If Parallel Universe Exist (WANGGE)

"Kyle"

"A-ano y-yun?" Nauutal kong tanong?

"Okay ka lang ba?" Tanong ni Zyrah sakin.

"O-oo... A-ayos lang ako." Saad ko pero di ko maitatangging kinakabahan ako sa mga titig nya.

"Mag-usap nga tayo..."Saad niya. " Jelly, ikaw na muna jan, may pag-uusapan lang kami ni Ward." Hinila ako ni Zyrah papunta sa kwarto niya. Yes may kwarto siya dito sa bahay dahil simula bata pa kami ay magkaibigan na kami kaya nagkaroon na siya ng parte sa bahay.

Pagpasok namin ay agad niya akong pinaupo sa kama at hinarap .

"Tell me the truth ward." Diretso niyang saad na kinagulo ng isip ko. Magulo na nga toh mas naging magulo pa dahil sa babaeng toh.

"What do you mean?" Tanong ko rito.

"Don't play dumb Ward... Sabihin mo sakin yung totoo!" Iritado niyang saad. Ano bang gusto niyang sabihin ko? Nakakaloka.

"Ano nga kasi?" Tanong ko ulit.

"Yan! Yang pag ganyan ganyan mo... Akala mo di ko napapansin? Namin napapansin? Ward you have that look in your eyes that says your inlove with Angge but you somehow make it just look like it's nothing! Ano bang totoo ward?" Nagulat ako sa sinabi niya. Ako? Inlove kay Angge? H-hindi pwede.

"Hindi... I am not inlove with her and she is just my friend. Just a friend that I really cared the most Zy." Mahinahon kong saad.

"Oh god Ward! Just please tell me the truth, it's either a yes or a no, your eyes speaks louder while you mouth is shut so please. Bestfriend mo ako." She paused and look at me. "Inlove ka ba kay Angge or hindi?" Tanong niya. Napabuntong hininga na lang ako at tinitigan siya.

"Ano?“—Zyrah.

" I don't know Zyrah! If you want a yes or a no well I don't know! Hindi ko alam! Naguguluhan ako! Zyrah! Gulong-gulo ako!" Sigaw ko sa kanya. Naiiyak ako. Gusto ko na lang umiyak ngayon, gusto ko ibuhos lahat.

"Zy! Zy the truth is I don't even know why I get jealous when someone else is near Angge! I don't even know why I had butterflies when Angge gaved me that smile that she always wear when she's happy! I don't even know why I want Angge to want me as much as I want her! I feel like I want her Zy but I can't want her! " Sigaw ko and this time, tumutulo na luha ko.

I admit... I want Angge, I want her to be only mine.

"Why Angge? Bakit hindi? You can have her if you want her... Get her Wardy." Saad niya at hinimas ang likod ko.

"Kyle... I love Kyle. I am only with him. Siya lang mahal ko Zy! I can't love someone else. I love Kyle. I love him."

"Ward...." Niyakap ako ni Zyrah at narinig ko ang hikbi niya. "Ward please, wala dito si Kyle. Wala si Kyle ward."

"Zy! Here or not i'm still gonna be only for him! I'm only for him Zy! Kanya lang!"

"Ward! Please!" Sigaw niya sakin.

Kumalas ako sa kanya at tumayo bago pinunasan ang mga luhang nag-uunahang pumatak sa mga mata ko.

"San ka pupunta?" Tanong niya.

"Pupuntahan ko si Kyle Zyrah! Kailangan ko siyang makausap." Saad ko at dali-daling umalis na dala-dala ang susi ko.

"Ward? San ka pupunta!?" Sigaw ni Celine pero di ko na iyon pinansin at naglakad na patungo sa kotche ko.

Kailangan ko makausap si Kyle, gusto ko siyang makausap ngayon. Miss ko na siya. Miss na miss.

Ilang minuto lang ay narating ko na kung nasaan si Kyle.

Time Checked: 6:15 AM

Sobrang aga pa. Wala pang ibang tao ang nandito kung hindi ako lang. Ilang buwan na din akong di nakapunta dito, miss ko na si Kyle.

Naglakad ako ng naglakad hanggang sa narating ko ang kinaroroonan ni Kyle. Naluha na lang ako ng makita ko siya, dala ko yung favorite niya, fries at latte the usual food he used to eat nung magkasama kami.

Nakabili din ako ng flowers sa dinaanan kong shop sa may kanto kanina. This flowers are so rare, ang ganda. Magugustuhan to ni Kyle.

Nilapag ko na ang mga dala ko sa gilid atsaka nilabas ang fries na dala ko.

Ang ganda pa din ng pangalan niya.

                     In Memory of

Kyle Joash Dela Vega
Born: January 21, 1998
Died: January 21, 2020

Napangiti na lang ako habang binabasa ang gravestone niya. Hinawi ko ang mga damo na nakaharang sa pangalan niya at umiyak na naman.

I can still remember the day I lose him. That day was the happiest but yet my happiest day turned into a tragic one. Minsan nagsisi na lang ako kung bat pa ako nagandahan sa tulips na nakita ko nung araw na yun kaysa sa bulaklak na dala niya. Kung sana di ako nahumaling sa ganda nun siguro buhay pa si Kyle. Buhay pa ang lalaking mahal ko.

"Hi love..." Pumatak ang luha ko habang kinakausap ko siya. "I missed you so much. I missed you every single day at walang araw na hindi kita namimiss. Walang araw na hindi kita naiisip." Pinunasan ko ang luha ko at hinawakan ang pangalan niyang nakamolda sa tiles. "Love if you just never left me too soon then maybe I am not this vulnerable in here. Love kung sana hinintay mo ako,kung sana maibabalik ko yung mga araw na kasama kita , yung mga araw na masaya tayo. Love you have showered all things that I can have in the world but you suddenly left me hanging here, you have left me mending my heart on my own. "

"Love, I was so inlove with you. So inlove that it took me two years to be still stuck with your memories. Love I was so inlove with you until dumating si Angge... She's my friend, she used to be just a friend. But love I know I shouldn't be feeling this towards her because I have you but I can't help it. She's irresistible, she's smart, strong and she had all those characteristics anyone could ask for. Ideal girl siya, and love I wanna say sorry. I am sorry because I fell inlove with her and 'm sorry because I was too dumb to find someone else when I am only supposed to have you. I'm so sorry love i'm so sorry. " Niyakap ko ang natitirang ala-ala ni kyle  habang umiiyak.

"Please forgive me love. Please forgive me." Paulit ulit kong bulong hanggang sa nagdilim ang paningin ko.