Only You, oh and him

Deel 29

p.o.v River

Als een echte gentleman -en met een grap vanuit zijn kant over hoe we cliché dingen ons ding gaan maken- schuift hij mijn stoel naar achter en laat mij zitten, om me vervolgens weer aan te schuiven. Ik grinnik kort, deze keer al weer een stuk echter aangezien de paniek in mijn lichaam langzaam weg aan het ebben is. Ik kan dit aan want ik ben sterk en heb al ergere dingen overleefd. Ik laat me niet zo van mijn stuk af brengen.

"Heey welkom terug Alex. Wie is deze mooie meid tegenover je? Ik heb haar nog nooit eerder gezien." Het meisje van onze leeftijd staat met een notitieboekje voor onze tafel en kijkt Alex licht plagend aan. "Deze meid is River. Ik heb haar ontmoet in de supermarkt waar ik haar hielp. Ze komt hier niet uit de buurt dus vandaar dat je haar niet zal kennen," verteld Alex aan het meisje wat aan onze tafel staat.

"Te schattig dit. Als ik dit naar Easton app zal hij door het dollen zijn," glimlacht de meid en daardoor krijg ik de indruk dat de twee elkaar goed kennen. Ze wendt zich naar mij toe en zegt dan: "Alex die op date gaat is een primeur en heel dit kleine stadje zal in schok zijn dus voel je maar gevleid dat jij de gelukkig bent voor deze lieve schat."

Aan de overkant van de tafel geeft Alex een geïrriteerde kreun. "Stop met me voor schut zetten alsjeblieft. Ik weet wat ik wil drinken." Ik grinnik kort en voel aan dat ik dit meisje wel mag. "Nou oké dan brompot. Neem haar anders een keer mee als we wat leuks gaan doen. Je weet dat zowel Easton als Sawyer blijven zeuren om haar te mogen ontmoeten. Ohh, nog niet eens gesproken over Madeline. Ze gaat zo blij worden als ze dit hoort. Maar oké, wat willen jullie drinken?" vraagt ze dan.

"Doe mij maar een cola. Wat wil jij drinken River?" vraagt Alex. Ik denk even maar antwoord dan: "doe mij maar een 7-up". De bedienster voor onze tafel knikt en schrijft wat dingen op. "Oké, ik kom zo terug om jullie bestelling op te nemen." Ze knipoogt nog snel naar Alex voordat ze weg loopt.

"Wie was dat," vraag ik dan verward. "Dat was Abby, een van mijn vrienden van de middelbare school. We waren best close en wanneer we allemaal terug zijn in de stad dan spreken we altijd wel wat af. Nu met de vakantie is iedereen in de stad dus dan spreken we vaker wat af. Je mag best een keer mee als je wilt. Ze zijn echt heel erg leuk. Of je moet dat te snel vinden gaan, dan moet je het zeggen. We hebben maandag natuurlijk ook gepland staan. We kunnen dan iets samen doen maar we kunnen ook wel naar mijn vrienden. Ik weet zeker dat Abby iedereen dan al wel zal hebben ingelicht."

Even ben ik weer overdonderd door zijn geratel, iets wat vaker gebeurd. "Uhm ja, we kunnen maandag wel naar je vrienden. Dat lijkt me wel leuk. Pas wanneer we families gaan ontmoeten gaat het iets te echt voelen. Het lijkt me wel leuk om hier mensen te kennen eerlijk gezegd."

Ik meen elk woord wat ik zeg en verheug me er eerlijk gezegd wel op wat meer mensen te leren kennen hier na al een aantal weken hier te zijn. Hij knikt instemmend en zegt dan: "Families leren kennen is zeker pas een gevorderde vrienden uitdaging, of een 'ik-wil-je-mijn-vriendin-maken uitdaging'". Hij grinnikt kort voordat hij zich richt op de kaarten voor ons.

"Ik hoop echt dat jij het hier net zo geniet als dat ik al jaren doe," zegt hij met een schattige glimlach. Hij overhandigd me een kaart en begint zelf al druk alles te lezen wat er in staat, al geloof ik hem als hij zegt dat hij de menukaart uit zijn hoofd weet. Tijdens het bestuderen van de menukaart merk ik dat hij soms een instemmend geluid maakt en wanneer ik dan stiekem naar hem op kijk zie ik dat zijn gezichtsuitdrukkingen alle kanten op gaan.

Met een kleine glimlach kijk ik er naar en besluit dat dit nu al een van mijn favoriete dingen is die hij doet. Wanneer ik hem op zie kijken van zijn kaart richt ik me snel weer terug op mijn eigen kaart op de hoop dat hij niet heeft gezien dat ik naar hem aan het kijken ben. Maar aan de grinnik van de overkant van de tafel te horen heeft hij me weldegelijk zien staren. "Mag ik toegeven dat ik de hele week aan je heb gedacht, op wat voor manier dat dan ook is?"