Chapter 9

13 1 5
                                    

WE WERE disrupted when we suddenly heard a knock in the door. Nagpresenta akong ako na ang magbubukas ng pintuan.

As I opened the door, Clove's handsome face came to my sight. He was smiling boyishly. His hair was neatly done, as well as his clothes.

He was wearing a white trouser paired with a white shirt. His white t-shirt was inside since he was wearing a sky blue polo. His choice of color complemented his skin.

"Let's go?" Nakangiting tanong niya dahilan para bumalik ako sa sistema ko.

"Sige." Saad ko.


AS WE ARRIVE at the church, we are the center of attraction. Halos lahat ng nadaanan namin ay tumitingin sa amin
Mostly were the teenage girls and the guys also.

When we found a seat that was not accupied, doon kami pumwesto ni Clove.

The mass started. I attentively listened as the priest started his homily and preached us. When the mass ended, we stood up on our seats.

"Where are we going next?" Nakangiting tanong sa akin ni Clove.

Nakakapanibago. Wala na 'yong kabaliwan niya ngayon. Siguro hindi niya dinala at naayos na ang maluwang na turnilyo sa lamyang isipan.

"Ay, meron pa ba tayong pupuntahan?" Gulat na tanong ko.

As far as I know, he just invited me para magsimba. Wala siyang sinabi sa akin na may lakad pa kami pagkatapos no'n.

"Siempre naman." Saad niya.

While we are heading towards where he parked his car, he intertwined his palm on mine. My heart started beating faster as I felt my cheeks reddened. Andaming tao! Nakakahiya.

I tried withdrewing my hands but he just tightened his gripped. I was silently praying na malapit na kami sa kinaroroonan ng kotse niya.

"Why don't you look up?" Rinig kong tanong niya.

"I'm shy. Ayaw mo kasing bitawan 'tong palad ko."

"Then? Maganda kayang tignan na magkahawak kamay tayo habang naglalakad." Walang prenong sabi niya kaya mas lalong akong pinamulahan ng pisngi.

Nagsisimula na naman po siya. Mabuti na lang at nakatingin ako sa baba dahil kung hindi, baka akalain nilang nasobrahan na ako sa blush on.

"Ba't kasi hinawakan mo ang kamay ko. We're in a public place, you know."

"I know. Eh sa gusto kita eh." Sagot niya sa akin.

"Anong ibig ming sabihin?" Gulat kong tanong sa kanya kasabay no'n ang pagtaas ko ng aking tingin.

He stopped walking so am I. He looked at me, disbelief was written on his face as his brows furrowed. His gripped even tightened making me flinch a bit. Inilapit niya ng kunti ang kanyang mukha at tinitigan ako ng mariin.

I was stunned when he suddenly flicked my forehead. Feeling ko tuloy namumula na ang noo ko. "Alam mo ang slow mo. Ansarap mong i-untog sa matigas na pader." Nakangising sabi niya.

Aba, ha has the guts to tell me this? I-untog daw ako sa pader? Aba naman! Masakit 'yon!

"Ba't ba kasi?"

"Ah basta. Slow ka talaga." Sabi niya sa akin sak nagpoker face.

Nahila tuloy ako sa kinatatayuan ko nang magsimula siyang maglakad ngunit hindi man lang sinabi sa akin.

Nang makarating kami sa parking lot ay dali dali along sumakay sa shotgun seat.

Nang makasakay siya ay tumingin siya sa akin. Tinignan niya ako ng seryoso sa mata saka nagtungo ang kanyang tingin sa aking labi. Umalon ang kanyang adam's apple habang ang tingin ay nasa aking labi pa rin.

Scholar Series 2: Agreement (COMPLETED)Where stories live. Discover now