3.4~

88 15 186
                                    

Selam canlarım🖐 Nasılsınız?

Okulların açılmasını büyük bir heyecanla bekleyen ben okuldan bıktım:)

Sizin haftanız nasıl geçti?

Bu bölüm biraz süpriz içeriyor😍

Lütfen oylarınızı ve yorumlarınızı esirgemeyin. Sizin yaptığınız en küçük yorum bile benim motivasyonumu yükseltiyor. Bu da daha çabuk bölüm gelmesine neden oluyor.

Keyifli okumalar🦋

________________________


Uraz'dan

"Abi bak ben sana söylüyorum, senin halin hâl değil." Offff!

Evet, sabahtan beri halimin hâl olmadığını söyleyen Alaz bir yenisini daha eklemiş bulunmakta. Kumru'nun doğum gününün üzerinden yaklaşık bir hafta geçmişti. Benim kendime bazı hisleri itiraf etmemin üzerine daldığım düşünce sellerini fark eden Alaz iki gündür bana gına getirtmişti.

"İyiyim abi, bir şeyim yok ya!" Dediğimde bana göz devirip;

"He ben de salağım zaten! Konunun Kumru ile alakalı olduğunu fark etmedim mi sanıyorsun sen? Sadece bugün bana 3 kere Kumru dedin lan sen!" Dediğinde şaşkınlıkla ona baktım. Dememiştim ben öyle bir şey! Demiş miydim? Yoo...

"Yürü git lan! Nereden sana Kumru dedim ben?!" Yükselme Uraz yükselme.

"Urazzz! Uzatma abi. Anlat artık da sen de rahatla ben de rahatlayayım."

Bakışlarımı denizin durgun dalgalarına yeniden çevirdiğimde elimdeki sigaradan bir duman daha çektim içime. O sırada Alaz'ın sesini bir kere daha duymuştum.

"Al işte bir kanıt daha.." derken anlamadığımı belirten bir bakış attım.
"Ne kanıtı?"

"Ne kanıtı mı?! Kardeşim sen en son babanla ettiğin o büyük kavgada sigara içmiştin. Onda da daha 18 yaşındaydın.  İlk, tek ve sondu oda!"
Ve bir 'offf' daha.

"Ee, onun bununla ne alakası var?"
Dediğimde o da derin bir nefes alıp vermişti. "Şöyle bir alakası var kardeşim; dertlisin, düşüncelisin, mutlusun hatta belki de öfkelisin..." dediğinde "Ee?" Demiştim.

"Bak, ben kardeşimi kendinden bile daha çok tanıyorum. Dertlisin çünkü; böyle bir şey varsa ne yapman gerektiğini bilmiyorsun. Düşüncelisin çünkü; ne karar vermen gerektiğini bilmiyorsun. Mutlusun çünkü; içindeki duygunun ne anlama geldiğini ve kime yönelik olduğunu biliyorsun. Öfkelisin çünkü; yaptığın, düşündüğün, konuştuğun her şeyi bir ihanet gibi algılıyorsun. Yani bu işin içinden çıkabilmek için biriyle konuşup dertleşmeye ihtiyacın yok mu sence de?" Dediğinde haklı olması canımı sıkmıştı. Alaz akıllı bir insandı. Akıllı ve zeki...

Bu durum bazen çok işime yaradığı gibi bazen de beni köşeye sıkıştırabiliyordu. Tıpkı şu anda olduğu gibi.

"Of Alaz Off!" Dememin ardından sinsice gülümseyen taraf oydu tabii ki de! Bu oyunu kazanan bir yarışmacının sevinciydi sadece..

"Neyi merak ediyorsun?" Diye bir soru yöneltiğimde; "Hepsini, baştan sona doğru olan hepsini." Gözlerimi devirip; "Tamam sen sor, ben cevap vereyim?" Dediğimde kafasını sallamıstı.

"Kumru'ya karşı bir şeyler hissettiğini ilk ne zaman anladın?" Oo beklemediğim yerden geldi. Neyi beklemedin acaba? Sen sor dedin!

"Kumru'yu ilk defa Nefes'de gördüğümde zaten çok etkilenmiştim..." dememle Alaz'dan koca bir "Nee!" Nidası gelmişti.

İMKÂNSIZIN AŞKIDonde viven las historias. Descúbrelo ahora