Etrafımda binlerce beden yatıyordu. Hepsinin vücudunda çeşitli yaralar vardı ve bazı uzuvları kopmuştu. Yer kırmızı renge boyanmış balçıktı. Ölülerin üzerine çullanan kurtçuklar tüm açlıklarıyla bir parça et koparmanın peşindeydiler. Kimi tırnakla aralarından başlıyordu kimi gözler ve ağızlardan. Gökyüzünde kara bulutlar yerdeki felakete göz yaşı akıtmak üzereydi. Sinirlilerdi ve bu, içlerinde dolaşan elektrik akımlarından anlaşılabiliyordu. Etrafıma bakındım, benden başka kimse yoktu. Zihnim bulanıklaşıyordu, tükendiğimi hissediyordum. Kollarımda, sırtımda ve yüzümde kesikler vardı. Sağ kolumdaki yaraya dokundum, uzun ve derin bir kesikti. Yaradan sızan kan parmaklarıma bulaşmıştı. Acı hissetmiyordum ancak bitkinliğimin sebebi vücudumdaki kesikler değil ruhumda açılan yaralardı. Tek vücut olarak dikilsem de paramparça hissediyordum. Çürük hava boğazımı yakıyordu, nefes almakta zorlanıyordum. Yardım istemek için etrafıma bakındım, uzakta kim olduklarını hatta neye benzediklerini seçemeyeceğim siluetler hareket ediyordu. Başım dönmeye başladı. Yer titriyordu, bir grup zırhlı bana doğru tüm hızlarıyla yaklaşırlarken yalpalayarak geriye doğru bir adım atmaya çalıştım ama yapamadım. Yere düşerken şeytani bir ses zihnimde yankılandı. "Bu daha başlangıç kardeşim.."
Herkese merhaba. Osiris, yıllar önce kendi dünyamda, kitap olma umuduyla yola çıkılmış bir maceraydı. Şimdi ise sizinle birlikte. Umarım beğenirsiniz. Yorumlarınız ve yapıcı eleştirileriniz benim için çok kıymetli. Keyifli okumalar.
Sevgiler.
YOU ARE READING
SİRİUS KADAR YAKIN...
Fantasy"Gece. Bu gece. Az kaldı. Çok az kaldı... Bak, 'Sirius' kadar yakınım sana! Haydi, gel sevgilim. Bekliyorum.. "
