Yesterday's Loaded Bullets

Chapter 42

"Why aren't you answering my call??"

Bungad ni Soline sakin habang naglalakad ako papunta sa sasakyan ko. Hindi ko alam kung makakaya ko ba ang lahat after nito.

"Papunta na ako jan. Wait me there may pupuntahan tayo." binaba ko naman agad ang tawag at napabuntong hininga bago pumasok sa loob ng sasakyan.

Ilang minuto akong nagbyahe papuntang hospital at namataan ko ang piguro nito sa labas. Maayos na ito pero may benda ang gilid ng noo nito.

Sinalubong ako nito ng yakap nang makalapit ako sakanya. I will miss her so much. I will do everything for you baby.

"I thought something happened to you. Are you okay?? Where are we going??" sunod sunod itong nagtanong saakin habang nakahawak ang mga palad nito sa pisnge ko. Parang maiiyak ako habang tinitingnan ang maganda nitong mukha. I gently kissed her forehead.

"I love you amore." i said to her.

Nagmaneho na ako ng kotse. Mahigpit na nakahawak ang kamay ko sakanya. Mabilis na napalingon ako sa may bintana nang tumulo ang luhang kanina ko pa pinipigilan. Napakagat ako sa labi ko para di makagawa ng ingay sa loob.

Pinunasan ko ito na parang nagtatanggal ng dumi sa gilid ng mata kaya di niya ito nahahalata. Kinuha ko ang kamay nitong nakahawak sakin at hinalikan iyon.

Ilang minuto pa ay nakarating na kami sa bahay ko. Ito yung isang bahay na pinatayo ko para sa sarili ko.

Pinagbuksan ko ito ng pinto at iginiya sa loob. Kung saan napadpad ang paningin nito kakasuri sa paligid. Nauna na akong pumasok at malakas na naglabas ng hininga dahil naiiyak nanamn ako sa inis.

"This is my house. Everytime na nagiisa ako dito ako tumatambay." nakangiting tiningnan ko ito na busy parin sa pagtingin sa loob. Modern house ito malapit sa may gubat at sa likod nito ay may malawak na sementong lupa.

"This place is so beautiful and relaxing." she said while smiling widely to me. She look dazzling everytime she smile. I just hope na hindi mabura iyon.

"I prepared a dinner for us love." I said to her at hinila ito sa may kusina. I planned everything here. This will be our last meal together...hope not.

"Did you prepared all of this??" nagtatakang tanong nito habang dahan dahang umopo na pinaghila ko naman.

Kudos to those bastard who really made a great job for this. She look so happy right now, halata naman sa mukha niya kahit di niya sabihin and it's torturing me inside.

"Masakit pa rin ang ulo mo?." Tanong ko dito habang nagsimula na kaming kumain. Tiningnan ako nito tsaka umiling.

"I'm fine. Who are they Rajim? Why are they chasing us?"

Napahigpit ang hawak ko sa tinidor dahil sa mga tanong niya. Hindi ko siya pwedeng sabihan dahil alam kong makikialam talaga siya at yun ang kinakatakot ko dahil baka may mangyari nanamg masama sakanya.

"Try this love, it's tasty and sweet." ngiting sinalinan ko siya ng El Rado Wine , not minding her question.

Randam ko ang mga titig nito sakin habang sumusobo ako ng pagkain. Kalaunan ay di na ito nagsalita at uminom nalang.

Ilang minuto pa kaming kumain at napagusapan nalang namin ang trabaho niya sa hospital. Hindi na niya sinubokang piliting buksan ulit ang topic kanina dahil siguro randam niyang ayaw ko pagusapan iyon.

Hinablot ko naman ang box na nakatago sa bulsa ko at inilapag ito sa harap. Natigil naman ito at nagtatakang tumingin sakin.

"Open it." ngiting sabi ko kaya naman ay kinuha niya ito. Bakas ang pagkamangha at saya sa mga mata niya habang tinitingnan ang laman.