( الحلقه السادسه )
.....
مى : بس انا عارفه مين اللى هيجيب التايهه
سالى : مين ؟
مى : البت داليا ... كلميها يا سالى تيجى تسهر معانا النهارده ف الكافيه ونأررها
هذه القصة للكاتب احمد سعد و تم نشرها علي بيدج قصص و روايات للناشر محمد فريد
......
داليا : خير يا مستر احمد
احمد : يا انسه يا فالحه انتى انا قولتلك اندهيلى مين ؟
داليا : يا فندم انا .....
احمد : انتى هتعيطى ؟ خلاص روحى شوفى شغلك بس ابقى ركزى يا داليا بعد كده .. المره الجايه هعلقك من رجلك على باب المكتب
داليا : ههههههه حاضر .. متأسفه بس والله يا فندم غصب عنى ومسمعتش كويس . وبعدين حضرتك كنت كده كده هتطلب تشوف البنتين دول
احمد : طب تمام روحى شوفى شغلك قطعتيلى خلفى منك لله
.....
احمد : الو ايه يا وليد عمرو مشي ؟
وليد : اه يا ريس سلم شغله ل عصام ومشي ... كان مبسوط وزعلان
احمد : طب مبسوط وعرفنا عشان هيكون جنب البيت . زعلان ليه
وليد : عشان مالحقش يسلم على زمايله الجداد
احمد : اهااااا يعنى كان عندى حق بقا
وليد : حق ف ايه
احمد : لا ماتشغلش بالك ....هما شغالين دلوقتى ؟
وليد : لا نزلو الكافيه تحت ف البريك بتاعتهم
احمد : طيب تمام
هذه القصة للكاتب احمد سعد و تم نشرها علي بيدج قصص و روايات للناشر محمد فريد
........
( كافيه الشركه ... ف البريك )
مى : هااااى داليا .. فين رقمك يابنتى
داليا : اهو اكتبى عندك معلش بقا كنت مجهزاه بس نزلت اجيب حاجه
سالى : اه ماحنا كنا سامعين .. بقولك ايه انتى بتعملى ايه بالليل
داليا : ولا حاجه . بروح البيت افضل قاعده كده قدام التلفزيون والنت والفيس وحاجه زهق
مى : طيب تعالى نخرج
داليا : ياريت .. هنروح فين
مى : ف كافيه كده مش بعيد وقعدته حلوه
داليا : تمام اوى .. اقابلكو على هناك ولا ايه
سالى : لا انا هعدى عليك انا ومى . بيتك ف سكتنا اصلا
داليا : طيب تمام . انا طالعه بقا لامستر احمد يطلب حاجه ولا حاجه
مى : هو جه ؟ مش كان مشي باين
داليا : لا .. انا ماشيه ها اشوفكو بالليل بقا
..........
( بعد 5 دقايق )
مى : سالى ! الواد واقف بيجيب شاى
سالى : هههههههههه انتى مالك بقيتى مركزه معاه ليه كده
مى : مش عارفه . حاسه ان وراه حاجه . مشدوداله كده وعاوزه انكشه وارخم عليه ههههههههه
سالى : طيب وطى صوتك . عشان هو هيجيب الشاى وهيقعد
مى : هييجى يقعد جنبنا
سالى : اشمعنى ؟
مى : هييجى . تراهنينى
سالى : اراهنك ... مش هييجى . هياخد الشاى وهيقعد ف مكان عادى بعيد
...........
سالى : هأواوأواو ماجاش ههههههههههه
مى : انا اتغاظت اوى .. بس بعيدا عن انه غلس وانه رخم وبارد ومش نازلى من زور . بس هو واد تقيل
سالى : معاك حق .. وشيك ف نفسه كده
مى : استنى !
سالى : رايحه فين تانى
هذه القصة للكاتب احمد سعد و تم نشرها علي بيدج قصص و روايات للناشر محمد فريد
.......
مى : ازيك !
احمد : ودى بردو صدفه ؟ اظن انا ف كافيه الشركه اهو وف البريك بتاعى يعنى مش قاصد اشوفك ولا حاجه
مى : عادى انا بقولك ازيك .. لقيت اللى كنت بتدور عليه ف مكتب المدير ولا ايه
احمد : اه لقيتها الحمد لله
مى : طيب تمام ... تصدق انا لسا لغاية دلوقتى معرفش انت اسمك ايه
احمد : احمد ... وانتى مى مش كده ؟
مى : وعرفت منين ؟ انا فاكره انى ماقولتلكش الاسم ف المرتين تلاته اللى اتقابلنا فيهم
احمد : ايه ؟ لا كنت سمعت صاحبتك دى وهى بتنادى عليكى ف مره بتقولك تعالى يا مى
مى : بجججد ؟
احمد : اومال ايه يعنى ؟
مى : اهااا ... طيب تمام
احمد : مبسوطه ف الشغل . ؟
مى : اه جدااا كل الناس اللى هنا روحها حلوه ودمهم خفيف ...سواء مستر وليد مدير الحسابات
احمد : ده حبيبى ده . صاحبى على فكره لو محتاجه اى استشاره او اى معلومه كلمينى وانا اوصيه عليكى
مى : شكرا ... وفيه شهد .. ومعانا عمرو .. عمرو ده بقا حته واد زى العسل بس يا خساره نقلوه الفرع الجديد
احمد : عسل اه ... طيب ! انا قايم اروح اشوف شغلى
مى : فيه ايه
احمد : فيه ايه ف ايه ؟ قايم رايح شغلى اتأخرت . فرصه سعيده يا انسه
مى : انت مالك قلبت ليه كده
احمد : ولا قلبت ولا حاجه هههههههههه فيه ايه ؟ عادى عن اذنك بقا
مى : مش تستنى لما اقولك على باقى الزملا
احمد : هو انا جديد ؟ منا عارفهم . هند وعصام
مى : زى العسل والله الاتنين دول كمان ومعاهم مستر وليد . انا مبسوطه انى قبلت هنا والله وهشتغل مع الناس دى .. رغم انى سمعت كلام مش قد كده على المدير بتاعكو
احمد : المدير بتاعنا ؟ سمعتى ايه ؟
مى : لا ياعم لاحسن يكون صاحبك ولا حاجه
احمد : ولا صاحبى ولا اعرفه . انا بشتغل عنده بس ف شركته زى مانتى بتشتغلى .. قولى قولى احنا زمايل
مى : يعنى .. سمعت انه اجريسف شويه وقليل الذوق . هو اه شاطر ف شغله جدا ودى حاجه باينه بس بردو النجاح ممكن يكون باسلوب انسانى وذوقى شويه
بيقولو شايف نفسه وعصبى وبيفضل يشخط وينطر ف الموظفين عمال على بطال ...
احمد : اه فعلا معاكى حق ... هو كده
مى : شوفت ! اهو انت موافقنى ازاى
احمد : دى حقيقه فعلا
مى : غير بقا انهم بيقولوا انه بتاع بنات ويعرف بنات كتير وبيصرف كل يوم بال 10 تلاف جنيه على الستات والبنات دى
احمد : امممممممم وايه تانى
مى : هههههههه بس كده . انا باينى عكيت ف الراجل اوى
احمد : هو كده وعكيتى ؟ دانتى شطفتيه
مى : ههههههههههه يلا عن اذنك بقا هقوم اطلع على شغلى بقا وانت كمان قوم على شغلك
احمد : تمام .. عن اذنك
............
( بالليل ف الكافيه )
مى : منوره يا دودو
داليا : ده نور القمرات الجداد بتوع الشركه ههههههههه والله زى العسل وزودتو للشركه روح حلوه كده بجمالكو ده حتى مستر احمد شايفاه مهتم بيكو كده ودايما بيسال مستر وليد عليكو وبيتابع معاه
مى : اه ماهو مستر وليد بيبلغنا . كان نفسنا نشوفه النهارده
داليا : تشوفى مين ؟
مى : مستر احمد
داليا : اومال انتى وهى كنتو جوه مع مين ؟
مى : ماحنا دخلنا مالقيناهوش يا بنتى . انتى ايه مالك ؟
داليا : مالى ف ايه ؟ انتو اللى شاربين ايه ع الصبح ههههههههههه اطلبولى حاجه
مى : شاربين ايه ف ايه ههههههههه بقولك دخلنا النهارده مالقيناش مستر احمد صاحب الشركه لقينا الواد احمد بتاع المبيعات كان جاى يمضى منه ورق ومالقاهوش
داليا : مبيعات ايه واحمد ايه ؟ لا هو اللى كان جوه
مى : بقولك ايه مش بحب الغباء ..
داليا : ههههههههههه ولا انا
مى : طب استنى .. واحنا جوه فيه حد اتصل عليك وقالك تنزلى تجيبى ورق من تحت من ال HR حصل ولا لا
داليا : اه فعلا حصل
مى : اهو هو ده احمد بتاع المبيعات
داليا : اهو هو ده احمد صاحب الشركه
يتبع .........
هذه القصة للكاتب احمد سعد و تم نشرها علي بيدج قصص و روايات للناشر محمد فريد
ياختااااااااااى .. نصبوا الصوان 😂😂😃
التفاعل يا باشمهندسين .. مش عاجبينى انتو 😉
