CHAPTER 14

116 6 0
                                    


"I know you're already awake, " I heard his bedroom voice making me to sniff.

Nakatihaya ako habang nakapikit ang mata, totoong kanina pa ako gising. Ang rami raming bagay ang pumapasok sa isipan ko dahil sa naging kapusukan ko kagabi.

Habang naaalala ko, hindi ako makapaniwalang ako iyon. Ni hindi ko man lang naisip na maaari akong mabuntis. Kapag nangyari iyon, hindi ko na alam ang gagawin ko. Hindi ganitong buhay ang nais ko.

Gaya ng palagi niyang pwesto ay nasa ilalil siya ng kili kili ko, nakasubsob ang mukha sa gilid ng hubad kong dibdib. Parehas pa kaming hubad sa ilalim ng kumot na pinagsasaluhan namin.

Tumalikod ako at sinubukang alisin ang braso niyang nakapalibot sa bewang ko, ngunit hindi siya nagpatalo. Mas hinigpitan niya ang yakap sa akin.

Nang umusog siya pataas ay tinago ko ang mukha sa dalawa kong palad at tahimik na humikbi.

"Why the hell are you crying? Are you still sore?" Nalilito niyang tanong at pilit tinatanggal ang kamay kong nakatakip sa aking mukha. Ng magtagumpay ito ay iniharap niya ako sa kanya.

Ibang iba ang mukha nito kapag magtatrabaho kesa ngayon na bagong gising lang, bagsak ang buhok at gusot ang mukha--na dahil sa akin.

"Ano ba ang nagawa ko sayo? Nananahimik ang buhay ko Cannon, wala kang mahihita sa akin, I'm a disgrace to my clan walang wala ang halaga ko sa halaga ni Scarlet." Buo ng hinanakit kong tugon. Sa lahat ng papatayin niya ay bakit napili niya pa si Scarlet?

She's like a diamond to be care, she's very important to them. Siya ang utak nila. No wonder kung bakit galit na galit si lolo at kinakailangan pang mag balik bansa ni kuya.

Bakit? Paano? Paano niya pinatay si Scarlet? Kagaya rin ba ng pagkamatay ni Fiona? Binaril niya? Napakasama niya! Wala siyang awa!

"Don't know that guy?" Mabilis ang naging tango ko sa biglaan nitong pagtatanong, napakaseryo rin ng aura nito gaya ng usual look niya.

Gumalaw ang panga nito dahil sa naging sagot ko.

"I'm sure you want to get rid of this place right? Am I right?" Sandaling nangunot ang noo ko dahil sa sinabi nito, of course I want to! Pero bakit ang tono ng boses niya ay iba? Bakit parang nahihimagaan ko roon ang pag-asa?

Ng hindi ako sumagot ay umalis ito sa kama at tumayo sa harap ko.
" Tell me how can we snake out that fucking island without getting caught and I let you free from me."
He emphatically utter each word and storm out without giving single glance at me.

Hindi ako nakakilos at nanatiling nakatulala sa kisame, paulit-ulit umi-echo ang boses niya sa tenga ko. Ang gusto niyang mangyari. Kapalit ng kalayaan ko ay ang pagkakanulo ko sa buong angkan ko?

Hindi. . . . hindi ko gagawin yun.

***

Mabilis ang naging takbo ng araw, at lahat nun ay sinikap kong hindi magtagpo ang landas namin ni Viglianco, isa pa ay mukhang busy ito at problemadong problemado, mukhang pati ito ay umiiwas rin.

Hindi na kami sa iisang kwarto natutulog dahil halos wala naman ito sa buong araw. Gusto ko mang ilibot ang sarili sa buong lugar ay hindi ko magawa, siguradong malalaman niya ang nais kong gawin dahil sa tracker device na nilalagay niya.

Ano kaya kung alam na nila lolo? Ni kuya na andito ako? Si kuya hindi pa alam ni kuya na wala na si daddy. Hindi man lang ito dumalaw, I texted and call him pero wala.

Sa ganitong kalagayan mayroon sa puso ko na natutuwa dahil andito si kuya, at least sa kanya, kahit. . . kahit masama ang loob nito sa amin alam kong hindi niya ako pababayaan.

HIS CAPTIVE Where stories live. Discover now