8

1.7K 232 22
                                    








Dicho y hecho.

Boruto ya llevaba doce vueltas por el campo.

—¿Es que no aprendes? —cuestionó Megumi, como la otra vez, sobre el árbol.

Ella se preguntaba si había sido a propósito, esta vez había sido más lento de lo usual y se había dejado atrapar por los clones del hokage.

Hatake se preguntaba si sólo lo había hecho para molestar.

—Se suponía... —intentaba recuperar el aire, no pudo decir más.

Megumi se rindió ante el rostro de cansancio auténtico y peor que el e la otra vez, hizo una seña, esta vez, él se dejó caer en el pasto y se recargo en el árbol, la pelimorada le tiró una cantimplora, a penas y pudo atraparla.

Se decidió y bajó de un salto, se sentó al lado del rubio.

—¿Que se suponía?

—Que yo... No sería atrapado... —bebió agua.

Megumi bostezo, dejó caer su cabeza hacia atrás antes de hablar.

—No te creo, tengo dos probables razones, la primera, para molestar más al hokage, segunda y más probable teniendo en cuenta que te dejaste atrapar más rápido de lo normal —hizo una breve pausa —Querías que yo volviera a hacerte sufrir con mis entrenamientos para después hablar de algo, al menos yo  no haría eso, pero, si es así ¿Que quieres?

Si, a Boruto definitivamente le gustaba mucho lo inteligente y rápida que era Megumi, pero también le aterraba.

—Alguien... Alguien estuvo difundiendo algunos rumores y yo...

Mentira, Mitsuki había sido el único que escucho la conversación entre Sarada y ChouChou, ChouChou era comunicativa, pero jamás se metería con temas de Hatake Megumi por los rumores de su horrendo carácter que le rodeaban.

—Yo pensé que sería bueno decírtelo, pero nunca tienes tiempo y-

—Tengo tiempo —aseguró —Si solo te tomaras el tiempo de preguntarle a tu padre, él te lo diría —ella misma podía decírselo, pero quería que charlara con su padre y mejorará su relación.

—Él nunca tiene tiempo.

Megumi se quedó callada unos segundos.

—Suelo estar libre los martes y sábados —murmuró —Boruto, no debiste recurrir a pintar las caras de los hokages ¿Sabes? —se acercó más a Boruto —Pero si vuelves a hacerlo, pinta las que quieras excepto la de Senju Hashirama y mi padre.

Boruto no pudo evitar reír.

—Ahora hablemos del tema que mencionaste.

—Ah, si, dijeron que estabas saliendo con Takeshi-san.

Megumi, no se aguanto, comenzó a carcajear.

Boruto la observo encantado.

—¡Que cosa más ridícula! —exclamó —¡Takeshi es gay y solo mi mejor amigo! —aseguró —Él me dio permiso de hacerlo saber si alguien pregunta, pero ¡Puajaja! ¿¡Como pudiste creer algo así!?

Las mejillas del Uzumaki se pusieron rojas.

Tras un poco, Hatake busco calmarse, inhalo, exhalo y carraspeo.

—Perdona, uff —se hechó aire a la cara con su propia mano —Vaya, hace tiempo que no me reía así, pero, Boruto ¿De verdad creíste eso? A Takeshi le gusta el papá de Sarada, no yo o alguien más, hace unos días vio una foto en su casa cuando fuimos a traerla para el entrenamiento y vio la foto de Sasuke-san.

—Ah... —ahí cobro sentido para Boruto el por qué Mitsuki había escuchado algo así de Sarada.

—Tonto —se rió Megumi, se levantó y le tendió la mano con una sonrisa —Vamos, otra vez te invitaré algo, pero espero que sea la última cena después de un castigo.

—S-Si —balbuceo el ojiazul ruborizado, tomó la mano de la pelimorada para comenzar a caminar a su lado.

Lo que Uzumaki Boruto no sabía, era que ese día había logrado un gran avance en su cercanía a Megumi, por que ella quien no deseaba usualmente tener contacto físico con la mayoría de personas que no conoce mucho, le había dado la mano voluntariamente.

Por qué a Megumi ya no le daba ni el mínimo motivo para merecer su desconfianza, tenía sentimientos hacia Boruto, le gustaba.






Oops! Această imagine nu respectă Ghidul de Conținut. Pentru a continua publicarea, te rugăm să înlături imaginea sau să încarci o altă imagine.



C H I R U - 気が散る || Uzumaki Boruto x Fem Reader!Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum