With(out) nummer 4 ~ Matthijs de Ligt

PROLOOG

'Bommetje!', met veel kabaal beland Klaas-Jan in het zwembad bij terugkomst van het strand. Ik glimlach om het tafereel en loop daarna naar de kamer van Matthijs en mij.

Ik sla de balkondeuren van het aangrenzende balkon open en ga in de hangstoel zitten. Ik staar voor mij uit en zie het strand.

Het geluid van de golven is zacht hoorbaar boven het gepraat van beneden. Afwezig staar ik voor mij uit en raak weer in gedachte.

Twee dagen geleden heb ik een mail ontvangen in mijn mailbox. Het was van de zoveelste club die zich bij mij heeft gemeld voor interesse in een transfer.

Maar deze mail was anders. Het was een mail van FC Barcelona met een aantrekkelijk voorstel, ik mag zelf bepalen wanneer ik kom.

Ik mag de aankomende winter transferperiode komen of de zomertransferperiode. Ze geven mij de tijd, en dat is wat ik nu nodig heb.

Zeker nu we in Barcelona zijn denk ik op bijna ieder moment van de dag aan de mail. Ik twijfel, en dat is niet voor het eerst.

Alleen naar Spanje verhuizen is geen gemakkelijke keuze. Mikky en Frenkie verhuizen over een aantal maanden naar Barcelona, maar mijn familie blijft in Amsterdam.

Er wordt altijd gezegd dat een relatie met een profvoetballer moeilijk is, maar zelf ook nog spelen is bijna onmogelijk.

Er zijn veel geruchten over een transfer van Matthijs, maar hij heeft er nog niks over los gelaten tegen mij.

Moeten we dan elkaar opgeven en onze wegen laten scheiden?

Ik kijk op als ik zachte voetstappen op het balkon hoor. 'Hey, hier ben je!', begroet Matthijs mij waarna hij kort zijn lippen op mijn voorhoofd drukt.

'Ga je mee boodschappen doen? Anders moet ik alleen met Donny, Klaas-Jan en Mikky', spekend kijkt Matthijs mij aan.

Ik lach om zijn gezicht en geef dan toe, 'Ja, ik ga wel mee'. Samen lopen we richting de auto waar Donny, Klaas-Jan en Mikky al klaar zitten voor vertrekt.

'Bereid je voor op het ergste' fluistert Matthijs nog snel in mijn oor, waarna ik in de auto stap.

XXX

Net op tijd komen we terug aan bij het huis. Het klaargemaakte eten door Naomi en Candy-Rae staat al op tafel.

Snel schuiven wij ook aan tafel en vertellen over onze avonturen in de supermarkt. Lachend kijkt de groep toe.

'En toen waren we dus elkaar kwijt, in die enorme supermarkt', sluit Klaas-Jan het verhaal af. 'Maar het is goed afgelopen zo te zien', lachend kijkt Perr de tafel rond.

Ondertussen worden er plannen gemaakt voor de avond. Een gedeelte van de groep gaat naar een club in het centrum van Barclona.

En een andere groep gaat naar de berg Tibidabo, om de zonsondergang vanaf hoogte te kunnen zien.

'Zullen wij samen naar het strand, een stukje lopen?' vragend kijkt Matthijs mij aan, terwijl hij zijn hand op mijn been legt.

'Ja', ik glimlach om zijn voorstel. De plek waar ik het liefste ben is het strand en dat weet hij maar al te goed.

XXX

'Wij ruimen niet de tafel af, want wij hebben gekookt', roept Naomi terwijl ze naar zichzelf en Candy-Rae wijst.

'Matthijs, Donny, Mikky, Lauren en ik ook niet, want wij hebben boodschappen gedaan', valt Klaas-Jan bij.

Dankbaar kijken Matthijs en ik zijn richting op. 'Jurgen en Nous waren te laat', tipt Hakim lachend.

Een dodelijke blik van Noussair gaat Hakim zijn kant op. 'Ja, dat vind ik een goede!' valt Carel Hakim bij.

'Jaja professor, we gaan al ', zuchtend staan beide op. Lachend verlaat de rest de tafel.

XXX

Het warme zand voelt fijn onder mijn voeten. Het geeft houvast, terwijl ondertussen de spanning tussen Matthijs en mij toeneemt.

Beide verbergen we iets, ik voel het aan alles.

Plots begint Matthijs een verhaal over schelpen en raken we in een lachwekkende discussie. 'Iedereen die ons nu zou horen lacht ons uit', lachend kijk ik Matthijs aan.

'Gelukkig zijn we ook maar samen', glimlachend kijkt hij mij aan. Langzaam lopen we steeds verder het water in, hand in hand.

'Stop! Anders is mijn broek zo nat', het enige dat Matthijs doet is grijnzen om mijn opmerking. Plagerig zet hij nog een stap verder, terwijl hij mijn hand stevig vasthoudt.

'Kom', Matthijs draait zijn rug naar mij toe en zakt iets door zijn knieën. Vrolijk spring ik op zijn rug waarna hij rustig het water uit loopt.

Ik leg mijn hoofd op zijn schouder en ruik de vertrouwde geur. Zachtjes duw ik mijn lippen in zijn nek, nu het nog kan.

Stel we kiezen echt beide onze eigen weg? Zien we elkaar dan nooit meer?

Ik merk de spanning en de stilte tussen ons op. Ik moet het hem vandaag nog vertellen, maar ik wil hem niet kwetsen.

Matthijs zakt opnieuw door zijn knieën, waardoor ik gemakkelijk van zijn rug glijd. Hij laat zich vallen op het zand en trekt mij naast zich.

Stil staar ik voor mij uit, naar de langzaam zakkende zon.

'Lauren, ik moet je iets vertellen', de serieuze toon in zijn stem maakt mij angstig. 'Ik jou ook', ik kijk weg terwijl ik de woorden uitspreek.

'Ik-', begint Matthijs zijn zin. 'Shit! Ik heb een aanbod gekregen van een voetbalclub', spreekt hij zijn zin uit.

Afwezig staart hij over de zee. Langzaam zie ik tranen in zijn ogen ontstaan.

'Ik heb ook een aanbod gekregen', deel ik mee en Matthijs kijkt mij aan.

Tussen het verdriet dat in zijn ogen staat lijk ik ook ergens trotsheid te zien. Hij glimlacht somber.

Beide draaien we ons hoofd naar de zee, waar de zon bijna onder zal gaan. Ik leg mijn hoofd op zijn schouder.

Het is stil en minuten lang denken we beide na over onze woorden. We laten elkaar achter...

'Het is Barcelona' , klinkt de stem van Matthijs plotseling zachtjes. Verrast til ik mijn hoofd op en zie dat Matthijs mij aankijkt.

'Wat?', vraag ik enthousiast voor verduidelijking. 'FC Barcelona heeft een aanbod voor mij', en hij wil zijn hoofd weer schuldig wegdraaien.

'Ik ook', een grote lach ontstaat op mijn gezicht. 'Echt?', met grote ogen kijkt Matthijs mij aan en ik knik lachend.

'Gaan we?' vraagt Matthijs impulsief. 'Ja, waarom niet?', antwoord ik net zo optimistisch.

Matthijs duwt zijn lippen op die van mij. Beide draaien we ons hoofd terug richting de zon, die inmiddels bijna onder is om morgen weer op te komen.

'Ik houd van je', zijn de woorden van Matthijs bij het ondergaan van de zon. 'Ik ook van jou', glimlach ik en ik leg mijn hoofd op zijn schouder.