With(out) nummer 4 ~ Matthijs de Ligt

HOOFDSTUK ~ 20

We staan beide vrolijk op de foto, als een echt verliefd stel. Ik zie de verliefdheid in mijn ogen staan op een foto die voorbij komt. Ik kijk daar naar Matthijs terwijl hij lachend in de camera kijkt.

Ik kijk naar buiten en zie dat de donkere winterdagen al beginnen te komen, het wordt een vroege winter dit jaar. Het is pas half zes en buiten is het al helemaal donker. Het moeilijkste moment op de dag voor mij op dit moment.

~

(Vertaald uit het Engels: Flicker Niall Horan)

In het donker houden we het amper vol.
En je hebt het gevoel dat er niets meer is.
Ik ben bang dat wat we hadden weg is.
Dan denk ik aan het begin.

En ik herinner me de magische elektriciteit.
Dan kijk ik in mijn hart.
Er is een licht in het donker.
Nog steeds een sprankje hoop dat je me voor het eerst gaf.

Die ik wil houden.
Ga alsjeblieft niet weg.
Ga alsjeblieft niet weg.
En ik wil dat dit voorbij gaat.

En ik hoop dat dit niet lang zal duren.
Duurt te lang.
Ga alsjeblieft niet weg...

~

Een halfuur later staan inderdaad Noah én Carel voor mijn deur. Ik klop op mijn bed als teken dat ze daar mogen zitten maar dat was niet hun plan.

Carel duikt over me heen om aan mijn rechterkant te gaan liggen terwijl Noah mij een stukje optilt om aan mijn linkerkant te komen liggen.

Als ze dan eindelijk goed liggen is het stil, een fijne stilte. 'Matthijs is boos op zichzelf', verbreekt Carel de stilte. Ik antwoord niet en laat het maar zoals het is. Frenkie heeft het ook al gezegd.

Maar dat Carel dit zegt, betekend veel. 'Carel?', vraag ik na een tijd stilte. Hij draait zijn hoofd om richting mij en kijk me aan. 'Geeft Matthijs nog om me?', vraag ik.

'Ongelofelijk veel Lauren, echt waar! Hij was zo boos op zichzelf, dat hij stom heeft gedaan', vertelt Carel me.

Deze dag heeft me zo veel energie gekost dat ik, voordat ik het door heb, in slaap val. Het enige wat ik nog voel is beweging van mijn bed, door Noah en Carel die weg lopen.

Ik hoor mijn deur gesloten worden en ik hoor ze naar Noah zijn kamer lopen. Daarna val ik weer in slaap tot ik ineens Matthijs zijn naam hoor.

XXX

Ik kijk op mijn wekker naast me en zie dat het iets voor tien uur is. 'Matthijs ze houdt van je oké! En ja, je bent dom geweest maar jullie kunnen niet zonder elkaar. Ze geeft om je', hoor ik Carel zeggen. Het is even stil als ik ineens Noah zijn stem hoor.

'Matthijs, doe even rustig. Ik weet het, voor jullie beide is dit niet makkelijk. Maar geloof me, het komt goed tussen jullie. En ja, je zal flink je best moeten doen, maar ik weet zeker dat het mogelijk is, ik ken mijn zusje', zegt hij.

'Ga nu rustig slapen en we kijken morgen verder goed?', hoor ik Carel zeggen. Ik val weer in slaap om hopelijk morgen beter wakker te worden, maar veel hoop heb ik niet.

POV MIKKY

Heb ik het zo te doen met Lauren en Matthijs. Ze geven zo veel om elkaar, maar hebben dat beide niet door. Als Matthijs het gesprek anders had aangepakt had, wat waarschijnlijk ook zijn plan was, hadden ze denk ik vannacht samen kunnen slapen.

'Mikky!', roept Frenkie door het hele huis. 'Ja!', roep ik terug, 'Kom eens naar de badkamer'. Ik sta op van de bank en loop naar de badkamer waar ik Frenkie aantref terwijl hij zijn haar weer een beetje normaal probeert te doen nadat hij net heeft gedoucht.

'Is het een idee dat ik morgen met Matthijs en een paar andere wat ga doen en jij met Lauren?', vraagt hij terwijl hij me aankijkt via de spiegel. 'Ja, dat is een goed idee! Dan hebben ze allebei even afleiding', zegt ik enthousiast door dit plan.