CHAPTER 06

78 55 0
                                    

"Leave me alone, Kenneth." I faced him and said in a serious tone.

Nakita kong natigilan siya at napalunok, tinaas nito ang magkabilang kamay niya na animoy sumusuko. "O-okay... I'll leave now."

Napailing nalang ako at pasimpleng pinagmasdan ang perpekto niyang likod, gwapo siya; 'yon ang totoo. Hindi ko man aminin pero nagwa- gwapuhan din ako sa kaniya lalo nakapag ngumingiti siya pero ayokong matalo sa laro nila ng mga kabarkada niya. All what he's doing was a bet. Oo, lahat ng ginagawa niyang pakikipagkaibigan sa'kin ay isang laro na may kasamang pustahan lang.

Napabuntong hininga nalang ako ulit at saka hinalungkat ang sariling bag, hanggang ngayon ay hindi pa rin ako makapaniwala pero anobg magagawa ko, ito ang totoo; lahat ng ginagawa niya, puro kasinungalingan.

*FLASHBACK*

Tinapunan ko nalang siya ng kakakamatay na sulyap ng marinig ang sinabi niya. Such a bastard.

"Hayss, sa susunod kase 'wag kayong gumawa ng pranks. Kita niyo 'to, muntik na kayong napatawag sa office. Alan, Kenneth... please don't do it again, okay?" Napailing nalang ako sa isipan ng sabay na mag-yes ang dalawa dahil sa sinabi ng professor namin.

Sinabi kase nilang prank lang ang lahat, tsk! May prank bang nagkakapasa?! Ano 'yon make-up? Come on!

Napailing-iling nalang ako.

"Okay class kopyahin niyo 'to kase bukas, magqui-quiz tayo." Tumango nalang ako kay Professor kahit hindi niya nakikita.

Nasa kalagitnaan na ako ng pagkokopya ng may biglang umukopa ng katabi kong upuan, umalis kase ang hinayupak na Kenneth na 'yon para magbanyo kaya baka nakabalik na.

"Are you two that closed?" Napalingon ako sa katabi ko, gulat ako ng makitang si Velen 'yon. *Gulp*

Paktay tayo neto! Saka ano raw? Close? Nino?

Naguguluhan akong napatingin sa kaniya pero umiling lang ito at mahinang natawa and i found it irritated. Napailing narin ako't napangiwi saka nagpatuloy sa ginagawa.

"You know Patricia, you're such a fool. Alam mo 'yon, like tanga?" Napintig ang tenga ko dahil sa narinig, mabilis ko siyang nilingon at sinamaan ng tingin.

Nakalimutan na niya bang muntik nang mamatay si Alan dahil kay Kenneth, ano kaya kung magsumbong siya rito. *Smirk*

"Tigilan mo na 'yang iniisip mo dahil alam kong papatulan 'yan ni Kenneth kapag sinumbong mo 'ko." Lumabas mula saisipan ko ang ngisi ko dahil sa narinig at nilantad 'yon sa kaniya.

Pero agad ding nawala ng marinig ko ang sinabi niya. "After all, it's all about bet. Isang pustahan tungkol sa pagpapa-ibig sa'yo, I'm sorry."

Nangunot and noo ko dahil sa narinig. "Anong ibig mong sabihin?"

Napangisi siya, wala na akong pakialam kung iniisip niyang desperada akong malaman 'yon. Saka bet? Pagpapa-ibig? Ano bang gusto niyang sabihin?

Tumingin ito sa'kin at nilaro ang ballpeng nasa pagitan ng dalawang darili niya. "I will straight to the point you Ms. Garcia,"

Pinaningkitan ko siya ng mga mata at hinanda ang dalawang tainga para making sa sasabihin niya.

"You," Tinuro ako nito gamit ang ballpen niya. "You're just part of the bet, Kenneth will make you fall in one month then he'll win the bet. Alam mo ba kung bakit siya nakisali?" Nanahimik lang ako, umiling-iling siya at kinagat ang dulo ng ballpen niya. "I heard it from Denice na kung totoong lalaki siya ay dapat mapaibig ka niya then dapat ipanalo niya ang laro...narinig ko rin na sampong milyon 'yon."

Para akong nabingi dahil sa narinig, namanhid ata ang tainga ko dahil sa mga nalaman. All this time, laro lang ang lahat. All this time, 'yong mga galaw niyang kakaiba at pakikitungo niya na bigla nalang nagbago...dahil lang pala sa bet? To won a ten million?

I Love You Pangit [On-Going]Where stories live. Discover now