My Personal Yaya

Chapter 24

“Che!” Inismiran ko siya, at nagmadaling lumabas ng kanyang kotse. Bago ko padabog na sinarado ang pinto ng kanyang kotse, ay narinig ko pa ang kanyang halakhak.

Kainis! Kainis!

Mabigat ang mga yabag ko habang papasok ako sa loob ng bahay. Naramdaman ko ang habol n’yan mga yabag sa ‘kin. “Hey! Wait up,” natatawa pa rin aniya. Inakbayan niya ako ng makalapit siya sa akin.

At ayun ang naabutan itsura namin ng kanyang mommy, na eleganteng nakaupo sa kanilang living room habang nagbabasa ng magazine. Mabilis kung kinalas ang pagkakaakbay ni Zach sa ‘kin. “Good afternoon, ma’am Celine.”

Tumikhim si Zach. “Mom.”

Tumayo ang kanyang mommy at lumapit sa ‘min. Nang makalapit hinalikan niya ang pisngi ng kanyang anak bilang pagbati. Ngumiti lamang ito sa ‘kin. Nagpaalam na ako sa kanila dahil naramdaman kung may sasabihin si ma’am sa kanyang anak.

“Let’s go upstairs son, your dad is waiting to you in the library.”

Rinig kung sabi ni ma’am Celine, bago sila umakyat sa ikalawang palapag ng kanilang bahay. Nang mag-angat ako ng tingin sa taas ay nagulat pa ako ng magtama ang paningin namin ni Zach. Nakatingin lang siya sa akin hanggang sa makarating sila sa taas at lumiko sa hallway papuntang library nila.

“Oh, nandito ka na pala.” Nagulat ako nang magbaba ako ng paningin at maglakad ay mukha ni Kary ang sumalubong sa’kin.

“Kary, kagulat ka naman. Oo, kararating ko lang.” sagot ko sa kanya.

May dala siyang tray na naglalaman ng meryenda ng mga Torres. Muntik pa ngang matumba ang isang baso ng juice sa tray ng magsalubong kami dahil hindi kami nakatingin sa amin nilalakaran at nakapukos lang sa amin mga ginagawa.

“Kaya mo ba? Tulungan na kita.” Alok ko sa kanya.

“Hindi na, kaya ko na ‘to. Sige na mag-ayos ka na roon.”

Tumango ako sa kanya at nagtungo sa akin silid para makapagpalit ng damit nang makapagpalit ay lumabas agad ako ay tumulong sa kanila sa kusina. Nang makabalik si Kary galing sa library mga isa't kalahating oras yata ang tinagal ng bumaba ang pamilyang Torres para sa kanilang hapunan.

Pansin ko na wala na sa mood si Zach, dahil sa pagkakakuyom ng kanyang bagang at paghigpit ng hawak niya sa kutsara’t tinidor, habang ako’y nagsasalin ng juice sa kanyang tabi.

ZACHARY

As soon as we entered the library, I know to myself were this conversation will lead us. I know they already knew that Cheska— my Ex, tsk— is coming back home sooner or later now, no exact date.

I know because I’m the first one she’s informed about it.

Hindi ko alam kung paano nalaman ng mga estudyante but, I didn’t care at all. Oh… wait, I almost forgot that there’s Claire who’s friend with Cheska. Malamang tinawagan niya rin ang kaibigan niya at do’n nalaman ng lahat. Chitchat after chitchat, gossiping after gossiping, I guess.

I know narinig na rin ‘to ni Alisha. Sino bang hindi, eh halos lahat ay ayun ang pinag-uusap, matapos pag-usap nang lahat ang pagiging personal Yaya ni Alisha sa’kin, ito naman ngayon.

I wanted to tell to Alisha that it’s was nothing now to me, that I’ve move on already, that it didn’t affect me even if we see each other again. But, my other part of my head stopping me to do so. Why? I didn’t know either.

Hindi ko rin alam sa sarili kung bakit hiram rin akong magsalita sa kanya. Tsaka, bakit pa? Kita ko naman na wala siyang paki sa kumakalat na usapan sa school! Dahil busy siya sa pag-day-dreaming sa crush niyang  si Hans! Tsk!

Nang nalaman ko na hinatid ni Hans si Alisha sa bahay hindi ko malaman kung ano ang mararamdam ko ng mga oras na ‘yun. Jealousy consumed me. A part of me saying I must’ve send Alisha home first. The funny thing was, I didn’t know when I’ve started feeling this way to Alisha— to get jealous. But, that day, I know I felt it. And I think… I’m starting to like…her.

I snapped on my reverie when I heard dad clear his throat. I looked at him, waiting for him to talk. But, before he could even utter a single words we heard a knock on the door we both looked at it and waited the person to come in.

Nawala ang tingin ko sa kanya ng may kumatok at pumasok roon si Kary na may dalang tray laman ay meryenda. Panandalian nawala ang tensyon sa paligid. Inantay muna naming matapos sa paglalagay ng pagkain si Kary sa center table at ng makaalis ay naramdaman ko na naman bumalik ang tensyon sa amin. Habang naglalagay ng pagkain si Kary napatingin ako sa pinto umaasang kasama niya si Alisha.

Wait… bakit ko ba iniisip ang babaeng ‘yun? Nasa baba lang siya Zach!

As soon as Kary left the room, Dad began to speak. I took the juice and drink it while listening to Dad’s talks.

“I know you already heard about Cheska coming—”

“Yes.” I cut him off. I returned the glass on the table and face him. “And whatever this conversation may lead us, my answer is no. I don’t care if you have deal with her father, you’ve already heard my answer and its No.” I said firmly.

“Zachary!” tumaas ng bahagya ang boses ni Dad. He took a deep sigh then massage his temple. Mom on the other hand, who’s just quietly listening to us, stand up on her sit then walk towards her husband, helping him to calm him down.

Tumagal ang usapan tungkol sa pagpapakasal ko—namin ni Cheska. Na kahit anong pilit nila sa akin ay siya namang tinatanggihan ko. Pinaalala pa nila sa akin dati na ako pa daw ang nagsabi sa kanila na papakasala ko si Cheska. Oo, dati. Dati na ‘yun iba na ngayon at nagbabago ang isip ng tao, nagbago na ang isip ko tungkol doon. And, for petty sake! I was young when I said those words to them! My young mind was so innocent I didn’t know what I was saying back then. Honestly, I didn’t remembered even a bit of memory there, actually.

“Son…”

“Mom. please.” I was about to stand up and leave them dahil kanina pa ako nagugutom and I suddenly wanna taste Alisha cooking but, I stopped mid way when dad suddenly speak again that made me froze for a while.

slowly, I face dad again.

“Ronald asks me a favor and because he’s a very close friend of mine, I agree. He wants you to marry his daughter because he thinks he’ll never last long…”

“What?!”

My lips parted a bit, my eyes got wide, I couldn’t believe what Dad said in his last words. Parang hindi ko narinig ang mga sinabi niya at ang huling mga salita niya lang ang narinig ko, parang ‘yun lang ang nag-mark sa utak ko. I didn’t care about marrying Cheska I only care about is uncle Ronald. And, If Dad saying the truth (I hope not) that uncle Ronald is… I don’t want to think about it.

He’s a good friend to me, I remembered playing to him when I was young back then.

“Almost of his ownership will go down to Cheska, and he’s fearing because Cheska doesn’t know—even a bit in their company businesses. So…”

"Did Cheska know this?" I asked. 

Dad sighed, "I think not."

Tumikhim ako. “Okay. I get it now. But, it doesn’t mean the fact that I’ll change my mind.”

“Zachary!”

“Hon. Calm down. Zach you can go now.” Mom caress Dad’s arms to calm him down.

Hindi ko na sila binalingan ng tingin at umalis na lang sa lugar na ‘yun. Dumeristyo ako sa room ko pagkapasok ko dumeristyo agad ako sa bathroom at binabad ang katawan ko sa ilalim ng malamig na tubig. Ilang minuto pa akong nasa gano’n bago ‘ko naisipan na tapusin na ang pagligo at makapagbihis na at makakain na rin dahil kumakalam na ang tyan ko.

Paglabas ko ng kwarto naabutan ko pa sila mommy na papaliko at pababa sa hagdan. Nang makapasok ako ng dining room hindi ko alam pero wala sa sarili kong hinanap si Alisha roon.

Ha! seriously? what the hell is happening to me, now?