My Personal Yaya

Chapter 25

“Totoo! Hmm… siguro ang ganda nun Cheska na ‘yun noh?” she said dreamingly while looking at the shining sky because of the stars.

I chuckle lightly. “Of course, she’s beautiful. Hindi naman ako pipili ng hindi babagay sa taste ko.”

I looked up at the sky too, my two hands is in my back supporting my weight.

“You miss your Mom?” I asked. Changing the topic.

“hmm…hmm…” she lovingly smile. “ Oo, miss na miss ko na si Mama ko. Dati hindi ako sanay na malayo ako sa kanya, pero ngayon hindi ko namamalayan na nasasanay na pala ako na malayo ako sa kanya. Though minsan, hinahanap ko pa rin ang presensya niya.” Tumawa siya. “Ang tagal na rin pala nang makarating ako rito sa Manila hindi ko na namamalayan.”

Yeah, she’s been here for almost four months. And within those months, I sometimes caught her on her phone talking with her Mom. She really miss her Mom too much.

She raised her right hand, trying to reach the stars, as if she’s going to touch it. Knowing how far the stars between us.

“Si Hans?” I suddenly asked out of blue.

Mabilis niyang naibaba ang kamay niya at marahas siyang napalingon sa’kin. “A-Anong si H-Hans?” she stuttered.

Hindi ko rin alam basta nalang lumabas ‘yun tanong na yun sa bibig ko, eh. Ba’t ko ba natanong ‘yun, eh, alam ko na rin naman ang sagot niya sa tanong kong ‘yun. Maybe I just curious about her. Yeah. Damn curiousity man!

Nang tumingin ako sa kanya kitang-kita ko ang pamumula ng pisngi niya. Tsk, just the mention of the name of her crush, nagkakaganyan na siya.

She quickly looked away hindi makatingin sa’kin. And then, tumayo siya at mabilis na sinuot ang kanyang tsinelas bago nagmadaling naglakad palayo sa pool. Avoiding my curiously asking eyes.

Tumayo na rin ako at naglakad pasunod sa kanya. Mas lalo niyang binilisan ang lakad niya, iniiwasan talaga ang tanong ko.

“Do you like him? My best friend?” tanong ko na nagpatigil sa kanya sa paglalakad.

“Ah… H-Hindi…” liar. It’s obvious Alisha.

“Hindi. Really? Eh, bakit nun’ binanggit ko ang pangalan Hans namula ka kaagad?” I tease.

“Hindi talaga. Tsaka alam mo Zach inaantok ka na, matulog ka na.” mabilis niyang sinabi, masama na ang tingin sa’kin ng lingonin niya ako.

Tumawa ako. “Really, Alisha? Keep denying it. It’s obvious though. Kita sa mga galawan at pananalita mong nauutal, huli na kita, Alisha."

Tumigil siya sa paglalakad at hinarap ako. “Eh bakit ka pa nagtatanong kung kita mong obvious naman pala na may gusto ako sa kaibigan mo?” asik niya sa akin. 

Tinarayan pa ako bago siya nagpatuloy ulit sa paglalakad papasok ng bahay. Ako naman ay napahinto rin sa paglalakad , na wala ang pagkakangiti ko at napatingin sa likod niyang papalayo.

I heave a sigh. Napayuko ako at pinagmasdan ang sarili kong anino. Even though I can feel and see it, that she likes my friend still I just want to confirm it from her too. But now that she already admitted it, I don’t know what would I feel about it.

Nang makapasok ako sa loob ng bahay at maisara ang sliding glass door. Bahagya pa akong nagulat ng pagharap ko ay nasa harapan ko na si Alisha.

“Ano…?”

Akala ko ba dumeristyo na ‘to sa kwarto niya? Mukhang bumalik pa yata. She looked bother for some reason, hindi siya mapakali. Nilagpasan ko siya at nagpatuloy sa paglalakad. I fish out my phone from my sweat pants, peeking what is the time now?.