz buydu... Sonrasını sonra düşünecek gerekirse herkese karşı duracaktık... Her ne kadar o kadınla konuşmak istemesem de lafa girdim;

-Nakil için doktorla görüştüm... Yarın hastahaneye gidip hazırlıklara başlayacağız daha fazla vakit kaybetmek istemiyoruz.

-Tamam yarın hastahanede görüşürüz o zaman şimdi gitmeliyim...

Preaw masadan kalktığında derin bir nefes alıp Vegasa baktım...

-Burdan çıkalım öyle konuşalım Pete...

-Tamam.

Birlikte kafeden çıkıp arabasına bindiğimizde bir süre konuşmadı... Evin yolundan saptığında ;

-Nereye gidiyoruz.

-Biraz nefes alalım boğuluyormuş gibi hissediyorum..

-Tamam.

Sahil kenarına geldiğimizde arabayı durdurup indi. Peşinden inip yanına doğru yürüdüm... Deniz kenarında duraksadığında tam yanında durdum... Bana doğru döndü ve bir anda beni kendisine çekip sıkıca sarıldı... Derin nefesler alarak boynuma sokulduğunda kokumu içine çektiğini anladım...

-Vegas iyi misin?

-Şimdi iyiyim... Biraz böyle kalalım...

Ne kadar sürdü bilmiyorum ama Vegasın kollarında uzun süre öyle sımsıkı kaldım... Sonrasında kendini geri çekip yüzümü avuçlarının arasına alıp okşadı ve yanağımdan öptü...

YETİM (VEGASPETE)Where stories live. Discover now